A Political Science student meet the UAAP Basketball Hearthrob. She became his University buddy, travel buddy, and his certified housemaid. Eventually, the girl fell inlove with her until such time they became mutual. But this Hearthrob still inlove...
Alam kong hindi mo pansin Narito lang ako Naghihintay na mahalin Umaasa kahit di man ngayon Mapapansin mo rin Mapapansin mo rin
Alam kong hindi mo makita Narito lang ako Hinihintay lagi kita Umaasa kahit di man ngayon Hahanapin mo rin Hahanapin mo din
Recognition Day ngayon ng aking amo ko. First time kong umattend ng ganitong event sa isa sa pinaka angat na Unibersidad ng bansa at sa buong mundo.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Another Certificate of Recognition is also awarded to; Rivero, Ricci Paolo U, for being a Dean's Lister and consistent student athlete of the University."
*clapping...*
Everybody got amaze. They cheered, calpped together, and smiled as wide as they could as the EMCEE proclaim another award of recognition.
"Go, ser. Ajajh!!" Bulong ko sa 'di kalayuan sabay cheer at palakpak habang nakangiti. Habang umaakyat siya sa stage pumapalakpak lang ako kasabay ng ibang taong nasa loob rin ng stadium. Medyo malungkot siya kasi walang umattend sa clossing ceremony niya na Pamilya niya.
Alam kong ito ang pinakamasakit na punto ng isang estudyante. Yung feeling na walang umattend sa clossing mo. Nakaranas rin ako ng ganito noong bata ako. Yung feeling na ako na lang yung walang mama at papa tapos magsisimula na ang program. Maiinggit ka na lang talaga sa iba.
Pero alam ko namang matanda na siya kaya okay naman siguro para sa kanya.
Even Carmen didn't attend the program. However, I was there to support him as his proxy. I wore a formal dress that suits for the program same as with other parents. Ricci's wearing black and white stripes and neat loong sleeve paired with black slacks that made him more attractive as he could ever be. Nakaka inlove naman itong amo ko. Gosh!
I immediately run towards the stage to take a photo of him while recieving his award. As I click the camera's button, he smiled, a rare smile from him that makes me so kilig.
Alam kong pilit lang yung ngiti niya, pero damn! hindi ko maiwasang matulala. Waah! Nag tumbs up ako after I took a photo. Sign as it was nicely done.
I'm so proud of him. Despite of all the struggles and pain during his study he still made it. Nagbunga rin yung paghihirap niya at yung pagtulong ko sa mga assignments niya. Wews!
Pagdating ng panahon Baka ikaw rin at ako Baka tibok ng puso ko'y maging tibok ng puso mo Sana nga'y mangyari yon kahit di pa lang ngayon
Sana ay mahalin mo rin Pagdating ng Panahon Alam kong hindi mo alam Narito lang ako Maghihintay kahit kailan Nangangarap kahit di man ngayon Mamahalin mo rin Mamahalin mo rin
"Congrats, ser." Kinamayan ko siya ng makababa siya ng stage. "Thank you. We made it. Hihi." Sagot naman niya. Tapos umalis na ako kasi feeling ko kasali ako sa program.
Nakatayo lang ako sa likuran ng maraming isko at iska (tawag sa mga nag-aaral sa UP) habang sinusubaybayan ang iba pang mga programa. Sumusulyap-sulyap lang ako kay Ricci sa kanyang inuupuan.
Naiihi ako, kaya pumunta ako sa CR, habang naglalakad ako may nakasalubong akong familiar na mga tao sa 'di kalayuan. Wait... Anong meron?
Lumiko ako sa kabilang wholeway ng stadium at doon ay tumayo ako para masilayan kung sino ang mga familiar na tao na makakasalubong ko. Habang sinisilip silang palapit sa kinatatayuan ko, hindi ko maiwasang magduda. At nang madaanan nila ako ay nakilala ko na sila ng tuluyan.
Bryle and Carmen.
