The day we met - on hold

•4•

Ik duw de deur naar Jay's kamer open en loop snel naar binnen. Ik haal een hand door mijn dikke, zwarte haar. Wie denkt hij wel niet dat hij is? Ik ben geen slet. Toch? Nee, ik ben geen slet. Hij zei het alleen omdat hij jaloers is. Hij moet wel al minstens een half jaar droog staan om zo te reageren. Bij die gedachte verschijnt er een kleine glimlach op mijn gezicht. Ik pak mijn jurk van de grond en trek Jay zijn hoodie uit om vervolgens de jurk over mijn hoofd te kunnen trekken.

Ik hoor een zacht klopje op de deur en een moment later verschijnt Jay in de deuropening. "Sorry voor Mason's reactie net. Hij kan wel
vaker zo reageren." Mompelt hij. "Ik ben wel wat gewend, het maakt mij niet uit hoor." lieg ik. Terwijl ik de hoodie opvouw ploft hij op het bed. Ik wil weg, dit was een one night stand, geen thee kransje. "Bedankt voor het ontbijt. Ik moet alleen wel gaan, Donna wacht waarschijnlijk thuis op me, en ik heb vanmiddag een afspraak." Zeg ik tegen hem. Ik ga naast Jay op bed zitten. "Ik ehm, ik vond het leuk vannacht, en ik ben blij dat je vanochtend bent gebleven." Zegt hij terwijl hij zijn bruine ogen op de grond richt. "Had ik een keus? Je was eerder wakker dan ik!" Lach ik, wat me een speelse duw oplevert waardoor ik bijna van het bed val.

Mijn ogen vallen op mijn telefoon, die ik vannacht waarschijnlijk op de grond heb gegooid. Ik strek mijn arm uit en raak met mijn vingertoppen de telefoon aan, zodat ik hem over het bruine kleed naar me toe kan schuiven. Gelukkig zie ik in mijn recente berichten dat ik gister avond een berichtje naar Donna heb gestuurd. Ik ben benieuwd of ze zelf ondertussen al thuis is. Ik ben hier veel langer gebleven dan de bedoeling was en ik moet echt weg. "Oke, ik moet nu echt gaan. Nogmaals bedankt, ik laat mezelf er wel uit!" Zeg ik tegen Jay. Hij staat op en loopt naar me toe. Hij gaat me niet zoenen toch? Dit was een one night stand, niet meer. Gelukkig merk ik doordat hij zijn armen opent dat hij geen wilde plannen heeft en geeft hij me een  knuffel. "Doei doei!" Zegt hij als ik richting de deur van de slaapkamer loop en hij zwaait even.

Zodra ik zijn kamer uitloop en door de gang richting de voordeur loop, werp ik nog snel een blik richting de woonkamer. Mason zit op de bank met een kop koffie. Wanneer zijn ogen de mijne ontmoeten verschijnt er een gemene grijns op zijn gezicht en hij geeft een knipoog. Ik rol mijn ogen naar hem en vervolg zonder terug om te kijken mijn weg naar de uitgang van het appartement.

Zodra ik de deur achter me dichttrek en het kleine trapje naar beneden afloop, pak ik mijn telefoon uit mijn clutch. Mijn hoofd bonkt nog steeds aan alle kanten. Ik wacht en luister naar de telefoon die langzaam overgaat, tot ik aan de andere kant van de lijn de brakke stem van Donna hoor verschijnen. "Goeiemorgen." Zegt ze schor. "Ook goeiemiddag don!" Lach ik. Ik hoor Donna ook lachen. "Ik ben onderweg naar jouw huis, leuke avond gehad?" Vraag ik. Er verschijnt een grijns op mijn gezicht als ik terugdenk aan het moment dat ik Donna met de jongen van de joint mee zag lopen. "Ik heb zeker een geslaagde avond gehad hoor! Ik kom zo ook naar huis, je weet de sleutel te vinden." Zegt ze. "Okey, ik hoor de details zo wel." Zeg ik en daarmee hang ik de telefoon op terwijl ik in de metro stap.

Ik haal een hand door mijn warrige haar wanneer ik het metrostation verlaat dat tegenover het grote huis van Donna ligt. Gelukkig staat de auto van de ouders van Donna nog niet op de oprit van het huis. Naast de voordeur staat een plantenbak. Ik voel in de aarde en trek de sleutel eruit. Eenmaal binnen loop ik meteen door naar de woonkamer en plof ik op de bank.

Ik bedenk me nu dat ik vanmiddag helemaal geen afspraak heb, maar ik heb ook geen zin om niets te doen. Ik pak mijn telefoon uit de clutch die ik naast me heb neergelegd. Ik scroll door instagram en zie een foto voorbijkomen van Noah en mij. Het is een foto van gister avond in de club, Jaden had hem gemaakt volgens mij. 'Good to be back' staat eronder geschreven. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Ik heb Noah echt gemist. Na het liken en reageren op de foto sluit ik instagram af en toets het nummer van Noah in op mijn telefoon.

"Hey Rose!" Klinkt aan de andere kant van de lijn. "Hey! Ik ga vanmiddag langs de sportschool, zin om mee te gaan?" Vraag ik. "Ik heb eigenlijk al afgesproken met Jaden, maar ik vraag wel of hij ook mee gaat dan." Zegt Noah. "Is goed, app maar hoe laat je wilt afspreken." Zeg ik en hang daarna de telefoon op.

Noah is 3 maanden naar Australië geweest voor een grote stage. Hij heeft het onwijs naar zijn zin gehad en ik was heel blij voor hem, maar ik heb hem echt onwijs gemist. Zijn humor en wijze woorden vooral. Iedereen zou een vriend als Noah moeten hebben. En ondanks dat we veel hebben gebeld en geappt, ben ik heel blij dat hij weer terug is.

Ik schrik op uit mijn gedachten wanneer ik de voordeur open hoor gaan. Donna komt de kamer binnen lopen. "Hey!" Zegt ze enthousiast. "Yo! Vertel op! Oh ik hoef niet alle details te horen trouwens!" Zeg ik. Donna ploft naast me op de grijze bank en begint te vertellen over gisteravond.

Mijn telefoon trilt in mijn broekzak. Ik pak hem en zie dat ik een appje van Noah heb: *2 uur afspreken? Jaden gaat ook mee*
Ik stuur een duimpje terug als teken dat ik akkoord ga waarna ik mijn aandacht weer richt op Donna.