YILLAR SONRA GELEN GİZEMLİ MESAJ

58 18 0
                                    

Cem'e,göre hayatta kusursuz insan yoktu.Herkesin kusurları vardı.Kendini beğenmiş,kibirli insanlardan nefret ederdi.Hayatta hiçbir şey göründüğü gibi değildi.Ve her zaman bir seçeneğimiz vardı.Limelight filminde şöyle diyordu;"Zaman en iyi yazardır.Her zaman en mükemmel sonu yazar".

Arada problemleri oluyordu,fakat biliyordu ki,zaman her şeyin ilacıydı.Bunları çözebilir,üstesinden gelebilirdi.Anı yaşadığı için mutluydu.Can Yücel,zamanla ilgili şöyle demişti;"ömür dediğin şu andır".Doğru dedi içinden.Cem,Can Yücel'in,şu sözünü de çok beğeniyor,ve katılıyordu.Söz şuydu;" en uzak mesafe,iki kafa arasındaki mesafedir.Birbirini anlamayan".Onun dışında ona göre mesafe yoktu.Dünyanın bir ucunda yaşayan biriyle bile, eğer kalpler birse uzaklık hikaye idi.

Uçlarda diye düşündü.Bu kelimenin anlamı bile onu mutlu etmeye yetiyordu.Çünkü uçlarda yaşamayı seviyordu.

O özgürdü.Ve uçlardaydı.Uçlarda yaşıyordu.Ve ona göre bundan daha güzel bir şey yoktu.Bu onun hayatıydı.İstediğini yapardı.Kimseyi ilgilendirmezdi.Ve zaten özgürlük de buydu.İstediğin her şeyi yapabilmekti.Canın nereye isterse oraya gidebilmekti.İstediğinle yatabilmekti.Hayat,mutluluk buydu.Yaşam kısaydı.O yüzden o mümkün olduğunca mutlu yaşayacaktı.Hayat buradaydı.Yaşadığın anda.Onu başka yerde aramak saçmalıktı.Akıllı insan hayatını yaşardı.Kim ne der diye düşünmeden.Salak insansa başkalarına bağlı olarak yaşardı.Tıpkı bir köle gibi.Yapacak bir şey yoktu.Onlarda böyleydiler.Bu gerçek değişmeyecekti.

Dünya milliyetçilerle,ırkçılarla doluydu.Oysa o hiçbiriyle ilgilenmiyordu.Irk,millet umurunda bile değildi.Çoğu insanın içinde az da olsa bir milliyetçilik vardı.Oysa o sınırların olmadığı,ırkın olmadığı bir dünya hayal ediyordu.Kimsenin kimseyi ötekileştirmediği bir dünya.Bu imkansızdı.Sadece onun hayaliydi,o kadar.O yüzden onun ırkı yoktu.Nerelisin?sorusunu sevmezdi.O dünya vatandaşıydı.Bir ülkeye,ırka ait değildi.Olmak zorunda da değildi.Dini,ırkı,vatanı yoktu.Sadece kendisi vardı.İşte bu kadar dedi içinden.Böyle düşünüyordu.Bu çoğu insana göre saçma gelebilirdi,veya bu görüşünden hoşlanmayabilirlerdi.Kimse katılmak zorunda değil diye düşündü.Ters de gelebilirdi.Tuhaf da karşılanabilirdi.Kimse aynı düşünemezdi.İstese bile.Benim doğrum,hayat görüşüm bu dedi içinden.O yüzden insanların onu kötü görmesini,sevmemesini,kendisine katılmamasını kafasına takmıyordu.Bu onun hayatıydı.Başkalarının değil.En saçma bulduğu mesele bir insanın hayatını başkalarına bakarak yaşamasıydı.Onu yap,şunu yap,bu yanlış,bu kişiyle olma diyen insanları, bir başkasının haklısın diyerek dinlemesiydi.Yanlış bile olsa onun hayatından sadece kendisi sorumluydu.Başkası değil.Onlara ne?onlar kim?bu onun hayatı,özeliydi.Herkes kendi hayatına bakmalıydı.Ve herkes kendi hayatından sorumluydu.Herkes kendi derdindeydi.Ve böyle olmalıydı.Başkalarının özel yaşamı kimseyi ilgilendirmemeliydi.Karışanlar çok ayıp ediyorlardı.Fakat onların ayıp kavramı tamamen din,ya da kadın ile ilgili olduğundan, başkasının hayatına karışmayı ayıp olarak nitelendirmeyecek milyonlarca insan olduğunu biliyordu.Canları cehenneme dedi içinden.Hepsinden nefret ediyordu.Sevilmeye değer insanlar vardı,birde sevilmeye değmeyenler.Boş insanların hayatında yeri yoktu.Asla da olmayacaktı.O kültürlü,Eksantirik,marjinal kişileri seviyordu.Ve onlarla görüşüyordu.Kendisiyle arkadaşlık kıracak kişinin öncelikle saygılı,ve açık fikirli olması gerekiyordu.Aksi taktirde anlaşması asla mümkün değildi.Cem,buna önem verirdi.O bir ateistti.Bu kelimeyi de sevmezdi,ama,böyle de bir gerçek vardı,işte.Kavramlar üzerinden yürüyen biri asla olmamıştı.Sadece mecbur olduğunda kullanıyordu,o kadar.Tıpkı Kadın,erkek,gay,arap kelimelerinde olduğu gibi.Kavramları sevmezdi.Buna karşıydı.O düzene,topluma karşıydı.O bu tarz olan her şeye karşıydı.Aman benden uzak olsunlar ,dedi içinden.Bu tarz insanlardan ne kadar uzak olursa o kadar iyiydi.Hiç uğraşamam dedi içinden.Hayat onlarla uğraşacak kadar kısaydı.Tüm bunların hepsi birer vakit kaybıydı.İnsanın zamanına yazık dedi içinden.Zaman kaybı kadar kötü bir şey daha yoktu.İnsan zamanını iyi değerlendirmeliydi.

CESURHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin