Kırmızı || Texting

3.0

Gözlerimi kapatarak yatağın başlığına kafamı yasladım ve derin, çok derin bir nefes aldım. Bir süre nefesimi içimde tutarak yavaşça dışarı saldım. Kucağımda test kitabımla yatağımda oturuyordum ve başım inanılmaz ağrıyordu.

Sınava sadece bir ay kalmıştı ve son kez her şeyi gözden geçiriyordum, bol bol denemeler çözerek yapamadığım her konuya daha fazla yükleniyordum. Netlerim beklediğimden yüksek çıkıyordu ve yaptığım denemeler de oldukça zordu. Sanırım başaracaktım.

Umut ile arada sırada görüşmüştük ama son bir aydır birkaç kere mesajlaşmak dışında bir ilişiğimiz olmamıştı. Umut'un bana gizlice mesaj atan kişi olduğunu düşünmüştüm arada bir ama mantıksızdı. Zaten konuşuyorduk, neden böyle bir şey yapacaktı ki?

Sanırım birini gözden kaçırıyordum ve o kişiyi hatırlayamıyordum. Pek de önemi kalmamıştı aslında, Gereksiz artık bana mesaj atmayı bırakmıştı ve sanırım bıkmıştı. Sırrımı söylese de kimse ona inanmazdı zaten. Tabii elinde görüntü falan yoksa. Aslında başından beri bundan korkuyordum ama yapabileceğim bir şey yoktu.

Zaten bir görüntü olsa da shop olabileceğini düşünürdü insanlar, kimse böyle bir şeye mantık veremezdi sonuçta.

Gücümü kontrol altına alabiliyordum, en azından daha rahattım bu konuda ve sakinliğimi korumak için elimden geleni yaparak derslerime odaklanıyordum. Artık her şey çok farklıydı, ben farklıydım.

Saat çok geç olmuştu ve uykum ağır basıyordu, o yüzden uyumaya hazırlandım. Tam gözlerimi kapatmışken telefonumun ekranı parladı, aynı anda iki farklı kişiden mesaj vardı.

Umut: İyi geceler YKS mağduru.

Diğer mesajı açtım.

Gereksiz: İyi geceler Kırmızı.

Tanrım, yine mi? Cidden?