The day we met - on hold

•18•

Ik klap de spiegel die boven mijn stuur hangt naar beneden en kijk even snel naar mezelf. Mijn haar hangt met grove krullen over mijn schouders en mijn lichte ogen vallen op door de keuze van mijn oogschaduw kleur. Ik klap het spiegeltje weer dicht en start de auto. Nadat ik Emma's huis op mijn navigatie heb gezocht draai ik mijn auto van de oprit af.

"Omg wat is hij gaaf!" Gilt Donna wanneer ik mijn auto voor Emma's huis parkeer. Iedereen staat vol bewondering om mijn auto heen, behalve Mason. Zou hij er niet zijn? "Ja, hij is tof hè?!" zeg ik trots wanneer ik mijn raam dicht laat schuiven, en uit de auto stap. "We gaan hier zooooveel in roadtrippen!" zegt Alice enthousiast. "Oh? Bij mij in de auto slaap je alleen maar!" plaagt Ryan haar. "Misschien moet jij dan wat minder saai zijn in de auto." grinnikt ze. Alice probeert Ryan een duwtje te geven, maar Ryan pakt haar polsen en draait haar soepel in een knuffel van achteren. Ik glimlach bij het gezicht van het verliefde koppel. "Jaja lovebirds, enough!" zegt Kylo, waarop iedereen moet lachen.

Ik hang mijn jas aan de kapstok en loop door de gang naar de woonkamer. Mason zit op de bank, met zijn telefoon in zijn hand. Hij kijkt aandachtig naar zijn telefoon en merkt me niet op. Een tikkeltje overdreven breng ik een kuchje uit. Mason kijkt me aan, maar richt meteen daarna zijn ogen weer op zijn scherm. Wat the fuck? Niet eens een glimlach? De anderen komen de woonkamer inlopen. Ik rol mijn ogen en richt mijn aandacht op de rest.

"Mason, dat je al een week zonder seks zit, betekent niet dat je zo chagrijnig en afwezig hoeft te zijn hè." grijnst Jay na een tijdje. Mason kijkt me snel aan. "Ik zit echt geen week zonder seks." brengt hij verdedigend uit. Ik rol mijn ogen en neem een slok van mijn cola. Mason zucht en mengt zich in het gesprek. Ik merk aan alles dat zijn aandacht er maar half bij is. Wat is er toch met die jongen? De ene dag noemt hij me een slet, de andere dag staat hij te huilen, vervolgens doet hij heel aardig en zoent hij me bijna, en nu negeert hij me opeens.

De deurbel gaat. Emma loopt de gang in en komt even later terug met Caitlyn. "Ja hoor, we zijn compleet!" zegt Kylo, die bij de grote eettafel staat te kletsen met Ryan en Alice. Alice geeft hem een stoot tegen zijn buik: "Hoe kun je Danny nou vergeten?" Kylo schiet in de lach en slaat uit schaamte zijn hand voor zijn mond. "Oh shit man, en dat is nog wel m'n beste vriend ook." Caitlyn zwaait naar iedereen in de kamer. "Hey allemaal! Sorry, werk liep uit." "Wie werkt er nou weer op zondag?" grinnik ik. "Sommige mensen hebben meer over voor geld dan anderen." Caitlyn haalt haar schouders op en ik schiet in de lach. Caitlyn zet haar tas op de eettafel en mengt zich in het gesprek, terwijl Emma naast Jay op de bank ploft.

"Guys ik heb een idee!" Emma zet haar smart tv aan en zoekt iets op. Wanneer ze het heeft gevonden trekt ze twee microfoons uit het kastje waar de tv op staat. "Omg karaoke!" roept Donna. "Wow, de laatste keer dat ik dit gedaan heb was toen ik op vakantie was als 13 jarig jongetje!" zegt Jay met een twinkeling in zijn ogen. Meteen springt hij op en pakt hij de zwarte microfoon van Emma aan. Donna stapt naar voren en pakt de andere. "Oke Kylo, doe je ogen dicht en zeg stop!" zegt Emma vrolijk terwijl ze door de lijst met karaoke nummers scrollt. "Stop!" roept Kylo, en hij opent zijn ogen. Emma is gestopt op het nummer 'Say my name' van Destiny's Child. "Oh mijn god dat is toch veel te hoog voor mij." grinnikt Jay. Emma klikt het nummer aan en ik schiet in de lach meteen zodra Jay en Donna beginnen te zingen.

Het is mijn beurt. Ik pak de microfoon van Alice aan, en ga naast Kylo staan, die de microfoon van Ryan heeft gekregen. "Stop!" roept Donna, die haar ogen opent om te kijken welk nummer het is geworden. 'Don't stop me now' van Queen verschijnt op het scherm van de tv en Kylo en ik beginnen vals mee te blèren. Iedereen lacht, behalve Mason. Ik zoek oogcontact met hem, om te kijken of er iets aan de hand is. Zodra onze ogen met elkaar in contact komen frons ik mijn wenkbrauwen. Mason perst een klein, geforceerd glimlachje op zijn lippen en kijkt dan weer de andere kant op. Ik rol met mijn ogen en richt me weer op de tekst die op het scherm voorbij komt.

