17 Yaşında bir genç kız 6 buçuk yaşındayken ailesi trafik kazası geçirmiştir.Ailede sadece Hyun-Ah kurtulmuştur 10 yıldır yetimhanede kalıyordur dilsiz ve sağır taklidi yaparak onu alan aileler Hyun-Ah ı yetimhaneye geri bırakmaktadır.
Uyandığında...
Bayan Kim:"Ne oluyor kızım yavaş in merdivenlerden düşeceksin! Ben kime diyorum ki"
Namjoon Babamın arkasına saklanmıştı artık onlara anne ve baba demeye karar vermiştim ailemi üzmek istemiyordum kendi öz ailemin evini tatil için kullanacaktık veya benim canım her sıkıldığında oraya gidecektim tabii izin aldıktan sonra Min Yoongi o olaya gelirsek artık umurumda olduğu söylenmez çünkü o günkü alış veriş merkezinde onları öyle gördükten sonra o kızla çıkmaya başlamıştı ve benim onunla olan bütün hayallerimi alt üst etmişti evet onunla ilgili hayal bile kurmuştum Taehyung ne kadar seni kıskandırmak için onunla çıkıyor dese de ben çoktan bitirmiştim ona olan sevgimi zor oldu ama bitti onu bu bir hafta içerisinde hiç görmedim tabi ondan kaçmasaydım ve bu gün büyük bir gündü bu gün Kamp günü güzel bir yere gidecektik Müdür hala bizi göz üstünde tutuyor o olaydan sonra ama bu gün İşlerim olduğu için Şirkete gidecektim ve sanırım Kampa gidemeyecektim Namjoon'a sinirlenmemin sebebi kafamdan aşağı buz gibi olan suyu dökmesiydi
Dip Not:"Ama isimlerini Bay ve Bayan Kim olarak yazacağım ve onlara anne Baba şeklinde hitap edeceğim"
Bay Kim:"Çocuklar artık durur musunuz lütfen!"
ikimizde durduğumuzda Annem yanımıza geldi ve Babamın yanına geçti bizim her şeyi anlatmamızı bekliyorlardı Namjoon susarken ben her şeyi ötmeye başlamıştım
"Uyurken kafamdan aşağı buz gibi suyu döktü hem sen beni niye uyandırıyorsun ki benim daha zamanım vardı bir kere!"
Namjoon:"Bu gün Kamp var Hyun-Ah unuttun her halde"
"Ha şu Kamp benim gitmeyecek olan Kamp"
Bayan Kim:"Niye gitmeyecekmiş benim güzel kızım"
"Ne çabuk unuttunuz benim şirkette tonlarca işim var Anne ve Kamp işi askıda kalıyor belki işim bittiğinde gelirim belki şimdi bırak da uyuyayım!"
Odama girip yatağıma başımı koydum tam uykuya dalacaktım fakat telefonumun çalmasıyla gözlerimi açmak zorunda kalmış arayan Ra On idi belki acil bir şeydir diye telefonu açmıştım
"Efendim Ra on"
Ra On:"Hyun-Ah şirkete çabuk gelmelisin saat on iki de toplantımız vardı"
"Ne Saat kaç şu an...On bir otuz ah Ra on on dakika sonra evimin önünde ol şimdi kapat telefonu kapat"Telefonu yatağıma fırlatıp hızlı bir şekilde Üstümü giyindim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Banyo yapmadım diye ağır ama güzel kokan bir parfümümü üstüme saçıma bileğime boynuma sıkmıştım çantamı alıp alıp koşar adımlarla merdivenlerden indim ama telefonu yatağın üstünde unutuğum aklıma gelince odama geri çıkıp telefonumu almış o hızla da evden çıkmıştım Ra on beni arabada bekliyordu
"Sür hadi"
Şirkete gelene kadar Ra On toplantı hakkında bana her şeyi açıklamıştı şirkete geçmiş ve koşar adımlarla toplantı odasına gelmiştim derin bir nefes alarak kendime çeki düzen vermiş içeri girmiştik ben masama geçip selam verirken Ra on da yanımdaki koltuğa oturtmuştum zorla masadakilerin yarısı tanıdığım kişilerdi bu iyiydi
"Merhaba ben Lee Si Young ve Park Ji-Cheol'un kızı Park Hyun-Ah Ailem olmadığı için bu şirketi ben yönetiyorum umarım iyi anlaşırız Diyeceğiniz bir şey yoksa başlayalım" Masalarında isimleri yazıyordu ama içlerinden birisi sanki sorun çıkartacakmış gibi görünüyor içimden bir his öyle diyordu
Min Miyoung:"Yok tatlım başlaya bilirsin"
"Teşekkürler Asistanım Ra On buraya gelirken bana yapa anlattı her şeyi başlayalım (konu bulamadım)
Çok kısa oldu farkındayım ama ancak bu kadarını yazabildim İyi okumalar
Yeni bölümü çabuk gelmesini istiyorsanız Yorum ve oy verebilirsiniz
