CESUR

HAYAT KISA FAZLA KAFANA TAKMAYA DEĞMEZ

SAKIN ÜZÜLME 

İLK  AŞK  ACISI 

"Onun yanında ben kimim ki?o son derece özel ve de yetenekli, oysa ben onun yanında bir hiçim, dedi"Cem. 

"Hey küçük adam, bu sözleri kime söylüyorsun, bakayım?".

"Kendime söylüyorum, anneanne ve kendime çok kızıyorum".

"Kendini sevmeli,olduğun gibi kabullenmelisin. "kendini niçin bu denli aşağılıyorsun , ki?hiç kimse senden daha değerli olmamalı , sen sensin kendinsin,ve özelsin bunu unutma".

"Haklısın anneanne de, işte sen gel de, bunu benim kalbime anlat.Kalbim bunu anlamıyor,işte.Elif'i,seviyorum.Ve daima da seveceğim,o beni sevmese de,istemese de,hatta bundan haberi bile olmasa da,bu gerçek asla değişmeyecek,of,of dedi"  Cem.

"Bir kız için bu kadar üzülmene değmez".

"O sıradan bir kız değil ki,anneanne o bir Melek.Onu görünce eriyorum.Heyecanlanıyorum,ben bu acıya nasıl dayanacağım,anneanne söyler misin".

"Zaman benim güzel torunum, sadece zaman dedi Müjgan.Şuanda ne kadar konuşursa konuşsun Cem'in,kendisini anlamayacağını biliyordu.O şuanda masum,saf,ilk çocukluk aşkını yaşıyordu. İleride buna gülecekti.Hatta unutup,hatırlamayacaktı,bile.".

"Kalbim acıyor,neyse ben biraz daha ders çalışayım,dedi," Cem. Ödevlerini kaldığı yerden yapmayı sürdürdü.Müjgan'da,bu esnada biraz evi süpürdü.Haftada bir temizliyor olmasına rağmen, kirleniyordu.Toz işte dedi içinden.

"Anneanne, İngilizce sınavımın sonucu açıklandı. 100 almışım.Düşünebiliyor musun?".

"Buna çok sevindim.İngilizce çok önemli, bunu mutlaka geliştir,tamam mı?her gün en az iki kelime öğren".

"Bende çok sevindim,anneanne,ama,günlerce çalışmıştım.İngilizcenin çok önemli olduğunu biliyorum.Bu yüzden de, çalışıyorum,kelime de ezberliyorum,merak etme".

"Aferin benim güzel torunuma.Sen gör bak ileride çok başarılı olacaksın. Kendini her konuda geliştirmelisin.  En az iki-üç dili de, akıcı olarak konuşabilmelisin".

"Çok haklısın anneanne".

"Hem erken yaşta öğrenmek, ilerideki yaşlara kıyasla çok daha kolay olur.Şimdi sizin yaşlarda zihin berrak,açık,ve öğrenmeye de, elverişli.Bu yüzden bunu iyi değerlendir,oğlum".

"Değerlendireceğim, anneanne dedi"  Cem.Cem,genelde anneannesinin görüşlerine katılıyor,ve beğeniyordu.Cem,ona sahip olduğu için çok şanslıydı.Aksi taktirde o yaşta annesi ve babası olmadan tek başına yaşayıp,gidemezdi.

"Bu arada anneanne Orçun,ile küstüm.Artık konuşmuyoruz haberin olsun dedi,Cem".

"Hayırdır ne oldu?onunla iyi anlaşırdınız".

"O eskidendi.Çok bencil birisiymiş.Oda sonradan gerçek yüzünü göstermiş oldu işte".

Müjgan,kendi okul hayatını,çocukluğunu düşündüğünde onun zamanında bile, o yaşlarda bu tarz küsmeler,atışmalar oluyordu.O gençlik yıllarında yalnız takılmayı severdi.Yalnızlığını,özgürlüğünü severdi.Halen daha seviyordu.Öğrenciyken sadece iki tane yakın dostu olmuştu. Şuanda dışarıda görüştüğü anlaştığı dört tane yakın dostu vardı.Bu sayı ona fazlasıyla yetiyordu.Az ve öz olsun görüşündeydi.Çünkü fazla insan demek problem-dert demekti.  Buna gerek yoktu. Cem'e,de aynı tavsiyede bulunmuştu.Hayatına alacağın insanlara dikkat etmeliydin.Aksi taktirde hayal kırıklığı kaçınılmazdı.Müjgan,hayatını iyi yaşamıştı.İstediği gibiydi.Pişmanlığı yoktu.Tek üzüldüğü canı gibi sevdiği kızının ve onun eşinin ölümü olmuştu.Ayrıca kocasını kaybetmesi onu yaşamdan koparmıştı.Çok acı çekmişti.Fazla üzülmüştü.Bunlar normaldi.İşte ölüm zaten bu yüzden hayatın en acı gerçeğiydi.Bu durumda insanın ölümü kabullenmekten başka çaresi yoktu.Ve hayatına kaldığın yerden devam etmek zorundaydın.Geride kalanlar için yaşayanlar için buna mecburdun.Müjgan,torunu ve kendisi için bunu yapmıştı.