The day we met - on hold

•7•

POV MASON

Ik stap in mijn auto en steek de sleutel in het sleutelgat. Voordat ik de auto start pak ik nog even mijn telefoon om Kylo te appen dat ik eraan kom.

*yo, ben onderweg*

Ik sluit mijn telefoon aan op de radio en zet de muziek aan. Het is nu bijna 11 uur en het feest begint tussen 11 en half 12. Ik start mijn auto en rij weg. Door het bos rij ik richting het huis van Emma. Ik rij per ongeluk iets te hard door de bocht en mijn telefoon glijdt aan de kant van de bijrijdersstoel op de grond. "Fuck!" Ik laat mijn rechterhand los van mijn stuur en leun iets naar rechts om mijn telefoon te pakken. Ik haal mijn ogen snel van de weg af om een indicatie te krijgen van waar ik naar mijn telefoon moet voelen. Zodra ik weer naar de weg kijk zie ik een scooter het kruispunt oversteken dat ik nader.

Ik kan het meisje niet goed zien, maar ik zie dat ze oortjes in heeft en mij waarschijnlijk niet hoort of ziet. Mijn snelheid is te hoog om optijd voor het meisje te stoppen. Ik raak in paniek en sla met mijn hand op mijn stuur, wat een harde toeter laat horen. Tegelijkertijd trap ik zo hard mogelijk op de rem. Op het laatste moment zie ik het meisje naar rechts kijken. Ik kan nog steeds niets zien door de capuchon die ze draagt. Ik probeer mijn auto stil te krijgen voor ik er ben, maar het is te laat. Een harde klap volgt en mijn auto komt met een schok tot stilstand.

Ik zit achter het stuur en staar vooruit. Wat heb ik gedaan?! Als ik die kut telefoon niet had laten vallen, had ik haar optijd gezien en was er niks aan de hand geweest. Het meisje is nog niet opgestaan en ik heb het gevoel dat ze dat voorlopig ook niet zal doen. Ik wil gaan kijken, maar mijn lichaam voelt als verlamd en ik kan mezelf niet zo ver krijgen om achter mijn stuur vandaan te komen. Het enige wat ik kan doen is zitten en vooruit staren. Fuck...

Als ik er eindelijk klaar voor ben gooi ik de deur van mijn auto open en stap ik uit. Voorzichtig kijk ik vanaf een afstandje naar het meisje. Ze ligt op de grond, met haar scooter half bovenop haar. Ik zet een stap naar achter. Shit! Ik heb mijn rijbewijs pas net twee maanden, en ik weet zeker dat ik hem meteen kwijt ga zijn als ik de hulpdiensten bel. Maar mijn rijbewijs is niet het ergste. Wat als ze dood is? Ga ik dan de cel in?  Ik kijk nog een keer naar het meisje. Snel kijk ik om me heen; ik zie niemand. Ik stap langzaam mijn auto in en start hem weer. Een klein stukje rij ik achteruit, waarna ik even blijf staan.

Een gevoel van twijfel komt in me op. Als ik haar laat liggen, lijkt het net alsof ze gewoon is gevallen met haar scooter. Ik sluit mijn ogen voor een seconde en adem even diep. Dan trap ik mijn gaspedaal licht in en stuur met een grote bocht om de scooter heen. Als ik in mijn spiegel kijk kruipt er meteen een rilling langs mijn ruggengraat, gevolgd door een enorm schuldgevoel. Ik weet niet eens hoe het met haar gaat. Zou ze nog leven? Langzaam rij ik door. Ik kan niet in de gevangenis terecht komen...

Wanneer ik bij het huis van Emma aankom zet ik mijn auto op de parkeerplaats ernaast. Ik stap uit en loop even naar de voorkant van mijn auto. Een aantal krassen staan op de motorkap, maar er is gelukkig geen bloed te zien. Mijn hele zin in het feest is van me afgenomen, maar ik loop toch richting de deur en druk op de bel. Ik zucht even diep en zet een neppe glimlach op als Emma de deur open doet. "Hey, gefeliciteerd!" zeg ik tegen Emma en geef haar een knuffel.

Emma leidt me naar binnen en ik loop richting Kylo, die een biertje in mijn hand duwt. "Yo! Nee man, ik ga voor een watertje." Ik geef het glas terug aan Kylo en loop naar de keuken om een glas water in te schenken. Mijn hoofd bonst aan alle kanten. Kylo komt achter me staan. "Gaat alles wel goed? Ik heb jou nog nooit water zien drinken op een feest!" zegt hij. "Eh nee klopt, gewoon nog een beetje hoofdpijn van gister avond denk ik." lieg ik en ik haal mijn schouders op terwijl ik nog een paar slokken water neem.

Iedereen lijkt het naar zijn zin te hebben. Kylo en Jay staan met een paar andere vrienden en vriendinnen te lachen, en ook Emma ziet er vrolijk uit. Ik zit op een stoel aan de andere kant van de kamer. Het beeld van het meisje met de scooter blijft in mijn hoofd rondspoken en mijn hoofdpijn is alleen maar toegenomen.

"Joehoe?!" Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk op naar Emma, die naast me is komen gaan staan. "Sorry, wat zei je?" vraag ik. Emma glimlacht. "Ik vroeg of het goed met je ging, ik heb je nog nooit zo bedompt gezien, en al helemaal niet op een feestje, mr. Badboy!" Ik weet niet of ik dit voor me kan houden, en ik denk dat ik Jay en Ky niet met dit geheim kan vertrouwen. "Kan ik even met je praten?" vraag ik aan Emma. Haar gezicht verandert van een glimlach naar neutraal en ze knikt. Ik sta op en samen lopen we naar buiten.

"Ik kon niet anders Em..." zeg ik. Emma kijkt me met grote ogen aan. "Jezus Mason... Wat een bizar verhaal. Je hebt haar gewoon laten liggen!" Ik staar naar de grond. "Ik zei toch dat ik niet anders kon! Straks eindig ik in de bak..." Ik besef me heus wel dat dit de slechtste keuze in mijn leven was, maar ik weet het gewoon allemaal even niet meer. "Ik weet gewoon even niet wat ik moet zeggen of denken..." zegt Emma. Ze kijkt me aan en ziet duidelijk de zelfhaat in mijn ogen, aangezien haar gezicht langzaam verandert van een ernstige blik naar een bemoedigende glimlach. Ze geeft me een knuffel. "Zeg het alsjeblieft tegen niemand, dit mag echt niet uitkomen." fluister ik in haar oor. Emma knikt en laat me los. Langzaam lopen we terug naar binnen, maar lang zal ik niet meer blijven...