Happy Ending | Soonhoon

twenty one

Soonyoung

"Date tayo"

He stopped from scribbling down his notes and glared at me. Hehehehe. Ang cute niya talaga. Sarap papakin ng bibig niya.

pApAk. Jpeg

"Naririnig mo ba ang sarili mo?" tanobg niya na para bang diring-diri sa sinabi ko. hA? Siya na nga itong binibigyan ko ng pabor.

Huk! Siya pang may ganang tumanggi. Iba rin sa pagtatago ng feelings etong si Honey ji.

"Tsk. Anong klaseng tanong yan? Siyempre oo. Naririnig ko nga na sinisigaw ng puso mo ang pangalan ko" sagot ko sa kaniya at binigyan siya ng isang malupet na kindat.

His jaw clenched as he diverted his eyes above. Pinanood ko siyang huminga muna ng malalim, para bang pinapakalma niya ang sarili niya or else dadanak sng dugo ko sa buong room.

"Tigil-tigilan mo ako Kwon. Baka seryosohin na kita" sabi niya na nakapagtaas ng isang kilay ko.

Isn't his statement misleading tho? Anong klaseng seryoso honey ji?

Seryoso na seseryosohin mo ang feelings mo sa akin? O seryoso na seryoso ka na mahal mo ako.

Oh well, either of the two okay naman.

Muwehehehe.

"Edi seryosohin mo ako. As if naman paglalaruan kita" sabi ko sa kaniya habang nakapatong ang ulo ko sa aking kamay, my head crooked to the side a little bit and flashed him my charming smile.

Tingnan lang natin kung hindi ka mas lalong mahuhulog sa akin.

Hindi niya ako pinansin at muling nagpatuloy sa pagsusulat ng mga nakasulat sa pisara. Ako nama'y nanatiling nakatingin sa kaniya.

I wonder, may nakahalik na kaya sa pisngi niya?

Aside from his parents. May nakalagay na kaya ng kanilang bacteria sa makinis, malambot, at maputing pisngi ng bulilit na'to?

I lifted my fore finger and poked his cheek. Nakakagigil, sarap papakin ng pisngi.

pApaKin. Mp3

Muli siyang natigilan sa ginawa ko. Naman, nakakatigil talaga ng mundo ang isang Kwon Soonyoung kapag nilambing na kita.

Nilingon niya ang daliri kong nasa ere pa. I smiled and poked his cheeks once more. Muling nagtiim ang kaniyang bagang at matalim akong tinignan.

"Anong tiniti— AAARAAAAAY!!"

Kinagat niya bigla-bigla ang daliri ko dahilan para masipa ko ang upuan ng taong nasa unahan namin at napasigaw rin siya dahil sa gulat.

Dumoble ang sakit sa katawan ko, dahil bukod sa daliri kong kinagat niya pati paa kong naisipa sa harapan ay sumakit din.

"Kwon Soonyoung! Lee Jihoon! Anong nangyayare sa inyo??!" tanong ng teacher na nasa harapan at nagdidiscuss.

Binitawan na ni Jihoon ang daliri ko at binigyan ako ng nakakamatay na nga tingin.

Ibang klase! Wala talaga siyang awa. Huhuhu! Ang daliri ko!! Naku naku kapag talaga maputol ito mababawasan na ang gagamitin ko sa pagpapaligaya sayo!

"Excuse me sir, magpapahangin lang ako" biglang sabi ni Jihoon at dire-diretso sa paglabas ng kuwarto.

Magpapahangin?! Puwede bang excuse yun?!

"Kwon Soonyoung, come to my office later" sabi nung teacher.

Luh?! Bakit ako lang?!

"Sir pano si Jihoon? Siya ang nay kasala—"

"Ikaw naman ang nagpasimuno. Clearly he won't bite you, if you didn't do something to him" sabi niya.

I sighed and shut my mouth up. Naglalambing lang naman ako sa kaniya, gusto niya ata hard eh.

Kailan ko pa kaya siya mapapaamo? Para akong isang good shepherd ng isang wild na tupa.

——