The Throne
အပိုင္း-၃
'ဒုန္း!!'
အျမန္ပိတ္လိုက္ေသာ တံခါးေဘာင္ဆီ အရွိန္ျပင္းျပင္းလြင့္ထြက္လာေသာ ေၾကြပန္းကန္လံုးေလးတစ္လံုး……
ဝင္လာေသာ ရွန္႔ကုန္းဆီ ထို ပန္းကန္လံုး မေရာက္လာခင္ တံခါးအျမန္ပိတ္လိုက္လို႔ေတာ္ေသးသည္။
ဘယ္သူမွ ၾကင္ယာေတာ္ ဝမ္အြန္း အခန္းထဲ မဝင္ရဲၾက။နိုးလာကတည္းက အျဖဴေရာင္ပိုးသား ညဝတ္ဝတ္စံုကိုသာ ဝတ္ထားျပီး ေျဖာင့္စင္းစြာက်ေနေသာ ဆံပင္တို႔ကိုလည္း စည္းေနွာင္မထားဘဲ စိတ္တိုေဒါသထြက္ေနသည္။
တစ္ခ်က္လႈပ္လိုက္တိုင္း အသည္းခိုက္မတတ္ နာက်င္မႈကို ခံစားရတိုင္း ညကအျဖစ္အပ်က္အတြက္ စိတ္တိုသည္။ထို႔ထက္ ဝမ္ေယာလ္ ေျပာသြားေသာ စကားတို႔အား ပို၍စိတ္တိုေစသည္။
'အြန္းေလး ခႏၶကိုယ္ကို လိုခ်င္တာထက္ ဖ်က္ဆီးပစ္ခ်င္တာ။အြန္းေလး က သိပ္ေတာ္ သိပ္ထက္ျမက္လြန္းေတာ့ အနားမွာထားျပီး ကိုယ့္ကိုဒူးေထာက္တတ္လာေအာင္ သင္ေပးခ်င္တာ။အဲ႔ေလာက္အထိ အြန္းေလး က လႊမ္းမိုးလြန္းတယ္။သတိအလြတ္မခံနိုင္ေလာက္ေအာင္ သတိႀကီးႀကီးနဲ႔ ခ်ိဳးႏွိမ္ထားခ်င္တာ။အဲ႔ဒါက အြန္းေလး ကို အနားမွာေခၚထားတဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ပဲ'
'ငါ့ကိုဖ်က္ဆီးပစ္ခ်င္တာ?ဒူးေထာက္တတ္ေအာင္ သင္ေပးခ်င္တာ?ငါ့ကိုခ်ိဳးနိွမ္ထားခ်င္တာ?ဟက္………'
တစ္ခ်က္ရီလိုက္ေတာ့ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္သြားေသာ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလး……
ညက ဝမ္ေယာလ္ အေသကိုက္ေဖာက္သြားသည့္ေနရာသည္ ေသြးျပန္ဆို႕လာသည္။
ထို႔အတူ ထပ္ျပီး မ်က္ရည္ေတြက်လာျပန္သည္။
တစ္မနက္လံုးငိုထားတာေတာင္ မကုန္ခမ္းနိုင္ေသးဘူးထင္တယ္။ရက္ရက္စက္စက္ေစာ္ကားခံရေသာ နာက်င္မႈကို ေလာေလာလတ္လတ္ ခံစားေနရေသာ ဝမ္အြန္း မေျဖဆည္နိုင္ေသးေပ။သူ႔ေခါင္းထဲ အရာအားလံုး ဗလာျဖစ္ေနသည္။သူသိသည္မွာ လက္ရွိသူ႔ကိုယ္သူ ရြံသည္။အေရျပားေပၚတြင္ ထင္က်န္ေနေသးေသာ အနီအကြက္ နွင့္ ခရမ္းေသြးေရာင္ အကြက္တို႔အား ဓားထက္ထက္ျဖင့္ လွီးထုတ္ပစ္ခ်င္သည္အထိ ရြံမုန္းလွသည္။ထိုင္ေနတုန္းေတာင္ ခံစားေနရေသာ ေဝဒနာေၾကာင့္ အခုခ်က္ခ်င္း ေသပစ္လိုက္ခ်င္သည္ အထိ ရွက္လြန္းသည္။
