Chapter 10
Warning ⚠ SPG
First
NAPALUNOK si Halejiah nang marinig ang boses ng leon at ngayon ay papalapit na sa kanya. Pero hindi siya magpapasindak. She wants Beaux to taste his own medicine. He dragged her in this hell, she's gonna make sure he'll scorch too.
'Sana kasi pinatay mo nalang ako kung talagang gusto mong gumanti.' She murmured silently.
"Obviously, sa labas." May lakas pa talaga siyang loob na paikutin ang kanyang mga mata sa harapan ni Beaux. Iniwas niya ang braso mula sa kamay ni Beaux nang makita niyang parang hahablutin nito ang braso niya.
"Where did you get that nerve to clap back, huh?" Pabulyaw na tanong nito. Halejiah run her palms through her face up to her head in annoyance. She remember the same scene from many years ago. Her mother amd father. It just boils her to anger that she has to experience this shit. Hindi niya pinansin ang asawa at umambang umakyat sa hagdan pero hindi pa man makahakbang ay may kamay nang humawak sa braso niya para hadlangan siya. Buong lakas niyang winakli ito at hinarap ang may-ari ng kamay na nakahawak sa kanya.
"Alam mo.... konting-konti na lang talaga. Tatalon na ako diyan sa veranda mo!" Of course that was just a big joke. She will never do that. "Mabuti nga umuuwi pa 'ko rito eh! Hindi ako natatakot sa'yo kahit paulit-ulit mo pa akong saktan." Nakita niyang napipilan si Beaux dahil sa biglaang pagbuga niya ng apoy. Ginamit niya itong pagkakataon para tuluyan nang makaakyat sa kwarto nila at lisanin ito sa baba. "Putang inang buhay to!" Aniya habang nagdadabog. Hindi siya matutulog sa kwarto nila ngayon.
Alam niyang may utang na loob siya dahil binura ni Beaux lahat ng utang nila pero.. hindi niya ito hiningi. Para kay Halejiah, matatawag lamang na utang na loob ang isang bagay kapag ang tulong ay kusang loob na ipinagkaloob at hindi tulak ng galit at pansariling interes.
........
Sa kabilang kwarto na natulog si Halejiah at sinadyang hindi sumabay sa pagkain kay Beaux kinabukasan. Namalagi siya sa loob ng guestroom hanggang mag alas 8. Siguro naman nakaalis na si Beaux pagsapit ng alas 9. Her stomach is croaking already but she supresses her hunger just so she wouldn't have to face the lion outside the room she's in.
Naaalala niya kung paano niya ito sinagot-sagot kagabi. Halejiah thinks Beaux is not thinking straight like how Khalid said. Galit rin naman siya noon sa Papa niya pero hindi niya kelanman ito pinag-isipan ng masama. Pero kunsabagay, iba-iba ang ugali ng tao. Isa pa, iba ang sitwasyon nila. Gusto niyang ipagtapat kay Beaux ang tungkol sa muntikan niyang pagkakasagip kay Laura noon pero sa sitwasyon ng pag-iisip nito ngayon ay hindi yata magandang tiempong sabihin niya na.
Napatingin siya sa pintuan nang makarinig siya ng katok. Naiisip niyang isa baka sa mga maid ito at baka hinahatiran siya ng pagkain sa kwartong kinaroroonan. Narinig malamang ng mga ito ang pag-aaway nila ni Beaux kagabi. Tumayo siya at pinagbuksan ang kumatok. Si Mierna pala ito, ang mayordoma ng mansyon. Casual na ang pakikitungo ng mga maids sa kanya ngayon. She tried to get their trust that she's not gonna bite them or something.
"Señorita, pinapatawag ho kayo ni Señorito sa hapag. Ayaw kumain hangga't wala ka eh." Malumanay na sabi ng mayordoma. Ngumiti si Halejiah rito kahit ang kalooban ay puno ng pagtataka dahil sa narinig. 'Ang sweet naman!' puno ng sarkasmong sabi ng isip niya.
"Susunod ako. Magsusuklay lang sandali."
"Sige, señorita." Tumango siya rito bago sinarado ang pintuan at dumeretso sa may salamin.
Nagpasya siyang pumunta muna sandali sa kwarto nila dahil nandoon ang facial wash niya. It doesn't matter if she's bare face as long as she still looks presentable in front of Beaux. Nagmadali siyang bumaba pagkatapos gawin ang pakay.
BINABASA MO ANG
P.B.S #3: Grudges and Vengeance
Romance[COMPLETED] Magulo ang kinagisnang buhay ni Halejiah Psyche Pacete dahil isang tusong pulitiko ang kanyang ama. Isang nagliliyab sa galit na si Beaux Monte Philips ang naniningil at walang ibang laman ang puso nito kundi paghihiganti. Siya ang napil...