1 Hafta sonra Hyun-Ah dan
Uyanmam tamı tamına tam 1 hafta olmuştu ve Bayan Kim durmadan iyi olup olmadığımı bana evden getirdiği yemekleri yedirmeye çalışıyordu aslında çok iyi bir kadındı. Şimdi de bana Şehriye li çorbayı içirmeye çalışıyordu. Tabi ben onun içindekini Solucan sanıyordum benimki de böyle bir kafa işte.
Bayan Kim:"Hadi ama inat etme İç şunu"
"Hayır onun içindeki solucan bir kere yemem ben onu!"
Bayan Kim:"Kızım şehriye o Solucan değil"
"Yemeyeceğim!"
Namjoon:"Hyun-Ah annemi yorma da iç şu çorbayı"
"İçmeyeceğim bana ne sen iç benim yerime"
Ne yapıp ne ettiler o çorbayı bana yedirmişlerdi He Chan ve Sohyun gelmişti beni ziyaretime sadece Taemin ve Minhyuk gelmemişlerdi onların işimi ne varmış gelememişler şu an ise Bayan kim in evden getirdiği kıyafetlerimi giyiyordum evime gidecektim Namjoon bizim eve taşın dese bile kabul etmemiştim edemem de zaten onlara daha fazla yük olmak istemiyordum konuşmama işine hala devam edecektim yarında doktorun sözünü tutmayıp okula gidecektim söz dinleyen bir tip değildim ne söylerlerse tam tersini yapardım.
Evime gelmiştim yardım almadan evime girdim arkamdan kapıyı kapatıp kendi odama çıktım yatağıma geçip gözlerimi kapadım.
Uyandığımda ayağa kalkıp duşumu aldım yarama pansuman yapıp sarmıştım okul formamı giymiş eşyalarımı alıp aşağı indim ayakkabımı giydim ve hazırdım...Okula geldiğimde sınıfa çıktım herkes sınıftaydı sırama geçip oturdum,gözlerimi sınıfta gezdiriyordum Allah' tan bu sınıfta O***pu yoktu Bts isimli grup yani Namjoon un olduğu grup duyduklarıma göre burada Bad boy ya da Play boy muş tabi ben bunu okula geldiğimde öğrenmiştim bir kaç gün bizimle uğraşmışlardı fakat Namjoon Beni kardeşi olduğumu "Üvey" öğrenene kadar artık uğraşmıyorlardı Diğer sınıflardan kızlar geliyordu bazen ve Namjoon ya da Suga ya sulanıyorlar dı nedense Suga ya bakan bütün kızları öldürme hissi var içimde umarım ona aşık falan olmuyorumdur ama onun o çekici bakışları o kırmızı dudakları ay ne diyorum ben be iyice bir silkelendim herkes ayağa kalktığında bende kalkıp hocaya selam verdim daha önce hiç görmemiştim bu hocayı yeni galiba hocanın gözleri beni buldu
Tanımadığım hoca:" Sen seni daha önce görmedim yeni mi geldin"
Hocadan gıcık kaptım hiç sevmedim gözüm de tutmadı,Kafamı başka yöne çevirdim beni tanımasına gerek duymuyordum belkide beni saygısız olarak görüyordur şu an ama bana ne tınlamıyorum seni, Saygısız biri değilimdir tanımadıklarıma gözüm tutmadıklarına saygısızca davranırım şimdi olduğu gibi.
Gıcık olduğum Hoca:"Sana dedim dilini mi Yutun?"
Namjoon:"O Park Hyun-Ah Namı değer benim üvey kardeşim"
Buradaki herkes benim yetimhaneden alındığımı ve Namjoon un Üvey kardeşi olduğumu biliyorlardı tabi Sohyun, Taemin, He Chan ve Minhyuk un da. Dışarıdaki kafamı Namjoon un oturduğu sıraya çevirdim şimdi ben ona söyle dedim mi neden ismi mi söylüyor söyleme istemiyorum ya.
Gıcık olduğum hoca:"Sana demedim sen onun avukatı mısın?"
İşte cevabını vermişti Namjoon mora dönmüştü bense sadece sırıttım ders hoca beni konuşturmaya çalışması ile geçmişti ama ben ağzımı açmamıştım en sonda zil çalmış kurtulmuştum yada ben öyle sanıyordum beni odasına çağırmıştı gitti mi peki tabi ki de hayır Bir kaç ders sonra Sohyun sınıftan içeri girip yanıma gelmiş sarılmış ve gelemediği için özür dilemişti bende kabul edip sarılmıştım ders yine o gıcık hoca da idi sınıf durmadan benim konuşmamamı söyleyip duruyordu şöyle ki okulun yarısı yani sadece bizim sınıf benim konuşa bildiğimi biliyordu. İlk sesimi duyduklarında şoke olmuşlardı ve bende onları uyarmıştım kimseye söylemesinler diye ve hoca içeri girmiş yine aynı şekilde beni konuşturma çabaları niye bu kadar takıyorsun abi benim konuşup konuşmamama Sohyun olaya el atmıştı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yetim Üvey Kardeşim//Bangtan Sonyeondan
Fanfic17 Yaşında bir genç kız 6 buçuk yaşındayken ailesi trafik kazası geçirmiştir.Ailede sadece Hyun-Ah kurtulmuştur 10 yıldır yetimhanede kalıyordur dilsiz ve sağır taklidi yaparak onu alan aileler Hyun-Ah ı yetimhaneye geri bırakmaktadır. Uyandığında...