Kırmızı || Texting

2.2

Sokakta yürürken dinlediğim müziğe tamamen odaklanmıştım ve başka hiçbir şey düşünemeyecek kadar dikkatimi sözlere vermiştim.

Hani bazen, bir şarkının böyle içinize işleyişini hissedersiniz ya, işte tam olarak öyle hissediyordum.

Şayet bu duyguyu hissedemeyen biri varsa, onun için en içten duygularımla üzgünüm. Bir müziği içten hissedebilmek kadar güzel bir duygu daha bilmiyordum.

Bu sahte aşktan çok bıktım.

Üzgünüm ama bu sahte aşk.

Kulaklıklarımdan biri rüzgârın etkisiyle kulağımdan çıkarken, bir anda çok saçma ve klişe bir sahneye eşlik eden o şeyi yaşayarak birine çarptım.

Diğer kulaklığımı da çıkararak özürler eşliğinde kafamı kaldırdım. "Özür dilerim ben önüme bakmıyordum ve..."

Bam.

Ve karşımda o okyanusları kıskandıracak güzellikteki mavilikler.

Derin bir nefesle ciğerlerimi doldurduğumda, parfümünün ve şampuanının kokusu ciğerlerime doldu.

Az önce ne demiştim ben?

Bir müziği içten hissedebilmek kadar güzel bir duygu daha bilmiyordum.

Şu aldığım koku ve gördüğüm gözler varken, fikirlerim tamamen değişmişti.

Şu anı bir şişeye saklayabilir miyim Tanrım?

Bir anda eli kulaklıklarımdan birine gitti ve kendi sağ kulağına yerleştirdi. Diğerini de benim sol kulağıma yerleştirdi ve yüzüme doğru eğildi.

"Hangi dil bu?"

Şaşkınlıkla yüzüne bakarken, ne diyeceğimi şaşırmış bir şekilde gözlerimi kırpıştırdım. "Korece..."

Bir süre gözlerini kapatıp dinledi. " Ne diyor şarkıda?"

"Aşkın kendisi gibi mükemmel olmasını dilerdim."

"Başka?"

"Şarkının adı Fake Love, git evde bak." Kulaklığımı onun kulağından çıkararak, kendi kulağıma geçirdim ve ona bir kez daha bakmadan, omzuna çarparak yanından geçip gittim.

Çünkü bu sahte aşk.