The day we met - on hold

•12•

De volgende twee schooldagen lijken wel voorbij te vliegen. Veel lessen heb ik met Donna, maar ik heb er ook een aantal met Caitlyn, Kylo en Ryan. Geneeskunde, eindelijk leer ik iets dat ik wil leren. Eindelijk kan ik me specialiseren in iets waar ik goed in ben. Ik haalde altijd al goede cijfers voor biologie en ik was er al heel snel achter dat ik geneeskunde wilde gaan studeren. Het was een lange weg, maar eindelijk is het zover. Ik zit in de schoolbibliotheek met een engels boek over de werking van de maag en darmen voor mijn neus. Mijn ogen glijden over de woorden en ik probeer zoveel mogelijk in me op te nemen, onder het genot van de zachte muziek die door mijn oortjes galmt.

Opeens voel ik een hand op mijn rechterschouder en wordt mijn rechter oortje uit mijn oor getrokken. Ik voel al mijn spieren voor een moment aanspannen van de schrik en snel schuif ik mijn stoel een aantal centimeter achteruit. "Hey!" klinkt Caitlyn's stem naast me. "Jezus man, je liet me schrikken." antwoord ik haar. Caitlyn schuift de stoel aan de overkant van de tafel een stukje naar achter en komt tegenover me zitten. "Klopt, dat was ook precies de bedoeling!" Een grijns verschijnt op haar gezicht. Ze trekt een aantal boeken uit haar tas, die ze vervolgens met een doffe klap op de grond laat vallen. Een aantal mensen in de stille bibliotheek kijken om en ik grinnik even. "Hey maar, gezellig hoor dat je hier komt zitten, maar ik ben hier wel om te leren he?!" lach ik wanneer ik Caitlyn een pakje koekjes en een flesje ice tea uit haar tas zie graaien. "Ja ik ook, maar dat kan ook met koekjes toch?" Ik schud lachend mijn hoofd terwijl mijn hand naar het ondertussen opengescheurde pak tussen ons in rijkt.

Na een half uur te hebben geleerd onderbreekt Caitlyn me. "Ik heb een ideetje, morgen gaan we met onze vriendengroep uiteten en daarna naar de bios, hebben jij en Donna zin om mee te gaan?" Een kleine kriebel verspreidt zich door mijn lichaam, gewoon door het idee dat Donna en ik op onze eerste schooldag super leuke vrienden hebben gemaakt, en dat we op de derde dag gelijk mee worden gevraagd voor een avondje uit. "Ja, super leuk! Wie komen er allemaal?" vraag ik enthousiast. "Van de mensen die jij kent komen Emma, Ryan, Kylo, Danny en ik. Maar er komen nog meer mensen van onze vriendengroep die hier niet op school zitten, maar die ontmoeten jullie morgen wel." Caitlyn vertelt vrolijk door over waar en wanneer we gaan afspreken, en ik stuur Donna een appje met de vraag of ze mee gaat.

Na de hele middag samen met Caitlyn in de bibliotheek te hebben gestudeerd besluit ik te stoppen. Mijn hoofd zit vol van alle opgeslagen informatie, en ik weet van mezelf dat ik er nu niks meer bij kan leren. "Ik ben klaar voor vandaag, ik ga naar huis." kondig in aan terwijl ik mijn tas op tafel zet en mijn boeken erin laat glijden. "Is goed, ik ga ook stoppen." Caitlyn pakt het lege pakje waar de koekjes in zaten en loopt ermee naar de kleine grijze prullenbak in de hoek van de stille ruimte. Ik wacht even op haar en samen lopen we naar buiten. Donna is meteen na de lessen naar huis gegaan, en ik ben vanmorgen met haar meegereden, wat betekent dat ik nu met de trein terug naar huis moet.

Caitlyn moet met dezelfde trein als ik, aangezien ze dichtbij mij woont. Ik weet niet hoe we het voor elkaar hebben gekregen, maar we hebben leuke vrienden gemaakt die, net als wij, op twee uur van de universiteit af wonen. Caitlyn en ik lopen de grote trap op, het station binnen. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat onze trein pas over 10 minuten rijdt, dus trek ik haar aan haar arm de Starbucks in. "Even snel een frappuccino halen." Caitlyn lacht en loopt achter me aan.

"Ik hoop dat we het nog redden, hij gaat over een minuutje!" zegt Caitlyn. De rij bij de Starbucks was onwijs lang en Caitlyn en ik versnellen onze pas om onze trein te halen. Wanneer we het goede perron op lopen, staat de trein al klaar. De laatste mensen rennen naar binnen en ik zie dat de deuren beginnen te sluiten. Ik begin te rennen en probeer nog snel op het knopje op de deur te klikken, op de voet gevolgd door Caitlyn. Ik ben net op tijd en de grote, grijze deuren openen zich weer voor ons. Lachend lopen we snel de trein in. Ik ben nog buiten adem van het rennen.

"Jezus ik moet echt aan mijn conditie werken, en jij ook zo te zien." hijgt Caitlyn lachend. Ik grinnik even en geef haar een duw. Al snel kom ik erachter dat dat niet slim is om in een optrekkende trein te doen. Caitlyn verliest haar evenwicht en valt naar achteren, tegen een man aan van een jaar of veertig. De man kijkt boos om. "Midden op een doordeweekse dag drinken? Jullie generatie wordt echt met de dag erger!" zegt hij nors. Caitlyn is ondertussen opgestaan en kijkt de man aan. Ze probeert haar lach in te houden, maar aan haar hoofd zie ik dat dat niet lang gaat duren. "Sorry meneer, maar op 2 flessen wijn na ben ik gewoon nuchter hoor." Bij deze uitspraak kan ook ik mijn lach niet meer inhouden. De man kijkt haar boos aan en Caitlyn draait zich lachend om en komt naar mij toe strompelen, acterend dat ze dronken is.

"Rose! Joehoe?!" Langzaam open ik mijn ogen. Tegenover me zit Caitlyn. Heb ik geslapen? Dat heb ik niet eens doorgehad. "Zijn we er al?" vraag ik. Mijn stem is nog dik en schoor van de slaap. Caitlyn knikt en ik pak snel mijn jas en tas van de stoel naast me. "Ik zie je morgen op school, ja?" zeg ik tegen haar wanneer ik de trein verlaat. "Yess, tot morgen!" Met deze woorden nemen we afscheid van elkaar en begin ik naar huis te lopen.

Ik laat de voordeur achter me dichtvallen en schop mijn zwarte vans uit. "Hallo?" Geen antwoord. Mijn moeder's jas hangt niet aan de kapstok, en door het raam zie ik dat haar auto ook weg is. Mijn vader is nog op zijn werk, dus die is ook over een uurtje pas thuis. Ik besluit om naar boven te gaan. Ik laat mezelf op mijn buik op mijn bed vallen en haal mijn laptop uit mijn tas.

'Appartementen te huur Oregon'

Een hele lijst appartementen verschijnt op mijn laptop en langzaam begin ik alle leuke huisjes te bekijken.