Sila yung magkasamang naglalakad papunta sa stage kung saan ginaganap ang awarding. Nakasuot rin sila ng sarili nilang outfit na bumagay sa motif ng event. Anong mayron sa kanila? Bakit sila magkasama.
Wait... erase... erase.. baka umattend si Carmen tapos inalalayan lang siya ni Bryle? Late nga lang. Dumeretso na lang ako sa CR para ayusin ang sarili ko.
Pagkabalik ko sa stage nakita kong naguusap sina Carmen at Bryle, nagpatay mali lang akong hidi ko sila nakita. Inayos ko ang sling bag ko at camerang nakasabit sa aking leeg.
"Hey, Steph?" Tugon ni Bryle. Lumapit ako sa kanila bilang paggalang.
"Yes, but sad to say patapos na ang ceremony. Hihi."
Nagpatay mali lang ako. Kunwaring hindi ako interested kung bakit sila magkasamang dalawa. "Atleast nakarating po kayo. Yun ang mahalaga doon. Hihi. Baka matutuwa pa si Ser sa inyo." Sagot ko naman na walang pag alinlangan.
Nakasuot si Carmen ng formal same as with Bryle so baka nga sinamahan lang siya ni Bryle at inihatid dito. Pero bakit sa dinami-dami ng tao dito si Bryle pa ang kasama niya. Wait, hindi ako nagseselos ha. Pwedi naman niya akong tawagan or yung guard. Bakit si Bryle?
Ilang minuto pa ay natapos na ang ceremonya.
"Congrats, honey. You made it." Ang sambit ni Carmen sabay beso kay Ricci. "Thank you." Sagot naman ng lalaki. Cold lang siya. Parang hindi interested at nasiyahan na umattend ang asawa niya.
"Shall we go?" Pag aanyaya ni Carmen. Inalalayan naman siya ni Ricci at lumabas na ng stadium. Nasa likuran lang ako nilang dalawa. Habang naglalakad nagulat ako ng hinatak ako ni Bryle palayo. Tapos isinandig niya ako sa pader at tinakpan ang bunganga ko.
"Wwwww---uhmm.."
"Psshh.. shut your mouth." Kumawala ako sa mahigpit niyang hawak dahil nainis ako sa kanya sa paghatak sa akin na hindi ko man lang alam kung anong intention niya.
"Aghno buh!?" Bulyaw ko sabay ayus ng sarili ko sa pagkakahatak niya.
"Huwag kang sumama sa kanila." Sagot naman niya habang nakatayo lang siya sa harap ko.
"Ano?" Naguguluhan kong tanong. Ano bang pinagsasabi niya? "Mapapahamak ka lang. Trust me. It's not a good idea."
"Ano bang pinagaalala mo, ha? Wala ka bang trip sa life?" Matapang kung sagot.
Siguro ang gusto niyang iparating ay ang pagpunta namin ng probinsya nina Carmen at Ricci.
"That's not my point."
"At,--pa--paano mo naman nalaman na aalis kami? Ha!?" Tanong ko ulit sa kanya. Medyo malakas na yong boses ko dahil naiinis ako sa feeling Papa na lalaking 'to.
"hindi mo alam ang gagawin sayo ni Carmen. Believe me. May binabalak siyang iba." Pagbabanta naman niya sa akin. Medyo kinabahan ako sa puntong iyon.
Hindi ako nakasagot ng mabilis sa sinabi niya. Hindi ko alam anong isasagot ko.
"Whatever." Sagot ko lang at nag walkout palabas.
"Hey! Steph..." narinig kong sigaw ni Bryle mula sa aking likuran. Hindi ko na lang siya pinakinggan. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad.
"Steph! Comeback here. Trust me." Napahinto ako ng bahagya. Medyo malayo na kami sa isa't isa. Pero parang wala akong dapat ipaliwanag dahil alam ko namang hindi ganon kasama si Carmen at isa pa kasama ko si Ricci at alam kong hindi niya ako iiwan at pababayaan.
ENCOUNTER #22; I WANT TO KNOW MORE ABOUT CARMEN CHUAN. SINO BA TALAGA SIYA?
