Kırmızı || Texting

2.0

Gözlerimi kapatarak başımı dizlerime kapatarak kollarımı bacaklarıma sardım. Küçücük kollarımla kendime sarılmaya o kadar alışmıştım ki, başka kimseye ihtiyacım olduğunu hissedemez olmuştum.

Henüz dokuz yaşında, okul bahçesinde bir ağacın arkasına saklanan o küçük kız, benden başkası değildi.

Gözlerinden yaşlar akıtan o kız, sadece bendim.

Bugün babalar günüydü ve herkes sınıfta babası için bir şeyler hazırlarken ben koşarak sınıftan kaçıp, buraya saklanmıştım. Hiç arkadaşım yoktu.

Hiçbir zaman olmamıştı.

Babam gittikten sonra hiç mutlu olamamıştım.

Oysa daha minicik bir çocuktum.

Daldığım o soğuk anıdan sıyrılıp ellerimle yüzümü kapattım. Derin bir nefes aldığım an duyduğum mesaj sesiyle irkildim.

Gereksiz: Did you miss me honey?

Elvina: Uluslararası alana açılmaya mı karar verdin? İngilizce'ye geçiş yapmışsın.

Elvina: Dil değişikliği özelliğin de varmış. Hoş.

Gereksiz: Vermen gereken cevap: Evet, seni çok özledim olmalıydı ama sen bilirsin tabii.

Elvina: Boş yapıyorsun.

Elvina: Yapma.