W TRAKCIE (wielkich.) POPRAWEK - serio, niedługo będzie tu mess
Praca, dom, pasja, marzenia- nic niezwykłego, prawda? Nałogowe oglądanie ulubionych filmów, czytanie tej samej książki po raz setny, za to po raz tysięczny słuchanie tej samej playlisty...
"You're the habit that I can't break You're the feeling I can't put down"
- Louis Tomlinson, Habit
~~~
Podobnie, jak chwilę wcześniej Bilbo, zostałam najpierw złapana w szpony orła, a potem zrzucona gdzieś w dół. Wszystko stało się tak szybko, że nawet nie wiem czy krzyknęłam lub czy zdążyłam poczuć, że spadam, gdyż nagle siedziałam - lub raczej starałam się siedzieć - na grzbiecie jednego z tych wielkich ptaków, kurczowo trzymając się jego piór.
Niesamowicie było choćby patrzeć w kinowej sali na lecące orły na tle wschodzącego słońca, wyobrażać sobie, jak by to było przeszywać powietrze wraz nimi. A co dopiero rzeczywiście tam być. Włosy rozwiewał mi zimny, ostry wiatr. Kto nie przeżył podróży ponad chmurami na plecach ogromnego orła, nie wie, co tak naparwdę można nazwać wiatrem we włosach. Trzymałam się kurczowo wielkich piór ptaka w obawie, że zsunę się z niego przy większym zakręcie. Lecz nigdzie indziej nie czułam się tak bezpiecznie, jak tam. Mimo wysokości przyprawiającej o zawroty głowy, i prędkości, z jaką orły pokonywały kolejne metry, czułam, że tak naprawdę nie mam się czego obawiać.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ponadto te niesamowite widoki dookoła oraz pod nami. Jakiś czas lecieliśmy nad ośnieżonymi szczytami Gór Mglistych, nim wreszcie zniżyliśmy się nieco, by zobaczyć pod sobą zalesione wzgórza i wodospady.
- Thorinie! - krzyknął Fili z nikłą nadzieją, że wuj mu odpowie. Jednak król Góry wciąż był nieprzytomny, a ja tylko mogłam mieć nadzieję, że tak nie zostanie.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
W końcu nasza podróż dobiegła końca i zaczęliśmy zbliżać się do wysokiej skały przypominającej ryczącego niedźwiedzia. Robiła wrażenie. Tym bardziej, że stała samotnie pośrodku rzeki. Stąd jej nazwa, Samotna Skała.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
