Yetim Üvey Kardeşim//Bangtan Sonyeondan

"Yanına uzanmanı istiyor"

Hyun-Ah dan

Namjoon:"Neden böyle davranıyorsun ne var yani onlara Anne Baba desen"

"Anlamıyorsun sen aileni kaybetmedin ben kaybettim bunca sene beni alan ailelere kötü davranıp beni geri bırakmalarını sağladım bir gün Annen gelip beni oradan çıkarttı ona teşekkür borçluyum ama lütfen benden bunu istemeyin yapamam söyleyemem ki kendi aileme ihanet edemem lütfen anlayın beni ve o gün için arkadaşlarına deki Park Hyun-Ah size teşekkür ediyormuş de o gün diyemedim kalbinizi kırdım seni de kırdım özür dilerim ailene katıldığım için ben sizin için sadece fazlalığım Namjoon"

Namjoon:"Sen bizim için fazlalık değilsin Hyun-Ah sen geldiğinde ailemize renk geldi ve önemli değil sen benim öz olmasa da bir tanecik kardeşim-.."

Sözü yarıda kalmıştı çünkü gözümüzün önünde bir araba direk e çarpmıştı gürültü yüzünden herkes dışarı çıkmış kazaya bakıyordu biri bana sarılmış geçtiğini söylüyordu ben ise gözlerimi arabadan alamıyordum göz pınarlarımda biriken yaşlar teker teker akmaya başlamıştı bana sarılan kişiyi ittim geri geri giderken tökezleyip yere düştüm

Sohyun:"Hyun-Ah sakin ol!"

Namjoon:"Neler oluyor?"

Sohyun:"Her araba kazası gördüğün de travma geçirir ve konuşamaz bazen sinir krizleri geçirir eğer yanında biri olmazsa kendine zarar verir eğer onu sakinleştiremez isek sinir krizi geçirecek ve eğer sinir krizi geçirirse hiç iyi şeyler olmaz!"

Arkamı döndüğümde koşmaya başlamıştım arkamdan bağırma sesleri yolla atladım karşıdan gelen ışık gözüme vurdu biri beni kendine çekip sıkı sıkı sarıldı

Tae:"Sakin ol tamam geçti bak araba yok kaza yok şşt geçecek "

Kendime gelmiş Taehyung a sarılmıştım beni sakinleştirmişti Sohyun dan başka beni sakinleştiren olmadı Taehyung dışında

Sohyun:"Başardın Taehyung benden başkası sakinleştiremezdi ama sen yaptın"

Birden kendimi havada hissettim Taehyung beni kucağına almış eve götürüyordu Suga değilde neden Taehyung tu evin içine girip odama çıktık eski kaldığım odaya girdik Taehyung beni yatağa yatırıp üstümü de örtü tam gidecekti fakat kolundan tutup gitmesine engel oldum Sohyun a baktım.

Sohyun:"Yanına uzanmanı istiyor"

J-hope:"Kendisi neden konuşmuyor?"

Sohyun:"Dediğim gibi her araba kazası haber de dahi görse konuşamaz sanki bir insan dilsiz doğar ya onun gibi bir şey travma"

Tae yanıma uzandığında kafamı göğüsüne koydum gözlerimi kapatıp uyumayı denedim fakat olmuyor gözümün önüne görüntüleri geliyordu annemin sesi

Tae:"Ağlama hadi gel bilgisayardan filim izleyelim olur mu?"

Kafamı salladım yataktan kalkıp odadan çıkıp elinde bilgisayar ile geri döndü bilgisayarı açıp ne izleyeceğimizi sordu bende elimle bilmem işareti yaptım

Tae:"Tamam o zaman ben seçiyorum Anime izliyoruz...Ne bakıyorsun öyle izleyemez miyim yani"

Gülümsemekle yetindim sadece Anime dizisiniz izlemeye başlamıştık fakat Taehyung un konuşmasıyla bakışlarımı ekrandan çekip Taehyung a çevirdim

Tae:"Suga Hyung u seviyor musun?"

O benim sevgimi çoktan yok etti ama diyemedim başımı hayır dercesine salladım

Tae:"Ama o seni çok seviyor"

Bilgisayarın notlar bölümüne girip yazmaya başladım

"Eğer gerçekten sevseydi benden başkasını gidip öpmezdi sence seven insan bir başka gün birini öper mi bu yüzden artık herkesi kendi haline bıraktım kimi seviyorsa kimi öpüyorsa umurumda değil yeter ki benden uzak dursun"