CESUR

KİM BİLİR?

Kim Bilir?

Bazen beklersin asla gelmeyecek olan birini

Ve seversin seni asla sevmeyecek olanı

Ümit edersin yarınları ve o yarınlar hep gelir,geçer

Unutma aslında hiçbir veda,tam olarak ayrılık demek değildir

Biz seninle sadece üç kez yazışmış olmamıza rağmen aslında çoktan tanıştık

Çünkü biz birbirimizi kalbimize yazdık

Aşk bazen de işte böyle asla sahip olamayacağın birisini sevmektir

Kim bilir?

Belki bir gün karşılaşırız bir yerlerde...

Belki de.

Ya da Kim Bilir?

Kalbimde yaşıyorsun,ve sen zaten benim hep yanımdasın,seni asla göremesem de...

ÖZGÜRLÜĞE GİDİYORUM

Özgürlüğe gidiyorum

Baş ucumda senin resmin

Aklımda gözlerin

Hayatımız biriktirdiğimiz anıların toplamından ibaret değil de nedir?

Cem,yazmayı seviyordu.Onu mutlu ediyor.Hem de rahatlatıyordu.

Uçlarda olmayı,uçlarda yaşamayı seviyordu.Çünkü o özgürlüğüne düşkündü.Ve bunu kimse engelleyemezdi.

O farklıydı.

Geçmişte hatalar yapmıştı.Fakat yaptığı hatalardan ders almasını da biliyordu.O dersini alanlardandı.Hatasız kul olmaz diye düşündü.Yaptığımız hatalar bizi olgunlaştırıyordu.Hepimiz insanız dedi içinden.Bu normaldi.Ha bir hatayı eğer birden fazla kez yapıyorsan, o artık hata olmaktan çıkardı.O artık bir tercih olurdu.

Bir tür seçim.Ah bu seçimler diye düşündü.

Tercihlerin olmadığı bir hayat olamazdı.Mümkün değildi.Çünkü bunu hepimiz yapıyoruz.

Ve yaptığımız seçimlerde hayatımızı belirliyordu.İyi veya kötü.İşte o yüzden kader yoktu.Ona göre seçimler vardı.Önüne çıkardı.Ve sen tercihini yapardın.Hayatını belirleyen de tamamen sen olurdun.Yani yapmakta olduğun yada yapacağın seçimler.

Hayatını sadece sen belirleyeceksin.Bir başkası değil.Kısmet işi değil, bu çünkü tamamen senin elinde.

Güç sensin.Bunu değerlendirmekte sana kalmış.Ya da değerlendirmemek.İşte tüm bunlar hayatımızı belirleyen kararlardı.Seçimlerdi.

Tercih senin dedi içinden.

Tamamen senin.

İyi veya kötü.

Kime göre iyi?kime göre kötü? buda ayrı bir soruydu,tabi sorulması gereken.Sorulardan kaçma diye düşündü.Sorgulamak önemliydi.Körü körüne inanmaksa bir o kadar kötü.Çünkü fazla inanç beraberinde hayal kırıklığı da getirirdi,şayet istediğin şey eğer olmaz ya da gerçekleşmezse ki,bu hayatta her istediğimizi elde edemeyeceğimize göre isteklerimize de ulaşamayabilirdik.Üzülme tabi eğer bunun için elinden geleni yaptıysan.Hayatta şans ya da tesadüf vardı.Fakat bu milyonda bir gelirdi.Eğer o azınlıktaysan zaten mucize,ya da şans adına her ne dersen de istediğin zor bir hayalse bile gerçekleşecektir.

Tabi eğer şanslıysan.Çünkü o kırk yılda bir birilerinin başına gelirdi.Mesela piyango tutturmak ya da bir şans oyununda çok para kazanmak gibi.Onun dışında istediklerini ancak çok çalışarak elde edebilirdin.Aksi mümkün değildi.