Nog buitenadem van het zingen draai ik me om. Iedereen is aan het klappen. Met een grijns op mijn gezicht maak ik een buiging. Wanneer ik de kamer rond kijk zie ik een lege plek op de bank. "Ik ga even plassen." zeg ik snel, waarna ik de kamer uit loop. Aan het eind van de gang zie ik de voordeur open staan. Ik loop naar de deur toe en zie Mason buiten staan. Met een sigaret in zijn hand kijkt hij naar mijn auto. Zodra hij me ziet komt hij terug richting de voordeur.

"Is hij van jou?" vraagt hij wanneer hij naast me in de deuropening staat. "Ja! Van mijn ouders gekregen voor m'n verjaardag." Ik zwaai met mijn sleutels heen en weer. "Oh cool." Mason draait om en loopt naar binnen. "Ja, cool..." zeg ik zachtjes tegen mezelf.

"Tot morgen!" zeg ik tegen Emma. Ik geef haar een knuffel en zwaai nog even naar haar. Iedereen is naar huis. Ik loop naar mijn auto. "Doeeg!" roept Emma nog. Wanneer ik de auto heb gestart toeter ik nog snel naar haar, en daarna rij ik weg.

Na een paar honderd meter zie ik Mason op de stoep langs de weg lopen. Ik kijk op mijn dashboard, die aangeeft dat het -3 graden is buiten. Zodra ik naast Mason rijd neem ik snelheid af, tot ik op hetzelfde tempo rij als hij wandelt. "Mason!" roep ik uit het raam. Geschrokken kijkt hij op. "Zo, slecht geweten?" grinnik ik. Hij perst er een klein glimlachje uit. "Wil je een lift?" vraag ik. "Nee hoor, ik kom er wel." Hij loopt stug door. "Mason doe nou niet zo eigenwijs! Het is -3 buiten, en ik heb gewoon een auto." Mason stopt met lopen, en ik laat mijn auto ook stilstaan. Na enige twijfel loopt hij toch naar mijn auto. "Thanks." zegt hij, zodra hij zit.

Nadat ik zijn adres op mijn navigatie heb ingevoerd begin ik weer met rijden. "Waarom doe je zo?" vraag ik stilletjes na een tijdje. "Hoe doe ik?" Zijn blik is op de weg voor ons gericht. "Nou gewoon, ehh, zo afwezig. Ik bedoel, je doet chagrijnig en je negeert me al heel de avond." Zenuwachtig voor zijn antwoord klem ik mijn handen strakker om het stuur. "Wil je dat ik helemaal eerlijk ben?" begint hij. "Ja natuurlijk! Je kunt tegen mij altijd alles vertellen hè!" Ik draai mijn hoofd naar hem om oogcontact te zoeken, maar zijn ogen blijven strak op de weg gericht.

"Ik ehm... kijk, ik denk dat ik je steeds leuker begin te vinden. En ik heb een tijdje geleden een relatie gehad, waarin ik heel erg ben gekwetst. En eh ja, ik probeerde je eigenlijk op afstand te houden, omdat ik niet verliefd wil worden, snap je?" Geschrokken van zijn eerlijkheid hap ik naar adem. Ik zet mijn auto aan de kant van de weg en kijk hem diep in zijn blauwe ogen aan, die hij ondertussen van de weg heeft weten te verplaatsen.

"Meen je dat?" vraag ik voorzichtig. Mason knikt en slaat zijn ogen op de grond. "Ik dacht eigenlijk dat jij dat niet zou voelen. Niet hoe ik het voel." weet ik voorzichtig uit te brengen. "Hoe voel jij het dan?" vraagt Mason. "Nouja, hetzelfde als jij denk ik. Ik begin je steeds leuker te vinden, maar in tegenstelling tot jou probeerde ik je juist langzaam te leren kennen." Hij verbreekt het oogcontact, waarna hij het meteen weer terug opzoekt. Nerveus punnik ik aan de velletjes van mijn nagels. Opeens voel ik Mason's grote, warme hand op mijn hand. Het lijkt wel alsof het stukje huid in brand staat.

Na een lange stilte leunt hij langzaam naar mij toe. Ik begin zwaarder te ademen, terwijl ik denk aan de aanraking van zijn hand op die van mij. Zijn hoofd is nog maar een aantal millimeters bij die van mij vandaan. Langzaam voel ik zijn zachte lippen tegen die van mij aandrukken. Ik sluit genietend mijn ogen, en een rilling loopt over heel mijn lichaam. Zijn linkerhand beweegt naar mijn wang, zijn rechterhand nog steeds op die van mij. In onze zoen voel ik zijn lippen langzaam openen. Ik twijfel even of ik dit moet beantwoorden. Deze zoen voelt zo anders dan alle one night stands van de afgelopen maanden.

Ik besluit mijn lippen toch te openen en voorzichtig laat Mason zijn tong naar binnen glijden. Hij smaakt naar mint en zijn adem is warm. Ik voel dat Mason ook zwaarder begint te ademen, en ik beweeg mijn hand naar zijn haar, waar ik zachtjes doorheen kam.

Na een tijdje trek ik mijn hoofd iets terug. Mason kijkt me diep aan. Zijn hele gezicht is veranderd. Een twinkeling is in zijn ogen ontstaan en er staat een oprechte glimlach op zijn gezicht getekend. Nog nagenietend ga draai ik me weer recht in mijn stoel en start zonder iets te zeggen de auto weer.

YESS! Shippen jullie Mason en Rose? En wordt het Mase? Of Roson? Of Roma??