Yetim Üvey Kardeşim//Bangtan Sonyeondan

"Bende sana demiştim"

Aşağıya indim Sohyun çoktan gelmiş Jin Hyung ile uğraşıyordu gülümsedim benzer kıyafetleri giymiştik yanına sessizce yaklaşıp sırtına atladım önce şaşırsa da gülerek bahçeye koşmaya başlamıştık sırtından inip kendimi yere attım aynısını Sohyun da yapınca ona doğru döndüm

Sohyun:"Bu bakışı biliyorum ee anlat bakalım ne oldu?"

"Dün Yoongi ile" dudaklarımı öne uzatmıştım "Yaptık aslında o yapmadı içimden gelmişti odasına giderek onu öptüm"

Sohyun:"Sonunda Allahım sana çok şükür ee şimdi ne yapacaksın sevgili mi olacaksınız?"

Üzgünce Sohyun'un gözlerine baktım "Bilmiyorum ama şunu biliyorum ki artık hislerimden eminim"

Sohyun:"Hyun-ah o da seni seviyor biliyorsun ama artık birleşin yani söz ben sana yardım edeceğim"

"Korkmalı mıyım?"

Sohyun:"Tabii ki de korkmalısın hihi"

Jungkook:"Kızlar hadi gidelim arkadaşlarınız geldi!"

Jungkook'un içeriden bağırması ile yattığımız yerden kalkıp içeriye girdik ben daha ne olduğunu bile anlamadan başıma geçirilen şapka gözlük maske ile şaşkınca çocuklara bakıyordum

Hoseok:"Tanınma diye biliyorsun ki Dylan seni öldü olarak gösterdi"

"Tamam da bu kadara gerek var mıydı bide başıma çuval geçirin tam olsun"

Jimin:"Kötü fikir değil aslında"

"Jimin seni döverim çocuk!"

Tae:"Hadi gidelim!"

Hepimiz dışarı çıkmış arabalar binmiştik Sohyun'un hain planıyla beni Yoongi'nin yanına oturtmuştu sıkış pıkış oturuyorduk Sohyun bana gülümsemişti tabii gülümser beni Yoongi'nin kucağına oturtmuştu tabii kide ben de boş durmadım kafamı Yoongi'nin boynuna gömmüştüm kendimi zor tutuyorsam Jungkook ve Jimin yüzündendir onların diline düşmek istemiyordum

Sohyun:"Hyun-ah?"

"He?" Elleriyle işaret dili ile bir şeyler anlatmaya başladı ben ona büyümüş gözlerimle bakarken o ise sırıtıyordu yutkundum ne olacak ki deyip dediğini yaptım dudaklarımı boynuna değdirdim dilimi kullanarak boynunda gezdirdim Yoongi'nin bana eğildiğini hissetmiştim

Yoongi:"Ne yapıyorsun?"

Cevap vermedim kulağıma yine yaklaşıp

Yoongi:"Tehlikeli sularda yüzüyorsun Hyun-ah yapma!"

Dişlerinin arasından konuşmuştu bu beni daha da ona yaklaşmamı sağlamıştı sesi çok erkeksi ve gür çıkıyordu Jimin'in sesini duymamla yaptığım şeyi bırakmıştım

Jimin:"Hyung iyi misin?"

Sadece kafa salladığını hissetmiştim cidden ne yapıyordum ben kimseyi umursamadan kapıyı açmıştım fakat arabanın hareket ettiğini unutmuştum Birinin yakamdan tutup kendine çekmesiyle neye uğradığımı şaşırmıştım araba durmuştu herkes bana bakıyordu benim bu aptal davranışıma

Sohyun:"İyi misin?"

Şoför koltuğunda oturan Jin'in bana çok sert baktığını fark ettim

Jin:"Salak mısın sen! araba hareket halinde görmüyor musun aklın nerede senin!"

Umursamadım "Jimin yer Değiştirelim?"

Jimin:"Ben o minnacık yere nasıl sığarım?"

