Happy Ending | Soonhoon

fifteen

-

I held his hand as tight as I can. Bukod sa ayaw ko siyang maligaw, ayaw ko ring mapahiwalay siya sakin.

Hindi ko pa rin siya type.

Kaya I'm sorry Jihoon, I don't love you eh.

Naglakad siya papunta sa amin ni Jihoon, nilingon ko naman saglit si bubwit at nakita siyang nakatingin sa di kalayuan.

"Buti nakarating ka!" ani Haeyoon saka hinawakan ang braso ko.

Natawa ako ng mahina at kinuha pabalik ang braso ko, baka magselos si Jihoon. May gusto pa naman yun sa akin.

Nakita ko ang pagtaas ng kilay ni Haeyoon dahil sa ginawa ko. Mabilis kong ibinaling ang kaniyang atensyon sa isang tanong...

"Kanina pa nagsimula?" tanong ko sa kaniya kaya nawala ang pagtaas ng kaniyang kilay. She smiled sweetly at me.

"Yes, but it was boring... however, nandito kana kaya masaya na ang gabi! Hehehe!" sabi niya at tumawa naman ako.

Tinignan ko ng mabuti ang suot ni Haeyoon, she's wearing a bloody red bodycon dress. Hapit na hapit ito kaya makikita mo ang magandang hubog ng kaniyang katawan. Her smoky make up fits with the outfit, together with her black pumps. Impressive.

Napansin niya sigurong nakatitig ako sa kaniyang kabuuan, kung kaya't nakarinig ako ng mahinhing tawa mula sa kaniya. My eyes went back to her black orbs and grinned.

"Ahem!"

Nabalik sa realidad ang aking pag-iisip. May kasama nga pala akong bubwit! Mukhang nagseselos na bubwit pa omg!

Nilingon ko si Jihoon at sinalubong ang kaniyang mga mata. Hindi ko mabasa ang kaniyang ekspresyon. Siningkitan ko siya ng mga mata, animoy tinatanong sa kaniya kung anong kailangan niya. He rolled his eyes at kakalas na sa pagkakahawak ko sa kaniya pero hinigpitan ko pa ito.

"Oh Jihoon! Nandito ka rin pala" ani Haeyoon at binalingan ng pansin si Jihoon.

Lumabas si Jihoon sa likuran ko dahil natatabunan ko siya kanina. He cleared his throat, "Yeah. Sinama ako nito" sagot niya saka tinuro ako. Nagkibit-balikat na lamang ako, I told you pupunta akong kasama ko siya.

Haeyoon smiled at him before turning to me. "Why don't we go to the pool, nandoon ang karamahina. Plus masyadong magulo na dito" anyaya niya na hindi ko naman tinanggihan.

She walked first leaving me with Jihoon alone, hinigit ko na ang kamay ni Jihoon at lalakad na sana ngunit hindi siya gumalaw kaya napalingon ako sa kaniya. My eyebrow rose with his doing.

"Halika na" sabi ko sa kaniya.

"Ikaw na lang, mukhang di naman ako kailangan doon. Ikaw lang ang kailangan niya" sagot niyang seryoso at matama akong tinignan.

Nagitla ako sa kaniyang sinabi kaya hindi ako kaagad nakapagreact. I tilted my head to the side, confused with his point. Although I got it already, pero alam kong may ibang point pa siya bukod doon. HEHEHE!

"What do you mean?" pagtatanong ko sa kaniya.

This time, kaniyang kilay naman ang tumaas. "Wag mo akong pagsinungalingan, alam kong nakuha mo na ang gusto kong iparating" sagot niya na nagpa-speechless ulit sa akin.

Sabi na nga ba...

Hay naku Lee Jihoon.

Hinding-hindi talaga ako magkakamali pagdating sayo. Ang dali mong basahin! Tsk!

Tuluyan ko siyang hinarap at hinawakan ang isa pa niyang kamay. Nakita ko kung paano sumalubong ang kaniyang mga kilay at tinignan ako ng masama. Nakangisi akong umiiling. Napakahalata mo talaga Jihoon.

"Hindi niya ako kailangan doon... pero ikaw kailangan kita. Kaya wag ka nang magselos baby J okay? sayo lang si Baby Soonyoung mo" sabi ko sa kaniya.

-