Okul zamanı
Hyun-ah'dan
Yataktan çalan telefonumun alarm sesiyle uyanmıştım yataktan kalkıp banyoya girdim elimi yüzümü yıkayarak dolabımın önüne geçtim okul üniformamı giyerek saçımı at kuyruğu yapmış telefonumu ve kulaklığımı alarak aşağı indim
Lena:"Hadi geç kalacağız...Biliyor musun on dakika geç kaldık!"
Sean:"Ben bırakırım sizi"
Gülerek dışarı çıktım Ön koltuğa binerek Sean ve Lena'yı bekledim ikisi de gelmişti Sean arabayı çalıştırmış okula doğru sürüyordu yolda giderken Taemin görmüştüm koşuyordu Sean'a durması için işaret verdim araba durduğunda Taemin bize doğru bakmıştı beni görünce önce gülümsemiş sonra ise kızgınca bakmıştı ben ise şirince Taemin'e bakmıştım
Lena:"Hyung bin artık şu arabaya geç kaldık!"
Taemin:"Tamam be"
Beş dakika içinde okula gelmiştik
Lena:"Teşekkür ederiz Sean hyung..Hadi ne duruyorsunuz!"
Lena'nın bağırmasıyla arabadan inmiştim Sean'a el sallayarak Taemin'in arkasından koşup ona yetişmiş'tim bana dönünce durmak zorunda kalmıştım
Taemin:"Ah bakma öyle seninle sonra görüşeceğiz"
Koşarak Lena'nın yanına gittim beni bekliyordu ikimiz de birlikte sınıfa girmiştik Lena hocadan özür dilemişti ikimizde yerimize geçmiştik hoca ise dersi anlatmaya devam etmişti bir kaç gün önce Ra On aramıştı konuşamadığım için mesaj atmıştım şirkettin işlerini Chanyeol,Luhan ve Ra On hallediyormuş Ra On'a en kısa zamanda şirkete uğrayacağımı endişelenmemesi gerektiğini mesaj olarak atmıştım Sean'ın zoru ile bir politinik'e götürmüştü neyim olduğunu öğrenmiştik geçici bir şok yaşadığımı söylemişti doktor beni Psikolojik danışmanlığına sevk etmişti Sean ise beni okul çıkışı oraya götürüyordu ve bundan Sean,Dylan ve Jeannie hariç kimsenin haberi yoktu Sohyun'a söylemek istiyordum fakat Namjoon'dan dolayı söyleyemiyordum Lena kolumu dürtünce düşüncelerimden sıyrılarak ona baktım bana karşıyı işaret ediyordu baktığımda ise hocanın elleri belinde bana baktığını gördüm eliyle dışarıyı gösterince ayağa kalkıp dışarı çıktım dışarı çıkarak ağaca tırmanıp sırtımı ağacın gövdesine dayadım telefonumu ve kulaklığımı çıkartım müzik'in son sesini açıp dinlemeye başladım
Zilin sesini duyduğumda gözlerimi açıp etrafa bakındım ileriden bizimkilerin geldiğini gördüm hiç kımıldamadım gelip banka oturdular
Sohyun:"İyi misin Yoongi?"
Yoongi:"İyi desem susacak mısın?"
Sohyun:"Hayır"
Lena:"Üzülme artık"
Bir şey dememişti
Yoongi:"Onu sevdiğimi söylüyorum ama o bana başkasını sevdiğini söylüyor sevdiği biri mi var varsa kim?"
Sohyun:"Gerçeği söylememi ister misin Yoongi? Hyun-ah seni seviyor Yoongi ama Hyun-ah'ı tanıyorsam vardır bir açıklaması üzülme artık"
Taemin:"O seni seviyor buna eminim"
Lena:"Hyung ne işin var burada?"
Sean:"Hyun-ah'a ulaşamıyorum telefonlarıma mesajlarıma cevap vermiyor?"
Lena:"Sahi Hyun-ah'ile ne işiniz var sizin ne karıştırıyorsunuz?"
Sean:"Bu onun söyleyeceği bir şey neyse gördünüz mü?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yetim Üvey Kardeşim//Bangtan Sonyeondan
Fanfic17 Yaşında bir genç kız 6 buçuk yaşındayken ailesi trafik kazası geçirmiştir.Ailede sadece Hyun-Ah kurtulmuştur 10 yıldır yetimhanede kalıyordur dilsiz ve sağır taklidi yaparak onu alan aileler Hyun-Ah ı yetimhaneye geri bırakmaktadır. Uyandığında...