POV ROSE
Langzaam open ik mijn ogen. Meteen knalt er een steek aan hoofdpijn naar binnen. Ik trek mijn deken over mijn hoofd. Drinken is leuk, maar elke keer weer heb ik de volgende ochtend spijt. Ik besluit naar beneden te gaan om te ontbijten en een paracetamol te halen.
"Hey lieverd! Hoe was het?" vraagt mijn moeder zodra ze met mijn vader door de voordeur stapt. "Het was leuk! Iedereen had het super erg naar zijn zin. Oh en mam, al je spullen zijn nog heel." grinnik ik, en ik knipoog naar haar. Mijn moeder lacht en kijkt mijn vader met een grote grijns aan. "Fijn dat het leuk was! Wij hebben nog iets voor je Rose." zegt mijn vader. Een cadeau? "Kom!" Mijn moeder helpt me met opstaan en leidt me naar de voordeur. Mijn vader doet de deur open en buiten op de oprit staat een grote, witte auto. "Holy shit! Wat onwijs gaaf!" Tranen van dankbaarheid springen in mijn ogen en ik geef mijn ouders tegelijk een knuffel. "Is ie helemaal van mij?" Mijn vader knikt en overhandigt me de sleutel "Omg bedankt!" Ik ren zo snel mogelijk op mijn sokken naar de auto.
Ik klik de deur open en net wanneer ik op de voorstoel wil gaan zitten merk ik een kaartje op die op de stoel ligt. 'Lieve Rose, gefeliciteerd met je 18e verjaardag. Je rijbewijs heb je natuurlijk al even, maar vanaf nu kun je dan echt zelf overal naartoe. Kus, pap en mam.' Opnieuw springen de tranen in mijn ogen, en een brede glimlach siert mijn lippen.
Nadat ik Donna over mijn auto heb geappt toets ik het nummer van Noah in. Ik wil iets leuks doen met mijn beste vriend. Aan de andere kant van de lijn hoor ik Noah's brakke stem. "Hey lieverd, beetje geslapen?" "Hey No! Ja ik heb geslapen als een roos, het wakker worden is alleen zo jammer." lach ik. "Ja klopt, de hoofdpijn is heftig." antwoordt hij. "Maar, ik bel met een rede! Ga je mee vanmiddag wat drinken in het nieuwe café?" Ik hoor meteen aan Noah's lach dat hij al wist dat ik iets wilde gaan doen. "Jij zit ook nooit stil he?! Nee maar is goed, gezellig, zal ik je op komen halen?" Een grijns verschijnt op mijn gezicht. "Nee, ik haal jou op." zeg ik. "Is je scooter al terug dan?" Ik hoor enige bedenkelijkheid in zijn stem. "Nee, je ziet het zo! Ik ben over een klein uurtje bij je." Ik loop de trap op richting mijn kamer. "Ik ben benieuwd, tot zo!" "See you!" Met deze woorden hang ik de telefoon op.
Ik start de auto en zwaai nog even naar mijn ouders, die me met trotse gezichten vanuit de deuropening staan te bekijken. Mijn vingers tikken op het stuur in de maat van de muziek die via de bluetooth vanaf mijn telefoon door de speakers van de auto galmt. Ik ben express iets eerder weggegaan van huis zodat ik een stukje om kan rijden naar Noah.
"Holy shit! Is ie helemaal van jou?" Noah's ogen zijn groot van verbazing. "Ja, gaaf he! Mijn ouders hebben hem voor mijn verjaardag gekocht." Noah's plaatsvervangende enthousiasme verwarmt mijn hart. "Stap in! Je moet echt voelen hoe lekker de stoelen zitten!" Grinnik ik. Noah komt naast me zitten en ik start de auto opnieuw. Nadat we nog een stukje zijn omgereden komen we aan bij het kleine café. Ergens vind ik het jammer om de auto te verlaten, maar ik heb echt onwijze dorst en misschien is Mason wel aan het werk. Is dat raar? Dat ik aan Mason denk? Gister avond waren we beiden gewoon dronken, dus er is geen reden om nu over hem na te denken toch?
Noah gaat alvast aan een tafel aan het raam zitten, terwijl ik doorloop naar de bar om wat drinken te halen. Mason komt de hoek om lopen en kijkt me strak aan. Hij lijkt zich geen houding weten te geven. Ik probeer zo kalm mogelijk te doen.
"Hey, mag ik een biertje en een cola alsjeblieft?" vraag ik. Mason ontspant zodra hij merkt dat ik niet over gisteravond begin en een grijns verschijnt op zijn gezicht. "Mag ik uw ID even zien mevrouw? Want ik heb zo'n vaag vermoeden dat u net 18 bent geworden, en alcohol mag pas vanaf 21 jaar gekocht worden." Ik schiet in de lach. "Nou meneer, zoals u waarschijnlijk wel kon raden is de cola voor mij, en het bier voor No, ik moet nog rijden." Ik knik met mijn hoofd richting Noah. Mason's ogen volgen mijn seintje tot hij eindigt bij Noah. Hij lacht en pakt twee glazen. "Maareh, rijden?" vraagt Mason terwijl hij het bierglas onder de tap houdt. "Ja! Ik heb vanmorgen van mijn ouders een auto gekregen voor mijn verjaardag! Het is die witte voor de deur." Mason kijkt naar mijn auto en glimlacht. "Hij is gaaf!"
Met de twee glazen in mijn hand loop ik terug maar Noah. Ik zie hem grinniken naar zijn telefoon en ben benieuwd waar hij om lacht. "Wat is er zo grappig?" vraag ik terwijl ik mijn stoel naar achter schuif om te gaan zitten. "Ik kreeg een hele berg foto's van gister doorgestuurd van Jaden, en wat the fuck is dit?" Noah draait het scherm van zijn telefoon naar mij toe en ik schiet in de lach.
Ik kan de foto vaag herinneren. We gingen buiten roken. Noah zit op zijn handen en voeten op de grond en ik zit op zijn rug, met in mijn ene hand een red cup, en in de andere hand een sigaret. "2 seconden voordat deze foto gemaakt werd stond ik nog rechtop, maar toen jij met volle handen op mijn rug probeerde te springen ging het fout." Lacht Noah. Ik schiet in de lach. "Ohja! Al mijn drinken viel uit mijn cup, vet zonde!" grinnik ik. "Ohja, want het feit dat ik half mijn rug brak maakt natuurlijk niet uit!" Hij geeft me een schop onder de tafel waardoor ik alleen nog maar harder moet lachen. Vanuit mijn ooghoek zie ik Mason naar ons kijken. Zou hij jaloers zijn?
Wanneer ik mijn gordel omdoe voel ik mijn telefoon trillen. Ik trek hem uit mijn zak en lees snel het appje.
Emma *vanavond met de vrienden chillen, kom je?*
Een glimlach verschijnt op mijn gezicht en ik stuur een duimpje terug als akkoord. Ik start de auto en breng Noah naar huis.
Zodra ik thuis de voordeur binnenstap zie ik twee paar nieuwsgierige ogen mij onderzoeken. "En?" vraagt mijn moeder. "Het was geweldig! Hij rijdt echt super fijn en de muziek is bizar goed!" Mijn moeder zet een grote pan pasta op tafel en ik ga op mijn vaste stoel zitten. "Fijn lieverd! Je weet zeker dat hij goed is? We kunnen hem eventueel nog ruilen hè?" zegt mijn moeder. "Nee mam, hij is echt perfect!" Mijn ouders kijken tevreden. Ik schep mijn bord vol met pasta en begin te eten.
"Ik hoef morgenmiddag pas naar school voor een werkcollege, dus ik ga straks nog even naar Emma." Kondig ik aan wanneer ik van tafel opsta. "Is goed, ga je met de auto?" vraagt mijn vader. Ik knik en zet mijn lege bord in de vaatwasser. "Okey, zul je niet drinken dan?" Hij klinkt een beetje bezorgd. "Nee komt goed, morgen moet ik gewoon naar school, dus ik was sowieso niet van plan om te drinken." Mijn vader knikt en ik loop weg. "Kleine meisjes worden groot." Hoor ik mijn moeder achter mijn rug fluisteren. Mijn vader lacht stilletjes en een kleine lach siert mijn lippen wanneer ik de trap op loop om me te gaan verkleden.
JE LEEST
The day we met - on hold
RomanceLiefde op het eerste gezicht is niet voor dit koppel gemaakt, maar wat er niet is kan nog komen... toch? Hoii! Dit is het eerste boek wat ik schrijf, en als ik nu terug kijk maar de eerste 3 à 4 delen vind ik het zelf echt slecht, dus mocht je niet...