Ik trek de voordeur achter me dicht en meteen ren ik door naar boven. Ik heb haast, maar gelukkig ben ik alleen thuis en is er niemand die nu tegen me kan praten. Ik zet mijn tas op bed en trek de boeken eruit, die ik vervolgens in mijn kast leg. De lege tas zet ik op de grond, naast de kast. Snel trek ik een wit topje met bijpassende witte blazer uit de kast. Ik hijs mezelf in een zwarte skinny jeans en zet de krultang aan. Terwijl de krultang aan het opwarmen is vlieg ik de trap af om mijn zwarte clutch en hakken te pakken. Daarna ren ik weer naar boven en zet ik een zachte krul in mijn haar.
"Net op tijd, we hadden bijna de metro gemist Rose." Donna wijst naar de metro die net aan komt rijden wanneer ik hijgend aan kom lopen. Ik heb het halve stuk naar de metro gerend. "Sorry, ik heb me in 10 minuten moeten verkleden en mijn haar moeten doen, je kan ook trots op me zijn." grinnik ik. Donna lacht en we stappen de metro in. "Heb je er zin in?" vraag ik aan haar. "Ja! Ik ben benieuwd hoe de rest is!" Donna pakt haar rode lipstick uit haar tas en smeert het uit over haar lippen. Ze geeft hem door aan mij en ik smeer de felrode kleur ook uit over mijn lippen.
"Hey, jullie zijn er!" Klinkt links van ons, meteen wanneer we de deur van het restaurant binnenlopen. Emma staat op en komt naar ons toe om ons te knuffelen. Ik kijk over haar schouder naar de mensen die aan tafel zitten. De meesten zijn de vrienden van school. Helemaal links in de hoek zit een meisje die ik niet ken, naast Ryan. Ryan's hand rust op haar bovenbeen, dus ik ga er meteen vanuit dat dat Alice, zijn vriendin waar hij al vaak over heeft verteld, is. Ze ziet er leuk uit en glimlacht vriendelijk. Ik laat Emma los en zet een stapje opzij zodat ik de rest van de personen kan bekijken.
Kylo, Danny, Caitlyn. Jay?! Waarom zit Jay daar? Ik wist helemaal niet dat zij vrienden met hem waren. Ik kan het opzich wel goed met hem vinden, voor zover ik hem ken. Hij glimlacht een beetje ongemakkelijk naar me, maar ik probeer dit zo min mogelijk awkward te maken, dus ik glimlach vrolijk terug en kijk daarna weg. Naast Jay, op de hoek van de tafel, staat een lege stoel. Er hangt een zwarte jas overheen, dus er zit waarschijnlijk wel iemand. Ik trek de stoel tegenover Danny een stukje naar achter en ga naast Donna aan de tafel zitten.
Achter mij gaat de deur van de wc, aan de andere kant van het restaurant open en ik hoor de houten deur kraken. Jay kijkt me aan en zijn gezicht verstrakt. Ik kijk hem vragend aan en met zijn ogen wijst hij richting de wc. Ik draai snel mijn hoofd om, om erachter te komen wat Jay bedoelt. Mason loopt het restaurant binnen. Ik had het kunnen verwachten, waar Jay is, is Mason...
Mason komt richting onze tafel lopen. Zijn blik kruist de mijne en een uitdagende grijns verschijnt op zijn gezicht. Ik rol mijn ogen. "Kennen jullie elkaar?" vraagt Emma zachtjes aan me. "Ja, Jay is een kennis van me, en ja, Mason en ik liggen elkaar niet zo goed." leg ik haar uit. "Oh shit man, nouja het wordt hoe dan ook een gezellige avond, zelfs met Mason." Haar bemoedigende glimlach is fijn. "Ja dat sowieso, dankje!"
Ik zit ondertussen aan mijn derde rosé en mijn hoofd begint een beetje lichtjes aan te voelen. Gelukkig ben ik niet de enige, de sfeer zit er goed in. We praten over van alles en nog wat en iedereen begint ondertussen een beetje melig te worden. "Hey Mason, hoe zit het nou met die ene chick? Hoe heet ze ook al weer? Angie ofzo?" begint Kylo. Meteen schieten Mason's ogen naar mij. Een grijns ontstaat op zijn gezicht. "Ze heet Aimee, ik heb haar gewoon een paar keer geneukt, meer niet." grinnikt hij zelfverzekerd, "En hoe zit het met jouw liefdesleven, Rose?" vervolgt hij.
Mijn maag trekt samen bij het terugdenken aan mijn laatste vriend, een klein half jaartje geleden. Tyler maakte me gek, ik was smoorverliefd. Hij begon heel goed aan onze relatie, hij was onwijs lief en romantisch, nam me vaak mee op date, en kocht af en toe een lief cadeautje voor me. Klinkt als een normale relatie. Tot hij mij begon te dwingen om seks met hem te hebben, terwijl ik daar nog helemaal niet aan toe was. Uiteindelijk werd het zo erg dat hij me dwong om met andere jongens, vaak vrienden van hem, naar bed te gaan. Het deed me pijn. Ik voelde me vies en gebruikt. Heeft heeft lang geduurd, maar op dat moment heb ik de knop omgezet en geprobeerd van hem los te komen. Makkelijk was het niet, maar gelukkig ben ik van hem af nu.
"Ehm niet zoveel spannends, ik moet even naar de wc." Snel spring ik op van mijn stoel. Tranen prikken achter mijn ogen. Achter mij hoor ik Donna's hakken me volgen, maar zonder om te kijken loop ik door naar de wc.
POV MASON
"Heb ik iets verkeerds gezegd? Dat is toch best een normale vraag?" vraag ik. Emma werpt me een blik toe. Waarschijnlijk heeft Rose haar verteld over onze eerste paar ontmoetingen. Ze heeft naar niet verteld over de aanrijding toch? Nee, Rose denkt zelf dat het een ongeluk was. "Blijkbaar ligt het gevoelig, waarom laat je altijd alle meiden huilen?" vraagt Kylo. Meent hij dit nou? Alle meiden laten huilen? Oke, ik heb er al best veel laten huilen, maar zeker niet allemaal. Ik haal mijn schouders op en focus me weer op mijn eten.
POV ROSE
"Gaat het? Tyler zeker?" vraagt Donna wanneer ze de wc binnen komt lopen. Ik sta met mijn linkerhand op de gootsteen geleund en veeg een traan uit mijn ooghoek. "Ja, het is gewoon nog steeds te kort geleden om er niet om te moeten huilen." "Het is ook helemaal niet erg om te huilen hè? Logisch zelfs. Tyler is een klootzak, en jij kunt daar niks aan doen. Kom hier" Donna strekt haar armen uit en ik beantwoord haar knuffel meteen. Nadat ik met een wc papiertje mijn tranen heb weggeveegd en mijn make-up heb bijgewerkt, besluit ik terug naar binnen te gaan, in de hoop dat het duidelijk is dat ze niet meer over dit onderwerp moeten beginnen deze avond.
JE LEEST
The day we met - on hold
RomanceLiefde op het eerste gezicht is niet voor dit koppel gemaakt, maar wat er niet is kan nog komen... toch? Hoii! Dit is het eerste boek wat ik schrijf, en als ik nu terug kijk maar de eerste 3 à 4 delen vind ik het zelf echt slecht, dus mocht je niet...