Chapter 43

36 2 0
                                    

Days turned into weeks. Weeks turned into months. Months turned into years.





Ang bilis ng oras. Ang bilis ng araw. Ang bilis ng panahon.Pero ang bagal makapagmove-on.






"Ms. Lopez,kailangan na daw yang files mo sa taas. " paalala sakin ni Althea, isa sa mga nakatrabaho ko for almost 2 years.






Yes. 2 years na mula nung nangyari yung sa Zambales. Dalawang taon na ang nakalipas matapos ng graduation. Graduation na sana hindi nalang nangyari.Sana nagstay nalang ako sa Zambales nung panahon na yun.




Tandang tanda ko yung araw na yun. Ang araw na nalaman ko na niloloko lang ako.




Hinahanap ko siya after grad.Nagyaya kasi yung barkada nya and also mine na magover night kayla Angelo.






Nakita ko siya sa may labas ng venue.......with her. Medyo madilim na nun kaya hindi nila ko napansin na naglakad papunta sa mga halaman na malapit sakanila.






"Please please,I know you still love me." Trixie said almost crying. What is she talking about?






"I loved you." he said at hinawakan si Trixie sa magkabilang pisngi nito.Loved?Past tense na yun diba?





Trixie started to kiss him and Zack responded.






"Say you don't like her.She's nothing compare to me. She's nothing." she said still kissing him.






"She's nothing to me." he said at unang bumitaw sa halikan nilang dalawa.







"Good." she said as if nanalo siya sa isang laro.






"I agreed with the damn marriage because I wanna move on and also to get even with her." Anong to get even with her?






"Are you doing some revenge thingy? "






"Yeah.I'm staying with her because she's the one who persauded mom to have this marriage.I hate her from the start,I  agreed so I can make her life miserable but......"hindi na ko nakinig.Tumakbo na ko paalis. I've heard enough.






And from that moment, napagdecide-an ko na talagang lumayo.







Kaya pala lagi niyang pinagtatanggol yung babaeng yun dahil gusto pa niya ito. At ako, akala niya pinilit ko yung mom niya? I thought pumayag siya kasi gusto niya nang magmove-on.Pumayag siya kasi inisip niyang way din to para makalimutan si Trixie. Mali pala ako.








Kaya pala nung yinanong ko siya kung bakit ginawa ni Trixie yun kung gusto lang niya ko makilala he defended her and told me na nadala lang siya sa emosyon niya kaya niya nagawa yun.Pati ba to mali? Lahat nalang ba ng nangyari mali?







"Ay sisteret! Nandyan na daw ang bagong boss natin!"  kinikilig na sabi ni Mico sa umaga Mica sa gabi.








Nagkunwari akong hindi siya narinig kahit halos sigawan na niya ako at nagpatuloy sa pagtatype.







"Nako bakla, i know namang gusto mo rin malaman kung sino ang bagong boss natin. Ayon sa aking mga kaamiga sa ibang department,gwapo daw! Hay sa wakas!Hindi na matandang panot-aray!" hindi na nya natapos ang sinasabi niya dahil binato ko na siya ng scratch papers ko.







"Wag kang maingay.Mamaya may makarinig sayo,mawalan ka pa ng trabaho. At wag ka ring OA dyan, papel lang naman yung binato ko!" masyado kasi siyang maarte kala mo naman totoong babae.







"Sorry naman.Pero tara na bakla! Baka hindi natin maabutan si papa. " sabi nya at hinila ako palabas.






"W-wait. Bitawan mo nga ko. Busy ako. At wala akong pakialam kung sino ang boss natin basta nasuswelduhan ako ng maayos. " tama.Sinusubukan ko rin kasing maging independent.








"Hay nako, dada ka ng dada.Nandito na tayo kaya gora na." hindi ko na siya napigilan hanggang sa huminto siya sa isang room.








"Good afternoon so all of you already know that I will be your new boss.......blah blah blah. " hindi na ko nakinig dahil hindi ko rin naan siya nakikita.Nasa may pintuan lang kasi kami at masyadong marami ang tao sa loob. One of these days naman makikita ko rin siya.







Biglang nagring yung phone ko.Si Taira pala. Ang alam ko busy siya sa business nila ngayon.







"Hello? " sabi ko pagkasagot ko.







"Omygash, Zy.Alam mo na ba?"Tumawag siya skain para lang itanong kung alam ko kung ano man yun?Hindi talaga to nag iisip, malamang hindi ko pa alam dahil hindi ko naman alam ang sinasabi nya pero sa boses niya parang tense na tense siya. Bakit kaya?






"Alam ang alin?" i innocently asked.







"Nandyan si......." alam ko na ang tinutukoy nya. Bakit siya nandito? Kala ko ba nasa states na sila? Bakit pa siya bumalik?







"Zack?!" i said nang dumaan siya sa harap namin. Good thing ay hindi niya ko narinig pero narinig ako nang katabi ko.







"Ikaw bruha ka ha. May pa ayoko ayoko ka pang nalalaman yun pala nganga ka rin pag nakita mo siya."Oo. I literally dropped my jaw ng makita ko siya. Who would expect na after ng mga nangyari makikita ko pa siya.







Naalala ko nanaman tuloy ang lahat. Bumalik lahat. Lahat lahat.






"Excuse me. " sabi ko at madaling lumabas.






Pumunta ako sa comfort room at nagtago sa isang cubicle.Bakit siya nandito? Sinandya ba nya to or nagkataon lang?








After kong umiyak nanaman,binalak kong kumain kaya pumunta kong cafeteria.






Sumakay ako ng elevator at buti naman konti lang ang nakasakay.Pasara na sa yung elevator pero may biglang sumigaw ng 'wait'.






Nagulat ako sa ginawa niya pero mas nagulat ako pagkaopen nung elevator.Saktong sakto yung tayo namin. Magkaharap kami. Magkaharap nanaman kami.






"Zack? "i mumbled. Parang gulat rin siya na makita ako. Tell me this is not happening.Someone please tell me.







Nang marealize niya na hindi pa siya nakasakay ay sumakay na siya at hindi na ko pinansin.






Parang bigla nalang tumigil ang oras.Hindi ako makahinga. Katabi ko siya. Nakatabi ko na ulit siya after 2 years.





Gusto ko siya yakapin pero baka magalit siya. I miss him so much kahit na niloki lang niya ko. I miss his scent. Ang bango bango nya.






"Zyrish... " he said pero bakit parang galit yung tono ng boses nya?  Diba dapat ako ang galit?



~•~•~•~•~•~•~

VOMMENT!!!


Bound to be HisTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon