KIR PAPATYASI...

°32°

Yazım yanlışları olabilir üzgünüm.

  Lodos abim arabadan inip benim tarafımdaki kapıyı açtı ve beni kucağına aldı.

"Teşekkürler abii"

"Önemli değil bebeğim" diyip alnımdan öptü.

Abim eve girip beni odama çıkardı. Yatağıma yatırıp pikeyi üstüme örttü. Odadan çıkınca Masal ve Melek hemen içeri girip yatağıma oturdular.

Melek "oyyşş kuzum benim. Sen bu hallere düşecek kızmıydınnn?!!"

Masal "oy anam oy! Kafamı nerelere vurayım beennn! Bundan sonra sen bizim yanımızdan ayrılma!"

"Ya kızlar bir sakin olun be" diyip güldüm.

Masal "kızım sana önemli bişey söyliyim mi?"

"Söyle bebemm"

"Söylüyorum hazır mısın?"

"Söylesene"

"Bak söylüyorum haa!"

Yanımdaki yastıkla kafasına vurdum.

"Söylicen mi kan mı çıksın!!???"

"Tamam be! Şey dicektim. Hani Asır İstanbul'a dönmemişti ya. Senin kaçırıldığını duyar duymaz buraya geldi. Seni bulduklarında da evden o çıkarmış seni kucağında! Ayy ne romantik. Tamam biraz da öküz hatta hayvan falan ama romantik sonuçta. Valla bu devirde böyle enişte bulmak zor haa!!"

"Yiaa gerçekt-LAN sen kimin tarafındasın. O öküzü bana anlatma! Sürünsün it! Masal sen kız tarafısın kendine gel istersen canım. Yoksa ben seni bir güzel kendine getiririm!!"

Masal "aaa canım ne alakası var. Ben tabi ki senin yanındayım. O odun enişt-pardon o kişinin yanında değilim. Sürünsün tabi canım benim"

"Masal yavrum evladım sus! Şuan sıvıyorsun!!"

Masal "neyse canım biz aşağı inip Peri ablaya yardım edelim sende dinlen"

Ben kafamı sallayınca yanaklarımdan öpüp odadan çıktılar. Telefonu elime alıp Kaan Boşnak - Bırakma Kendini şarkısını açtım.

Şarkıyı dinlerken aklıma Asır ile olan tartışmamız gelmişti. Her ne kadar istemesem de gözlerim doldu. Onun hatasıydı ayrılığımız. İnsan sevdiğine güvenmeliydi. Ama o bana güvenmedi hatta konuşmama bile fırsat vermedi. Böyle birşeyin yaşanacağını söyleseler onlara gülerdim. Ama yaşandı işte. Bir kere dinleseydi ne olurdu? Bu hallere düşürmiydik?

Kapı çaldığında şarkıyı kapattım. Kapıya baktığımda Asır'ın geldiğini gördüm.

"Neden geldin?" dedim titreyen sesime nazaran çatılı kaşlarımla.

"Seni özledim geldim!"

"Ben seni özlemedim! Çık dışarı!!"

Gelip yanımdaki tekli koltuğa oturdu.

"Lütfen bana boş gözlerle bakma!"

"Neden? Senin bana o gün baktığın gibi bakmam zoruna mı gidiyor?!!"

"Tamam sıç ağzıma. En sonunda affediceğin için istediğini yap bana"

Yüzüne baktığımda gözlerinin kızarık olduğunu gördüm. Tekrar gözlerim doldu.