"Nasıl sığarsın demedim Yer değiştirelim dedim lafımı ikiletme"

Ön kapıyı açıp içinden çıkmıştı ben kapıyı açmadan ön tarafa geçtim koltuğa yaslanıp kendimi aşağıya kaydırdım araba tekrar hareket ettiğinde başımı cama doğru çevirdim korkmuştum gözlerimin dolmasıyla ağzımı elimle kapattım arabanın camından Yoongi'nin bana baktığını gördüm camı açıp arabanın camını çevirdim camı geri kapatıp kendimi bıraktım Jin'in bana seslenmesiyle gözlerimi silip ona baktım

Jin:"Hyun-ah geldik"

Etrafıma baktım burası avm'ydi ne işimiz vardı burada? Jin'e baktım

Jin:"Bana bakma bu Sohyun'un fikriydi"

Sohyun:"Hem yemek yeriz hemde filim izleriz diye düşündüm"

Arabadan inerek Avm'ye girdim Taemin in yanında durarak diğerlerini bekledim

Namjoon:"İleride neden durdunuz?"

Herkes bana bakmaya başladığında bir şey söylemeden yemek salonuna gittim bir yere oturup çocukları bekledim geldiklerinde Namjoon diğerleri sinirle yanıma geldiler anlatmışlardı galiba bir çocuk yanımıza gelip ne istediğimizi sormuştu siparişleri verip gitmişti

Namjoon:"Araba hareket ederken aklın neredeydi senin!"

Sadece bakmakla yetindim ağzımı açıp da bir şey söylemedim biliyordum ki açsaydım kıracaktım onu yine yemekler gelene kadar hiç susmamıştı en sonunda dayanamayıp yanımızdaki boş olan sandalye ye tekme atarak susturmuştum onu tek sorun herkesin bize bakmasıydı bir şey söylemeyip elime tepsiyi alarak boş bir yer bulma ümidi ile ilerledim az ilerde bir masa boştu gidip oturdum kızarmış tavuk ve patateslerimi yemeye başladım yanımdaki dört sandalyenin çekilmesi ile kafamı kaldırıp kimin oturduğuna baktım bizimkilerdi He chan elini sırtıma atıp patpatla dı

He chan:"Üzülme sadece senin için endişeleniyor"

Kafa sallamak ile yetindim kafamı kızarmış tavuk'uma döndürdüm

Naden bu filime girmiştik ki neden hayır bari neden beni Yoongi ile oturturyorsunuz arkada bizi tek bırakmışlardı kendileri ise öne oturmuşlardı öpüşme sahnesi geldiğinde gözlerim başka yerlere kayıyordu mesela Yoongi ye ona bakıyordum arada o sırada göz göze gelmiştik

(Biraz somut olabilir okumak istemeyen geçebilir)

Yoongi'den
Dayanamadım elimi Hyun-ah'ın bacağına koydum başını bana çevirmiş bakıyordu arabadaki yaptıkları aklıma gelince gülümsememe engel olamadım  

elimi biraz daha kaydırdım kendini kasıyordu

Hyun-ah:"Yoongi yapma"

"Bende sana demiştim"

Elimi bacak arasında durdurdum onayını olamadan bir şey yapamazdım
"İstiyor musun?"

Gözlerimi gözlerime kenetlemişti

Hyun-ah:"Ben.."

"Merak etme fazla ileri gitmem"

Hyun-ah:"Ondan değil Namjoonlar onlar görürse"

"Bizi bu karanlıkta görmeleri imkansız gibi bir şey" Elini tutup benimkinin üstüne koydum "Hadi ama istediğini biliyorum"

Hyun-ah:"Peki"

Hyun-ah kot ceketini çıkarıp kendi üstüne koydu elim hala bacak arasındaydı okşamaya başlamıştım o da aynı işlemi bana uyguluyordu ama bana bakmıyordu başını hızla bana döndürüp ben daha ne olduğunu bile anlamadan beni itmişti ayağa kalkarak koltukların üstünden sağ taraftaki boş olan yere geçti

Hyun-ah'dan
Yine aynısını yapmıştım hormonlarıma sahip çıkamıyordum elleri ah sinirle ayağı kalkarak Sinema salonunu terk ettim kimseye haber bile vermeden Dylan'ı arayıp beni almasını söylemiştim bir kaç saat içinde yanımda olmuştu

Dylan:"Hadi gidelim ne olduğunu arabada anlatırsın"

Hiçbir şey söylemeden arkasından gidip avm den çıkarak otoparka doğru yol aldık arabaya bindiğimiz de Dylan bana döndü bu onun anlat şekliydi arabayı çalıştırdı otopark'dan çıkmış eve doğru ilerliyorduk


Not:Ufak bir karışıklık olmuş bir bölümü atlamışım kusuruma bakmayın dalgınlık işte neyse iyi okumalar