"Ne oldu birden yüzün asıldı?moralin bozulmuş,gibi bir halin var".
"Şu çocuklara velet diyerek bağıran adam canımı sıktı,bu çok kaba bir davranış,küfür etmesi hiç de, hoş değil".
"Oho bunlardan etrafta dolu,sürüyle var,eğer hepsini kafaya takmaya kalkarsan vay halimize dedi" Elif.
"İyi de nerede kaldı kibarlık?insanlık?duygularımızı ne ara bu denli yitirdik?".
"Sen çok kibar ve olgun bir çocuksun,ama,bu ülkede herkesten öyle olmasını bekleyemezsin,diyerek karşılık verdi" Elif. Oda birden kendisiyle uğraşan Kerem,adlı pislik,şımarık bir çocuktan bahsetmeye başladı.
"Nerede o?onu öldüreceğim".
"Bak bu oldu mu şimdi?sen kibarlığından şaşmamalısın. Hani nerede?".
"Ama seninle uğraşıyor,değer verdiğim kimseyle uğraşılmasına izin vermem,seni koruyorum,bunu biliyorsun".
"Biliyorum,merak etme de Kerem,zaten bir sene önce taşındı.Bende,tüm mahalle de o şımarık çocuk taşındıktan sonra rahat etti.Şöyle bir oh diyerek,rahat nefes aldık,anlayacağın".
"İyi bari buna sevindim,yoksa hala daha sizin orada olsaydı,ona seninle uğraşmak nedir,gösterirdim.Gayet de ciddiyim,bunu yapardım.Biliyorsun".
"Bunu biliyorum."Bir hayli kırgınım...kime olduğunu,neden olduğunu bilmeden...Belki hayata,belki kendime,belki de dilimden düşmeyen keşkelere...".
"Can Yücel,'in,bu".
"Evet diyerek çayından bir yudum aldı" Elif.Cem,ise bu esnada sevdiği kız gülümserken, bir kez daha gözlerinin içine bakarak resmen kendinden geçti,ve ona bakarken eridi.
"O halde buda benden sana gelsin dedi "Cem."Sevmek seviyorum demek değil yüreğinde hissetmektir...ve aşk yanında olanı sevmek değil,bazen gelmeyecek birini beklemektir".
"Çok romantik diyerek karşılık verdi" Elif.Sevgi,güzel bir duygu diye düşündü,içinden. Sevmeyenlere inat,sevgiyi yok etmek isteyenlere karşı o inadına,daima sevecekti.Can Yücel'in,sevgiye dair olan sözleri de vardı.Bir tanesi şuydu;"Sevgi emekmiş.Emek ise vazgeçmeyecek kadar,ama,özgür bırakacak kadar sevmekmiş.Nede güzel söylemiş,diye düşündü,içinden.Bu tarz sözler hayata anlam katıyordu.Anneannesi sağ olsun, onu edebiyata karşı sevdirmişti.Cem,bu ara kitap okumadan duramıyordu.Okumak onu çok mutlu ediyordu.
"Ne tarz okumaktan hoşlanıyorsun?diye sordu" Elif,ona.
"Fantastik,macera seviyorum.Tabi ileride tarihi,politik,siyasi kitaplarda okuyacağım.Şuan onları anlamam, zor".
"Haklısın.Ben çocuk klasiklerini okuyorum.Dünya klasiklerinden de bazılarını okudum.Ancak bazıları çok ağır onları bende ileride okuyacağım.Mesela Marx'ı,okumak isterim,ama,onu bu yaşta anlayamam".
" O kitabı bırak 15 16 yaşındakileri, 50 yaşındakilerden bile okuyup,anlamayanları duydum" diyerek yorumda,bulundu,Cem.
"Gene de hiç fena değiliz bence çünkü bizim sınıfta kimse okumuyor dedi"Elif.
"Artık kitapların yerini,tabletler,cep telefonları,oyunlar aldı.Anneannem söylüyor,eskiden daha çok kitap okunurmuş,birde o zaman insanlar duygularını mektupla,yazarak ifade ederlermiş.Şimdi artık herkes sosyal medya aracılığıyla duyguları ifade ediyor".
"İyi,ama,bu bence duyguları öldürüyor".
"Ve insanı uyuşturuyor,kötü etkiliyor dedi"Cem.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CESUR
AdventureCem ve anneannesi Müjgan'ın yaşamı. Aynı zamanda da bir aşk hikayesi.
