CESUR

BÜYÜK TEHLİKE

"Alo  Elif?".

" Cem  çok  kötü durumdayım. Eski  sevgilim  Murat beni  kaçırdı.  Ona  her  şeyin  bittiğini  uzun  zaman  önce söylemiştim.Fakat beni  dinlemiyor.".

"Bir dakika  sakin  ol  bana nerede olduğunu  söyle"  dedi  Cem.  Telaşlanmıştı.

Telefondaki ses kısıldı.

"Alo Elif? orada mısın yanıt ver".

Telefondan birden bir kahkaha sesi geldi. Sonra da gizemli şahıs konuştu.

"İsmim Murat.  Ulan orospu  çocuğu  sen  kim  olduğunu  sanıyorsun  da kız  arkadaşımın telefonu  sende  var  ulan  orospu  aldattın  mı  lan  beni?".

Cem, Elif'in  ağlayan  sesini  duyabiliyordu.

"Konuşşana  lan".

"Bu  senin  yaptığın  tacize  girer ayrılmışsınız,  bitmiş, bu  devirde  kız  kaçırmak  da  nedir?".

"Sana  ne  ulan  sana  ne?".

Hayatında ilk kez başına böyle korkunç bir olay gelmişti.Ne yapacağını bilemiyordu.Sadece bildiği tek bir şey vardı oda mücadele edeceğiydi. Elif'i,  o manyak  herifin elinden kurtarmak içinde elinden geleni yapacaktı.Başını elleri arasına aldı.Şu anda çatlayacakmışçasına ağrıyordu.

"Ta-Tamam dedi Cem.Lütfen ona zarar verme".

"Ulan manyak herif sevgilime  neden  zarar vermek  isteyeyim   ki? biz  onunla  birbirimize  aidiz  bundan  sonra kız  arkadaşımla  görüşmek yok  o  benim  anlıyor  musun?"

"Biz eski  dostuz  dedi"  Cem.  Adam  tam  bir manyak  çıkmıştı. Elif,  gibi kültürlü,  aklı  başında,  zeki  biri  bile yanlış  bir erkeğe kendisini  kaptırabilmişti. Yazık  diye  düşündü.

Cem,henüz onun yüzünü görmemişti.Fakat ne denli kötü, ve çirkin bir adam olduğunu tahmin edebiliyordu.Bu tarz tiplere gerçek hayatta denk gelmese bile, nasıl davrandıklarına,ve göründüklerine dair bir hayli okumuştu.Elif'e,bir şey olma düşüncesi onu çok korkutuyordu.Hani düşüncesi bile kötü olan şeyler vardır, ya bunu o anda tarif edemezsin,sadece o derin korkuyu hissedersin işte buda tıpkı bunun gibiydi.Cem,çok korkuyordu.Elif'e,değer veriyordu. Onu çok seviyordu.

Bu adamın ona  zarar  vermesinden  çok  korkuyordu.

"Dost most  anlamam  ulan" diyerek  bağırdı  adam.  Tam bir  manyaktı.

"Ulan  orospu çocuğu Elif'i,  rahat  bırak"  dedi  Cem. Bir  anda  ağzından  çıkıvermişti. Kaçırmıştı.

"Ne dedin  sen?".

"Ta-ta-tamam özür dilerim dedi"  Cem. Tanrım ne yapmıştı böyle?

"Çok özür dilerim diyeceksin seni pislik".

"Çok özür dilerim".

"Bu fena değildi,işte.Gene de sana çok kızgınım.Sana bunun hesabını soracağımı söylemiştim,nasıl mı?işte böyle şimdi iyi dinle pislik.Adam,elindeki telefonla çok sert bir biçimde Elif'e,  vurmuştu.Telefona vuruşunun sesi gelmişti.Vuruş sesi epey yüksek çıkmıştı.

"Ah kahretsin telefona kan bulaştı.Kız arkadaşımın  kanı".

"Ona ne yaptın?".

Sadece telefonla suratına vurdum.Bu bir başlangıç unutma.Bana küfür ettin seni adi orospu çocuğu.Ne yani intikam almayacağımı mı sanıyordun?dediğimi her zaman yaparım,bunu sakın unutma.Sen daha henüz beni hiç tanımıyorsun.Cem,şu anda öfkeyle kendisini kaybetmenin cezasını çekiyordu.Hepsi benim suçum dedi içinden.Şu anda Elif'in,canı yanmıştı,yüzü,burnu dağılmıştı belki de , kanamıştı ve bunun tek suçlusu oydu.Kendisini niye tutamamıştı, ki?bu tarz adamların çok tehlikeli olduğunu bunu söylemeden önce hesaba katmalıydı.Kendisini tutmalıydı.Fakat lanet olsun tutamamıştı,işte.