🏫🏫
Sıramda Lena ile oturmuş konuşuyorduk Sohyun, He Chan,Taemin ve Minhyuk daha gelmemişlerdi ya da gelmişlerdi kahvaltı yapıyorlardır kantinde Sınıfa Yoongi ve Namjoon girmiş etrafa bakarken Bakışları bizde durmuştu Namjoon yanıma gelip bana sarıldı özlemiştim ama sarılamıyor hal hatır soramıyordum ardından içeriye bizim grup geldi bizi gördüklerinde Sohyun çığlık atarak Namjoon'u üstümden çekip kendisi sarılmıştı
"Sohyun bana sarılmayı bırak"Sohyun bana sarılmayı bırakınca yüzüme boş boş baktı neden böyle dediğimi anlamaya çalışıyordu
Sohyun:"Neden?Şuna bak ya iki haftadır okula gelmiyor bizi merakta bırakıyor sonra gelmiş sarılmayı kes Hyun-Ah ne yapmaya çalışıyorsun?"
"Bir şey yapmaya çalıştığım yok benden uzak durun anladınız mı hepiniz benden uzak durun!"
Namjoon:"Neden?Senden uzak durmamızın nedenini söyle o zaman"
"Bir sebebi yok sadece uzak durun lütfen"
Lena:"Çocuklar bir sebebi var ki söylemiyor lütfen üstüne gitmeyin"
Sohyun:"Sen karışma!"
"Bağırma ona!"
Sohyun:"Hah bu kadar değersiz miyiz gözünde o kızı bize karşı bana karşı koruyorsun resmen Hyun-Ah...İyi maden senden bu kadar uzak durmamızı istiyorsan dururuz"
Sohyun gidip kendi sırasına oturmuş başını da sıraya koymuştu ağlamıyorsun değil mi? kardeşim üzgünüm her şey için çok üzgünüm yapmak zorundaydım Sohyun gidince He Chan,Taemin de yanına gitmişlerdi Namjoon ve Yoongi de sıralarına geçip oturmuşlardı tek bir Minhyuk kalmıştı o da yanıma kadar gelmiş ben ne yapacak diye düşünürken Elini yanağıma koymuştu ardındansa bana sarılmıştı
Minhyuk:"Bizimle konuşmamanın bir sebebi vardır kesin yoksa sen böyle yapmazdın bir şey var ama bize söyleyemiyorsun öyle değil mi?"
Kafamı sallamıştım "Üzgünüm lütfen sende benden uzak dur"
Minhyuk:"Peki Nuna"
Minhyuk da sırasına gitmişti bende Lena'nın yanına tekrar oturmuştum gözlerim doluyordu ağlamak istiyordum fakat yapamazdım Sıradan kalkıp sınıftan çıktım kütüphaneye gittim odaların birine girip Telefonumu bilgisayara bağlayıp bir müzik açtım bir tane düşünüyordum ne düşüneceğimi bilmeden düşünüyordum o kadar dalmıştım ki telefonumun çaldığını bile duymamıştım telefonu elime alıp kimin aradığına baktım tanımadığım bir numaraydı numarayı aradım
x:"Merhaba tatlım"
Bu bu ses Anneannemin sesiydi neden gizli numara ile değil de böyle aramıştı beni ne yapmaya çalışıyordu
Anneannem:"Konuşmayacak mısın aa bak darılırım ama"
"Sen ne hakla beni ararsın"
Anneannem:"Kızım ne biçim konuşuyorsun benimle çok ayıp"
Bilgisayarı biraz kurcalayıp Numaraya bağlandım hem konuşuyordum hem de Nerede olduğunu Dylan'ın e-posta adresine konum olarak atmıştım
Anneannem:"Kızım yakında göreceğim seni iyi hazırlan bu sefer kurtuldun benden ama bir daha ki sefer kurtulabilir misin bilemem iyi hazırlan arkanı iyi kolla o arabada ailenle birlikte senin de ölmen gerekirdi"
Telefonu suratıma kapatmıştı sinirden sıktığım yumruğumu duvara vurmuştum avucumun içindeki kabuk bağlamış elim kanamaya başlamıştı bir süre kanayan elimi izledim her şeyi toparladım bilgisayardaki nesneleri sildim lavaboya girip elimi yıkayıp kapıyı çalmadan sınıfa girdim
X:"Hey sen! Bu ne saygısızlık çık dışarı! Kime diyorum ben"
"Bir sus be çıkacağız dışarı patlama!"(Bunu gerçekte bir hocaya söylesem disiplinlik olurum be)
Lena ya döndüm "Eve gideceğim Anneannemin yerini buldum Dayln'a e-posta yoluyla attım adresi Lena Onlar sana emanet beni izletiyor dikkatli ol evde görüşürüz"
X:"Müdürüm odasına gidiyorsun küçük hanım bu davranışlarını orada konuşuruz takip et beni"
Hocaya dik dik bakıp kanayan elimle beyaz olan gömleğine koyup ittirdim hocanın yanından geçerken Sohyun'a baktım buruk bir gülümseme bırakıp sınıftan çıktım hoca arkamdan gelmişti
X:"Nereye gidiyorsun müdürün odası burada hey"
Okuldan dışarı çıkıp korumaları atlatıp okuldan çıktım taksiye binerek Dylan'ın evine gittim beni bekliyordu hiç zaman kaybetmeden içeri girdim bilgisayarlar la olan odaya girdim Jeannie beni gördüğünde Yanına gidip oturdum bilgisayardan Nana'nın nerede olduğunu gösteriyordu
Jeannie:"Anneannen şuan Amerika da orada saklanıyor numarayı tekrar aradık ama ulaşamadık muhtemel'en, Seninle konuşacağı zaman ya da birini ararken o hattı kullanıyor sonra ise geri çıkartıyor"
Dylan:"Senden tek yapmanı istediğim şey Seninle konuştuğu zaman Nana'yı takibe alıp bize haber vermen olacak ben Polis ile beraber Amerika'ya gideceğim bu gün okula gittim Müdür ile konuştum sana biraz daha izin aldım Okula bir süre daha gidemeyeceksin ama arada sırada okula gideceksin seni eğitiminden etmek istemiyorum arkadaşlarınla konuşabilirsin ve okula bilgisayarını götüre bileceksin izin aldım öğretmenlerin bir şey derse de müdürün izni var gidip sorabilirsiniz de şimdilik bu gün işin yok çıkabilirsin"
Dışarı çıkıp odama gittim dolabımdan gri uzun kapüşonlu mu giydim siyah bir tayt giyip aşağı indim
Bay ve Bayan Kim'i özlemiştim bu gün orada kalacağım için yanıma bilgisayarımı almıştım kapının önündeki arabaya binip gideceğim yerin adresini vermiştim ailemin evine gelmiştim yedek anahtar bende olduğu için kapıyı açıp içeriye girmiştim evde kimse yoktu nereye gitmişlerdi Anne ve babamın odasına gittim şifresini girip içeriye girdim özlemiştim dolaba ilerleyip anne ve babamın bir elbisesini alıp yatağa ilerledim bir an Ailemi yanımda hissettim bana sarılışlarını aynı yatağa yatmamızı hatta sarılıp uyuduğumuzu hissetmiştim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yetim Üvey Kardeşim//Bangtan Sonyeondan
Fanfiction17 Yaşında bir genç kız 6 buçuk yaşındayken ailesi trafik kazası geçirmiştir.Ailede sadece Hyun-Ah kurtulmuştur 10 yıldır yetimhanede kalıyordur dilsiz ve sağır taklidi yaparak onu alan aileler Hyun-Ah ı yetimhaneye geri bırakmaktadır. Uyandığında...