°1°

30.6K 637 229
                                    

   Saat 20:45. Yine parkta oturmuş ağlıyorum. Şimdi evdekiler beni merak etmiştir. Ben kendimi tanıtayım. Adım Nora. 16 yaşındayım yani lise 2 ye gidiyorum. 4 tane abim var. Annem ve babamı hiç görmedim.

   Ve okulda hep eziklenen bir kızım. Bugünde birkaç erkek okulda yolumu kesip bana sürtük muamelesi yaptılar ve bende onların elinden zorla kurtulup parka geldim. Abimlere hiçbir şey söylememiştim.

   Bu yüzden kendimden nefret ediyorum. Şuan üstüm başım çamur ve ıslak. Bense eve gitmeye utanıyorum. Telefonum çalınca bakmadan açtım. Ortanca abim Ares

"NERDESİN LAN SEN!" diye bağırdı.

Daha çok ağlamaya başladım ve sadece "a..bi" diyebildim.

Abim küfür edip "bebeğim nerdesin hemen söyle ben geliyorum" dedi.

   Ona bulunduğum yeri söyledim. Telefonu kapatınca daha çok ağladım. Araba sesi gelince kafamı kaldıramadım. Bu hale düştüğüm için utanıyorum. Adım sesleri yaklaşıp tam yanımda durdu.

   Abim beni tutup kaldırınca ağlayarak abime sarıldım. Abim hiçbir şey söylemeden kucağına alıp arabanın arka koltuğuna yatırdı. Üstüme de kendi ceketini örttü. Kendide hemen şoför koltuğuna oturdu ve eve sürmeye başladı zaten bu park evimize uzak değildi. Arabayla 10 dakikalık yol.

  Araba durunca geldiğimiz anladım. Kapısını açıp çıkarken bir anda abim beni kucağına aldı. Kollarımı boynuna dolayıp kafamı göğsüne sakladım o da benim kafamın üstüne küçük bir öpücük bıraktı.

   Eve girdiğimizde kendimi sıktım çünkü bütün abilerim bağırıyordu. Bir süre sonra dayanamayıp ağlamaya başladım. Ares abim

" KESİN LAN SESİNİZİ!" diye bağırdı. Abime daha çok sarıldım. Başka birinin kucağına geçtiğimde kafamı kaldırıp baktım. Lodos abimdi. Sıkıca sarıldım ona. Lodos abim oturup beni de yanına oturttu. Biraz daha sarılıp ayrıldı benden. En küçük olan abim Ege yanıma gelip

" ne oldu güzelim sana? Ne bu halin? Kim yaptı bunları sana?" dedi.

  Kafamı kaldırıp bütün olanları anlattım. Hepsi sinirliydi ve bağırıp duruyorlardı. Abilerimi ilk kez böyle görüyorum. Genelde bana hiç yansıtmazlardı. Lodos abim eline geçen vazoyu duvarda parçalamasıyla elimle kulaklarımı kapatıp çığlık attım. Gözlerimi kapattığım gibi gözlerimden yaş geldi.

  Bütün sesler kesildi. Bir anda havalandım. Yumuşak bir yere değince hafifçe gözlerimi açtım. Lodos abimdi. Yanıma gelip diz çöktü.

"dünyam, herşeyim ben çok özür dilerim korkma. Sadece sana zarar gelmesinden o kadar çok korkuyorum ki anlatamam. Sen şimdi banyo falan yap sonra yemek yeriz." diyip anlımdan öptü ve odadan çıktı.

  İşlerimi halledip pandalı pijama takımımı giydim. Pandalı panduflarımı da ayağıma geçirip aşağı indim. Hepsi salonda oturuyordu. Geldiğimden beri Toprak abim yani en büyüğümüz benimle hiç ilgilenmedi. Gidip onun yanına oturdum. Tabi ben oturduğum gibi o kalkıp mutfağa gitti. Toprak abim genelde bana böyle davranırdı. Gözlerim dolunca hemen onları geri gönderdim.

  Hep birlikte mutfağa geçip masaya oturduk. Yemeklerimizi sessizce yiyip kalkınca bende sofrayı topladım. Salona girdiğimde tek boş yer Toprak abimin yanıydı. Bende yere oturdum. Televizyon izlerken herkes sessizdi. Bu aralar havalar soğuktu. Kasım ayındayız ve yağmurlar yağmaya başladı bile. Biraz daha izleyip sessizce odama çıktım. 4 abimide seviyorum. Tabi Toprak abim sevmese de ben onu seviyorum.

  Aklıma gelince tekrar gözlerim doldu. Yatağıma girip uyumaya çalıştım ama nafile. Gök gürlemesiyle yatağımdan zıpladım. Yataktan çıkıp hırkamı giydim. Şimdi Lodos abimin odasına gitsem olmaz. Ares ve Ege abimde olmaz. Onları bugün fazlasıyla yordum. Toprak abim zaten hiç olmaz. O beni sevmiyor birde yanında yatıracak. Neyse bari salonda durayım.

  Aşağı indiğimde heryer karanlıktı. Bütün abilerimin odası yukardaydı. Bir tek Toprak abimin alt kattaydı. Toprak abimin odasının önünden sessizce geçtim. Çünkü o ufak bir sese uyanıyor. Salona girdiğimde maskeli bir adam görmemle yerimde donup kaldım.

  Yavaşça Toprak abimin odasına gittim. Yanına gidip dürttüm. Hemen uyandı.

  "abi içeride maskeli biri var" dedim sessizce.

Toprak abim kaşlarını çatıp bana baktı

"derhal odamdan çık ve bir daha girme!"

"ama ab-"

"Hemen defol" diye bağırmasıyla odadan çıktım.

  Salona gidip hala ordamı diye baktım. Adam kafasını bana döndürünce hızla bana koştu. Daha ben kaçamadan saçımdan tutup beni yere attı. Kafamı duvara vurunca ağzımdan çığlık kaçmasıyla ilk baş Toprak abim, sonra diğer abimler geldi.

  Gözlerimi kapattığımda yumruk sesleri geldi. Gözlerimi açtığımda maskeli adam yerde yatıyordu. Arkadan adımı sesleniyorlardı ama ben daha fazla dayanamayıp gözlerimi kapattım....








*
Daha ilk hikayem herkese iyi okumalar💜.

 

KIR PAPATYASI...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin