Yetim Üvey Kardeşim//Bangtan Sonyeondan

"Neden konuşmuyor?"

1 Hafta sonra

Cenin pozisyonu ile yatakta yatıyordum ne kimse ile konuşuyor ne de yemek yiyordum arada Jaennie'nin getirdiği meyveleri saymazsak Dylan beni vuran adamın yerini bulmuş Polislere yakalatmıştı bir haftadır kimsenin aramalarına cevap vermiyordum kapının açılmasıyla gözlerimi kapatıp uyuma numarası yaptım her zamanki gibi

Lena:"Hyun-ah uyuyor musun?"

Yine gelmişti bir haftadır beni odadan çıkartmaya çalışıyordu ama bir türlü istediği olmuyordu

Lena:"Beni duyduğunu biliyorum Hyun-ah artık bu odadan çıkmalısın Namjoon senin için endişeleniyor diğerlerini söylemiyorum bile Hyun-ah çıkmalısın bu odadan artık kendine gel"

Çıksam ne olacaktı ki yine kötü davranmak zorunda kalacaktım onlara Nasıl davranacaktım ki konuşamıyordum hatta ağzımı açıp bir kelime dahi edemiyordum nedenini bilmiyordum Sohyun'ların evinden ayrıldıktan sonra böyle olmuştu Dylan ne kadar hastahaneye gidelim dese de inat edip gitmemiştim geçer umuduyla gitmemiştim ama geçmemişti

Lena:"Kendini fazla üzme olur mu?"

Kapının açılıp kapandığını duymuştum yataktan kalkmıştım bugün Anne ve Babamın mezarına gidecektim sonra da Ailemin evine onları da özlemiştim dolabın önüne geçip Pokémon'lu kapüşonlu ceketi giydim 

Zayıflamıştım ve onların beni böyle görmesini istemezdim altıma Siyah dar paça pantolonu giydim derin nefes alarak kapıyı açtım merdivenleri indim Jaennie beni gördüğünde Dylan ve Lena'nın yanından kalkıp yanıma gelerek bana sarılmıştı

Jaennie:"Sonunda çıkabildin o odadan!"

Lena:"Neden konuşmuyor?"

Dylan:"Bilmiyoruz...Al bunları bize ne söylemek istediğini yaz"

Elindekileri alıp not defterine yazıp Dylan'a verdim

Dylan:"Tek başına tehlikeli olur ben seni bırakırım?"

Başımı sağa sola salladım tek gitmek istiyordum Not defterini elinden alıp yazdım "Taksi çağırsan malum konuşamıyorum birazda para verir misin?" Dylan'a geri verip beklentiyle yüzüne baktım

Dylan:"Taksiyle gitme ben bir arkadaşım gelecek yanıma onun ile git taksi ile gitme?"

Bu sefer olumlu anlamında kafamı sallamıştım eline telefonunu alıp arkadaşını aradı nerede olduğunu falan söyledi

Dylan:"Sean seni bekliyor işaret dili biliyor yazmana gerek yok"

Kafamı sallayıp dışarı çıktım arabasına yaslanmış beni bekliyordu acayip yakışıklıydı Koreli değildi daha çok Çinli'ye benziyordu beni gördüğünde yaslandığı arabadan çekilip dik durmaya başladı aklıma telefonum gelince arkamı dönüp içeriye girip odaya çıkmıştım telefonumu masanın üstünden alıp aşağı koşar adımlarla gittim dışarıya çıkı arabanın ön koltuğuna bindim Sean denilen adam da binince Dylan'a el sallayıp arabayı çalıştırmıştı