Merhabalar benim tatlımı tatlı okuyucularım biliyorum çok aksattım yazmayı ama yapacak hiç bir şeyim yok telefondan yazıyorum bilgisayarım bozuldu telefonda çok yazım yanlışı oluyor yazamıyorum fazla ama elimden geldiğince yazmaya çalışacağım sizleri çık seviyorum iyi okumalar
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Hyun-ah'dan
Karşımda Annemi ve Babamı gördüğümde sıkıca sarılmıştım ayrıldığımızda salonda Sohyun,Taemin,Minhyuk ve He Chan Yoongi ve altı değerli kişi duruyordu özlemiştim herkese teker teker sarıldığımda Yoongi yanıma gelerek ikimizi koltuğa oturtmuştu
Lena:"Mesajlarıma neden cevap verilmedi öldüm meraktan haberin var mı?"
Seokjin:"Sürpriz yapmak istemiştik"
Sean:"Çocuklar tanıştırayım bunlar Hyun-ah ve Lena'nın arkadaşları Sohyun,Taemin,Minhyuk,He Chan.....bu iki çifte Hyun-ah'ı evlat edinenler Kim Eunha Ve Kim Hye Jun"
Asel:"Merhaba efendim"
Bay kim:"Merhaba oğlum"
Sevdiğim adama sıkıca sarılmış olan biteni izliyordum Yoongi'nin başıma kondurduğu öpücükle gülümseyip daha çok sokulmuştum yanımızdaki hareketle başımı göğsünden kaldırıp kimin geldiğine baktım Sohyun elleri belinde bize bakıyordu yani direkt olarak bana bakıyordu ona sarılmayı unutmuştum ben otuz iki diş gülümseyerek yavaşça koltuktan kalkıp Sohyun'un karşısına geçtim o ise bana sırtını dönmüştü kırılmıştı bana kollarımı kocaman açarak bedenini sardım kollarımla konuşamamam öyle sinirimi bozmuştu ki konuşmak için kendimi zorlamıştım bir süre zarfında sadece 'özledim' lafı çıkmıştı ağzımdan ses tellerim acırken bir kaç kere öksürdüm ben az önce ne yapmıştım Sohyun bana dönerek şaşkınca bakmaya başladı ağzı hafif aralanmış öylece yüzüme bakıyordu benimde halim Sohyundan farklı değildi
Sohuyn"Çocuklar!"
Sohyun heyecanla bağırmış bütün bakışları üstümüze toplamıştı " Az önce konuştu Hyunah konuştu bunu kutlamalıyız bence"
Herkesin ağzından 'Ne' lafı çıkarken çocuklar ve Anne ve Babam ayağı kalkmış etrafımıza toplanmıştı He Chan yanıma gelerek kollarını bedenime sıkıca dolamıştı
He Chan"Biliyordum biliyordum birgün konuşabileceğini biliyordum bunu yenebileceğini biliyorduk bir daha konuş bakalım"Teamin eliyle He chan'ın kafasına bir şaplak indirirken hepimiz gülmüştük
Minmin" Biraz mantıklı mı davransan"
Sohuyn"Bunu söyleyen sen misin Minhyuk"
Bayan Kim"Kesin şunu gel güzel kızım benim"
Bana şu an küçük bir çocuk gibi davranıyor olmaları hem moralimi bozmuş hem de sevindirmişti solda bir köşede oturmuş Onur Doruk ve Asel hiç bir şey anlamadan bizi izliyorlardı Sean ise bize gülümseyerek bakıyordu ona baktığımı fark etmiş olacak ki kafasını sallayıp göz kırparak Doruklara dönmüştü bu onun o iş bende şekliydiBay Kim "Evet ayrılın bakalım geç oldu Sean bize kalacak yerimizi göster ki dinleyebilelim"
Sean"O zaman ben odalarınızı göstereyim sizde gidin odalarınıza Lena Sohyun ve hyunah aynı odada kalın siz "
Sohyun'u koluna girerek onu kendi odama götürmek üzere ilerledim Lena da arkamızdan gelerek bizi takip etmişti odama girdiğimizde Lena hemen yatağıma girmiş bize bakıyordu Sohyun onun bu haline gülerek bana baktı
Sohyun"Bana kıyafet ver de üstümü değiştireyim"
Kafamı sallayarak dolabımdan siyah renkteki eşofmanımı alarak kardeşime uzattım elimdekileri alarak üstündekileri çıkartıp yenilerini giymişti üstüne Lena'nın yanına gidip o da aynı şekilde yatağın içerisine girmişti bende onlara katılarak ortalarına girmiştim Lena ve Sohyun bana sarılmıştı gözlerim günün yorgunluğuyla ağırlaşırken kendimi uykunun kıllarına bırakmıştım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yetim Üvey Kardeşim//Bangtan Sonyeondan
Fanfiction17 Yaşında bir genç kız 6 buçuk yaşındayken ailesi trafik kazası geçirmiştir.Ailede sadece Hyun-Ah kurtulmuştur 10 yıldır yetimhanede kalıyordur dilsiz ve sağır taklidi yaparak onu alan aileler Hyun-Ah ı yetimhaneye geri bırakmaktadır. Uyandığında...