The day we met - on hold

•11•

Donna parkeert de auto op de grote parkeerplaats voor de deur van de universiteit. Ik pak mijn tas van de grond en stap uit de auto. Overal lopen scholieren van tussen de 17 en 25 jaar oud. "Ik heb nu literatuur van Miss Brown, jij?" vraagt Donna. Ik pak mijn telefoon uit de zak van mijn jasje en open mijn rooster. "Ik ook, gelukkig, dan kunnen we samen beginnen." Glimlach ik. "Ehh, wij samen in één lokaal... goeie." lacht Donna en ook ik schiet in de lach. Donna klikt haar auto op slot en samen lopen we het grote gebouw binnen.

Het duurt niet lang voor we het lokaal hebben gevonden. Het is een grote zaal met bizar veel beige, stoffe stoelen, die in rijen van boven naar beneden lopen. Onderaan de halve cirkel van stoelen staat een groot bureau met daarachter een witte muur waar een powerpointpresentatie op geprojecteerd staat. Een beetje achterin de zaal slaat Donna af en loopt een rij met stoelen door. Ik loop achter haar aan en in het midden van de rij stoppen we. Ik laat mijn tas van mijn schouder glijden en ga op een van de stoelen zitten. "Wow, hier kan ik wel aan wennen, dit is een stuk beter dan die kleine lokaaltjes van vroeger." zegt Donna. "Ja het is echt bizar groot! Ik denk trouwens dat je me echt wakker moet houden hoor op deze stoelen." lach ik. Donna geeft me een duw tegen mijn schouder en we wachten geduldig af tot iedereen een plek in de zaal heeft gevonden.

Ik luister goed naar wat Miss Brown allemaal zegt en probeer zoveel mogelijk over te nemen in het word document op mijn laptop. Ik moet echt een goede eerste indruk maken hier. De tijd gaat snel en we zijn al weer bijna 3 kwartier verder. "Don, nog 5 minuutjes en dan hebben we pauze." fluister ik. Donna kijkt op en haar ogen glijden langs de klok, waarna ze me met een grijns aankijkt. "Ik ben benieuwd naar de andere studenten." zegt ze zacht. Ik knik instemmend en richt me dan voor de laatste 5 minuten op Miss Brown.

Ik zwaai mijn tas over mijn schouder en loop richting de uitgang van de grote zaal, gevolgd door Donna. Wanneer we de grote pauzeruimte inlopen is het al onwijs druk. Donna en ik staan even stil en ik scan alle mensen. Hier en daar staan wat mensen, zitten groepen vrienden aan tafels en staan er mensen bij de kantine om eten te kopen. Mijn ogen glijden langs alle groepen mensen, en ze stoppen bij een tafel in het midden van de pauze ruimte. Een groepje van 3 jongens en 2 meiden zitten aan de tafel. De blauwe ogen van een blond meisje aan de tafel ontmoeten die van mij en ze seint dat we moeten komen. Ik tik Donna aan met mijn elleboog, en ze volgt me naar de tafel.

"Hey!" zeg ik met een glimlach. "Hey! Ik wilde echt even zeggen hoe gaaf ik je schoenen vind!" zegt het meisje. Ze schuift een stukje naar links en geeft met haar hand een klopje op de bank, als teken dat ik naast haar kan komen zitten. "Thanks! Ik ben Rose trouwens, en dit is Donna, mijn beste vriendin." Donna groet iedereen aan de tafel en we nemen plaats naast het meisje. "Ik ben Emma, en dit is Caitlyn." Ze wijst naar het meisje naast haar. Caitlyn heeft zwart krullend haar en ze glimlacht vriendelijk naar ons. Emma vervolgt haar voorstelrondje: "En dit zijn Kylo, Ryan en Danny." Ze wijst de drie jongens tegenover haar aan van links naar rechts.

Het kwartier pauze vliegt voorbij en de lessen beginnen weer. De groep is echt onwijs aardig en ik heb het gevoel dat ze ons ook leuk vinden. We hebben elkaar allemaal een beetje beter leren kennen. Mijn volgende les heb ik zonder Donna. Wel ben ik erachter gekomen dat Kylo naar dezelfde les als ik gaat, dus lopen we samen naar de volgende zaal. "Dus jullie komen hier snel heen dan?" vraagt Kylo nadat ik hem heb verteld over dat Donna en ik hier in de buurt een huisje willen gaan zoeken. "Ja dat is wel de bedoeling, nu skippen we de eerste 2 hoorcolleges. Die zijn natuurlijk niet verplicht en dat geeft mij twee extra uurtjes slaap 's nachts." Kylo lacht en gaat op een stoel zitten. Ik ga naast hem zitten en trek mijn boeken en laptop uit mijn tas.

Na de les lopen we terug naar de pauzeruimte, waar ik Donna druk in gesprek zie met Caitlyn, Emma, Danny en Ryan. Ik denk dat we vrienden hebben gemaakt op de eerste school dag. Kylo en ik schuiven aan bij de rest en voegen onszelf toe aan het gesprek. "Heb je de les zonder mij wel overleefd schatje?" plaag ik Donna. "Noouu nog maar net hoor, maar ik heb je natuurlijk wel onwijs gemist." antwoordt ze met een sarcastische toon in haar stem. Ik schiet in de lach en neem een hap van de gevulde koek die ik mee heb genomen.

"En toen was Danny dus zo dronken dat hij in de sloot was gevallen, en Emma en ik moesten hem eruit trekken omdat hij zelf zo hard moest lachen dat het niet lukte!" vertelt Ryan wanneer we aan het eind van de schooldag nog staan te kletsen bij de ingang van de school. Ik schiet in de lach. "Rose en ik zijn ook een keer samen de sloot in gefietst toen we dronken waren, weet je nog Rose?" lacht Donna. "Ik ga bijna weer over mijn nek als ik denk aan die geur!" zeg ik terwijl ik een kokhalzende beweging maak. Iedereen lacht en er worden nog meer leuke verhalen verteld.

Na een half uur besluiten Donna en ik om naar huis te gaan. "Als jullie je nummer en je snap geven, kunnen we contact houden voor morgen, en kijken hoe laat iedereen les heeft, goed?" Vraagt Emma. Ik knik instemmend en geef mijn nummer en snap. Ik zeg mijn vijf nieuwe vrienden gedag en loop dan samen met Donna richting de auto.

"Rose, ik ben echt trots op ons. We hebben de perfecte start gemaakt. Goed opgelet tijdens de lessen, ons netjes en rustig gehouden in de lessen die we samen hadden, en onwijze leuke en good-looking vrienden gemaakt!" vertelt Donna enthousiast. Ik ben het helemaal met haar eens, dit was echt een goede eerste schooldag. "Ja we hebben het echt genaild Don!" Ik ben heel erg benieuwd naar morgen. Donna draait haar auto van de parkeerplaats af en we beginnen onze lange, met karaoke gevulde rit naar huis.