"Kardeşim olduğun için"

227 22 3
                                    

Arkamı dönüp baktım Yoongi ve kolundan tutarak buraya getirilen Youra geliyordu ve Kızgın bir boğa gibi "Namjoon" ve diğerleri geliyordu

Yoongi:"Özür dile"

Yüzüne boş boş baktım özür dilememi mi istiyordu neden bir yanlış yapmamıştım sadece kardeşimle uğraştığı için ona küçük bir ders vermiştim

Yoongi:"Sana Youra'dan özür dile dedim!"

"Pardon da ben niye özür diliyor muşum onun Minhyuk'dan özür dilemesi gerekirken niye özür'ü ben diliyor muşum"

Namjoon:"Uzatma da özür dile Kardeşim"

"Neden ahh tabii ya o maçı kazanmayalım diye Youra'ya biricik O*****nla iş birliği yapıp Minhyuk'a pusu kurdunuz ya da Youra bunu yediremeyip benim biricik kardeşime elindeki kumu yüzüne üfledi pardonda siz kimsiniz"

Yoongi:"Sözlerine dikkat et Hyun-Ah"

"Etmezsem ne olur bana vurur musun? sen ne kadar sevgilini korumak istiyorsan bende bir o kadar kardeşimi koruyorum bu gün sevgilini öbür gün kimi korursun bilemem şimdi geldiğiniz gibi geri gidin"

Namjoon:"Peki ya beni bana bir şey olsa korur musun?"

"Senin yanında arkadaşların varken ben niye seni koruyayım"

Jimin:"Hyung hadi gidelim"

Namjoon:"Kardeşim olduğun için"

"Üvey aramızda hiç bir kan bağı bile yokken kardeş lafı çok ucuz seni tanımıyorum bile" Neden uzatıyordu ki? Jimin'i dinleyip gitsen olmuyor mu? Namjoon ama Namjoon gitmemiş sorduğu soruyu cevaplamam için diretmişti

Namjoon:"Onlar ile de kan bağın yok onların benden ne farkı var?" 

"Onları ben çocukluğumdan beri tanıyorum kardeşlik bağı yok ama kan kardeşiz"

Namjoon yüzündeki umut dolu ifadeyi silerek arkasını dönerek buradan uzaklaşmıştı Yoongi ise bana sinirle bakıyordu çocukları söylemiyorum bile Yoongi de gidince çocuklar da arkasından gitmişti gittiklerinden emin olduğumda bende Ormana doğru yürümeye başladım yaptığım çok kötüydü kardeş olmasak bile onları söylemeye ne hakkım vardı ki sonuçta kan bağı olmasa bile kardeşimdi o benim Paintbal yaptığımız yere gelince bir ağaca tırmanıp orada beklemiştim akşama kadar orada öyle oturmuştum sadece ben yaşamayı hak etmiyordum keşke keşke bende o kazada ailemle birlikte ölseydim

Gidip Namjoon'dan özür dilemek istiyordum ama o sözleri söyledikten sonra gidemezdim üzgünüm Namjoon çok üzgünüm ama kendimi affettirecek'tim 3 hafta sonra Namjoon'un doğum günüydü onun için hediyeler alıp ona pasta yapacaktım ne kadar becerebilirsem o kadarını yapardım artık ağaçtan inerek kamp alanını hatırlamaya çalıştım ama etraf karanlık olduğu için hiç bir yeri hatırlamıyordum harika kayboldum etrafıma bakarak yürüyor etrafı tanımaya çalışıyordum ama hafızamı ne kadar zorlasam da hatırlayamıyordum uykum vardı neden uyumamıştım ki ağacın üstünde "Salaksın kızım sen salak ne diye bir gece vakti ormanda ne ararsın ki bunun Kurdu,Ayısı,Çakalı,Yılanı var..Zaten ölmek istemiyor muydum al sana fırsat"Arkamda duyduğum ulama sesi ile koşmaya başladım "Alsana kurt Hyun-Ah"Önümdeki boşluğu görmeyip içine düşmüştüm "Ah! Elim bu ne ya? Ulan bir daha Ormanda tek gezersem bu son olsun"Elim sızlıyordu Karanlıktan bir şey görünmüyordu varlığını unuttuğum cebimdeki telefonumu çıkartıp elime baktım Kanıyordu neye batmıştı ya da ne çizmişti ki elimi yeri aramaya başladım yerde bir şey parlayınca elime alıp baktım cam "Allah Belanızı versin sizin ya" Telefonum da çekmiyordu sadece acil çağrılar acaba Polisi mi arasam yok be saçmalama ne Polisi hem arayıp ne diyeceksin merhaba adını bile bilmediğim bir ormanda kayboldum acaba beni gelip kurtarır mısınız? mı saçmalama kendim çıkacaktım cebime telefonu koyup Zıpladım kendimi yukarı doğru çekip çıkmaya çalıştım yaptığım şey elimin daha çok acımasına yol açmış ve daha çok kanamaya başlamıştı yukarı çıkmıştım ileride duman görmüştüm bulmuştum kamp alanını bulmuştum neden yorgun hissediyordum kendimi 'Acaba çok kan kaybettiğin için olabilir mi'

"Olabilir"

Dumanın çıktığı yere gittim Çemberin içinde sadece Namjoon ve Hoseok kalmıştı onlarda uyukluyordu Yanlarına gittim Hoseok bir yerde Namjoon bir yerde yatıyordu Namjoon'un yanına gidip karşısına oturdum beni duymayacağını biliyordum

"Seni çok kırdım değil mi? Üzgünüm beni duymuyorsun ama seni üzdük'ten sonra hiç bir şey olmamış gibi davranamazdım Doğru sen Üvey de olsa aramızda kan bağı olmasa bile benim olmayan kardeşimsin belki Sohyun,Taemin,He Chan ve Minhyuk gibi olmasan bile Kardeşimsin bekle sadece bekle sana kendimi affettireceğim Kardeşim"

Eğilip Namjoon'un yanağına bir öpücük kondurup ayağa kalktım (Burada ağlamış bulunmaktayım) Hoseok'un beni dinlediğini biliyordum çünkü iki kere kıpırdanmış gözlerinin oynatmıştı gülümseyip Çadırıma gittim elimi temizleyecek gücüm yoktu öylece bıraktım gözlerim kapanmıştı ne kadar uyumak istemesem de dayanamamış gözlerimi kapatmıştım


Yetim Üvey Kardeşim//Bangtan SonyeondanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin