Kırmızı || Texting

0.5

Gözlerimi önümdeki o tadı berbat olan çorbaya dikmeden önce etrafa bakındım. Yemekhanede herkes kendi hâlinde yemeğini yiyordu ama ben çorbadan hiç haz etmemiştim ve gözlerimi kapatarak onun bir lahana çorbası değil de mercimek olduğunu hayal ettikten sonra gözlerimi tekrar açarak çorbaya diktim. Gözlerimin kırmızıya döndüğünü hissedebiliyordum.

Birkaç saniye sonra mercimek çorbamı içmeye başlamıştım.

Bana bahşedilen bu güç kimi zaman kendimi ucube gibi hissetmemi sağlıyordu. Çok inançlı biri değildim ama belki Tanrı babamdan yana bana şans tanımasa da o açığı böyle kapatmıştı. Bilmiyordum, neden böyle bir şeye sahiptim, benim gibi başkaları da var mıydı, hiçbir fikrim yoktu.

Kimseye yaklaşmak istemiyordum, çünkü korkuyordum. Olur da bir gün birine kızarsam ona bu kötülüğü yapmaktan korkuyordum.

Çünkü denemiştim. Çevirdiğim bir şeyi bir daha asla eski haline getiremiyordum. Çünkü kafamda aynı şey canlanmıyordu. Bunun neden olduğu hakkında bir fikrim olmasa da böyleydi işte. Kendi hâlinde bir kız olarak takılmaya mahkûmdum sanırım.

Telefonum titrediğinde düşüncelerime son vererek ekranı açtım.

05*********: Bakıyorum da, ucubeliğin yine üstünde. Bu gücünü daha iyi şeylere kullanabilecekken kendi zevkin uğruna kullanman... Çok şımarıkça değil mi sence de? Senin adına ben utanıyorum.

Elvina: Adın ne? Cidden. Artık bu cesaretin sahibinin ismini merak etmeye başladım.

05*********: Adım değil, söylediklerim önemli. Asıl noktayı kaçırıyorsun.

Elvina: Ama maymuna çevireceğim kişinin adını bilmek istiyorum... Ayrıca sen kız mısın yoksa erkek mi? Erkek olduğunu düşünmüştüm ama yanılıyor da olabilirim.

05*********: Cinsiyetimin, kim olduğumun önemi yok ama madem merak ediyorsun, söyleyeyim. Erkeğim ve beni tanıdığına emin olabilirsin.

05*********: Bilgin olsun, kim olduğumu öğrendiğinde beni tanıdığına asla memnun olmayacaksın.

05*********: Afiyet olsun bu arada.