•20•

329 10 14
                                    

Ik draai een pluk haar om mijn krultang en wacht een aantal seconden. Een grove krul valt naast de andere krullen over mijn schouder wanneer ik hem los laat. Tevreden kijk ik in de spiegel. Ik ben al heel de week zenuwachtig voor vanavond, maar ik heb er wel onwijs veel zin in. Snel hang ik mijn krultang op wanneer ik mijn telefoon voel trillen. Het is een appje van Noah.

*Veel plezier vanavond! Laat me weten hoe het ging!*

Noah is een schat. Een betere beste vriend kan ik me echt niet bedenken. Ondanks onze kleine discussie van afgelopen zondag heeft hij me heel de week geholpen met mentaal voorbereiden voor de date. Ik hoor de deurbel gaan en meteen storm ik naar beneden.

"Doei guys!" roep ik naar mijn ouders wanneer ik langs de woonkamer naar de voordeur ren. "Veel plezier lieverd! Geen domme dingen doen hè?!" roept mijn moeder. "Nee komt goed mam!" antwoord ik haar snel, en daarna sluit ik de deur.

Mason leunt tegen zijn auto aan. Wanneer hij me ziet gaat hij rechtop staan en zet een stapje naar me toe. "Hey." zegt hij, waarna hij een kus op mijn wang plaatst. "Hey!" zeg ik enthousiast. Mijn handen trillen een beetje, maar zodra ik Mason's lippen tegen mijn wang voel ontspant mijn hele lichaam.

Mason maakt de deur van de auto voor mij open en seint met zijn hand dat ik in mag stappen. "Zozo gentleman, ik had niet verwacht dat ik jou ooit zo zou zien." grinnik ik. "Deze kant van mij laat ik ook niet zomaar zien hoor, dus geniet er maar van." grijnst hij terug. Hij loopt om de auto heen en gaat naast me zitten. "Waar gaan we geen?" vraag ik nieuwsgierig. "Verassing! Maar je gaat het vast leuk vinden!" Mason zet de radio harder zodat ik niet door kan vragen.

Na een minuut of 20 rijden, kletsen en muziek luisteren komen we aan bij onze bestemming. Ik kan nog steeds niets opmaken uit het grote grijze gebouw waar Mason zijn auto voor parkeert.

"Goedenavond!" Een tengere vrouw in een zwarte rok met een blouseje erop begroet ons bij de deur. "Hallo, wij komen voor de kookcursus." Antwoord Mason. Meteen draai ik mijn hoofd naar hem toe en een grote glimlach verschijnt op mijn gezicht. "Mason Neville?" vraagt de vrouw. Hij knikt. "Oke, dan mogen jullie achter mij aan lopen." De vrouw begint te lopen en Mason en ik lopen achter haar aan. "Vind je het wel leuk?" vraagt hij zachtjes. "Ja ik vind het geweldig Mason! Ik heb nog nooit zo'n originele date gehad!" Hij glimlacht tevreden door mijn antwoord.

"Hier kunnen jullie je jassen en tassen ophangen. Jullie aanrecht is daar, er zal ieder moment een professionele kok naar jullie toe komen en jullie verder helpen. Veel plezier!" Voordat ik de vrouw kan bedanken loopt ze weg. "Hier, kom maar." Mason neemt mijn jas en tas aan en loopt ermee naar de kapstok. Ik loop alvast naar onze keuken. Op het aanrecht staat een fles wijn met twee glazen erbij. Ik schenk de wijn in de glazen en overhandig er één aan Mason. "Ik heb er echt zoveel zin in!" zeg ik enthousiast. "Fijn! Ik heb er ook zin in." Wanneer hij glimlacht worden zijn kuiltjes duidelijk zichtbaar en ik voel een kleine kriebel in mijn buik.

Na een kleine vijf minuutjes komt een man van middelbare leeftijd om de hoek lopen. Aan zijn witte kleding en muts te zien ga ik er vanuit dat dit onze kok is. "Goedenavond! Ik ben Ron, jullie kok voor vandaag." Hij schud ons beide de hand en ik stel ons voor. "Ik zal even snel uitleggen hoe het werkt. Ik heb een menukaart met allemaal professionele gerechten, net als in een normaal restaurant. Het enige verschil hier, is dat je het zelf klaar gaat maken! Wanneer het klaar is mogen jullie het daar eten." De man wijst naar een hoekje met een aantal tafels waar mensen zitten te eten. "Het gaat er vanavond vooral om dat je gaat samenwerken en elkaar beter leert kennen, ik ga me er daarom ook zo min mogelijk mee bemoeien, alleen tussendoor laten zien wat je moet doen." Ik knik als teken dat het duidelijk is.

Ron overhandigt Mason en mij een schort en ik doe hem over mijn nek. Wanneer ik met mijn handen de touwtjes voor om mijn middel vastpak, voel ik Mason's handen de touwtjes van mij overnemen. "Kom maar, ik doe het wel." Zegt hij. Hij maakt een knoopje op mijn rug. Ik had dit echt nooit verwacht. Mason en ik zijn op date, en hij maakt mijn strikje vast. Het is iets heel kleins, maar deze kant van hem, deze lieve, zachte kant doet zoveel met me.

The day we met - on holdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu