Yoongi 33 - Return

879 39 23
                                    

Yoongi 33


"Ask me. Ask me to stay for a few more time, and I will."


Keith's POV

Hindi ako maka-focus sa pinapanuod namin na documentary film ni Carmille. How can I fucking focus when she's squished beside me and her sweet fragrance's invading my senses? All I ever wanted to do was pull her even closer, kiss her temples and hold her hand.

"I'm going home tomorrow." bungad niya bigla.

Agad akong napatingin sakanya, hindi pa gaanong na-proseso ng utak ko 'yung sinabi niya. "What? Teka, akala ko ba sa susunod na araw pa?" tanong ko sakanya.

She squirmed a bit, placed her chin on my chest and looked up at me, "Hindi ka talaga nakikinig! Kanina ko pa sinasabi sayo na maagang nag-end yung program, bukas na umaga ang closing ceremony and send-off party. At night, I'll be flying back home." sagot niya saka kinurot ang pisngi ko.

Kumunot ang noo ko. Ayaw ko pa siyang umuwi. Kung pwede nga lang na dito na lang siya kasama ko. Pero alam kong hindi lang ang relasyon naming dalawa ang priority niya, kaya wala akong magagawa kundi ang tumango nalang din at sabihin sakanya na okay lang. Kahit hindi talaga.

Carmille seemed to have sensed how my mood soured. I may not say it verbally, but my actions were enough to tell her how uncomfortable I was to the idea of her leaving early.

"Keith," malumanay niyang tawag sa akin. Sinandal niya ang ulo niya sa balikat ko at niyakap ako ng mahigpit. I ditched class just to see her today, it was not a good idea and she reprimanded me for it, but then again it was worth it. I get to hug her and be with her for a short while before she gets home tomorrow.

"It's okay. You're life is not here. Wala akong karapatan na pigilan ka kasi may pangarap kang tutuparin." sagot ko naman sakanya ng pabulong.

She smiled and inched closer, planting a soft kiss on my cheek. Everything that's happening right now is so domestic. We're lazying around on her bed, I helped her cook a while ago, teasing each other non-stop, watching films together. Sana laging ganito. Gusto ko maging makasarili, gusto kong angkinin ang lahat ng oras na kasama siya.

"Ask me,"

"Huh?"

"Ask me to stay for a few more time, and I will."

I stared at her eyes for a complete minute. Dahan-dahan ko ring hinawakan ang pisngi niya. Magkasalungat ang gusto ng puso at utak ko, pero alam ko kung ano dapat ang mas kailangan kong sabihin. Nginitian ko siya, "I'll be fine here. Go pursue your dreams, queen." I told her, though every words left a sting inside me.

Hindi agad nakaimik si Carmille, nakatingin lang siya sakin. Patuloy lang ako nakangiti sakanya habang hinahaplos ang pisngi niya. Napaisip ako, kailan ko kaya siya mahahagkan ng ganito? Gusto kong malaman kung may kasunod pa bang kabanata kung saan wala kaming pakialam sa mundo, yung tipong kaming dalawa lang.

In a few seconds, she started to straddle me and I scooted up to accommodate her. Tinaasan ko siya ng kilay, habang nakangisi. Agad siyang yumuko na para bang nahihiya, at wala akong nagawa kundi mapatawa ng bahagya dahil sa inaasal niya ngayon. Unti-unti rin siya siyang lumapit sa akin, ilang pulgada nalang ang pagitan ng mukha naming dalawa.

Ilang beses ba akong dapat mahulog sa babaeng 'to? Ilang beses ko ba mapagtatanto na sa kahuli-hulihan siya pa rin ang pipiliin ko? I looked up to her, memorizing every lines of her face, the shape of her eyes, the teasing smile she had when I felt her hand slip under my black shirt. I held her nape and pulled her down as I started to kiss her. I'll surely never forget the way she moaned softly.

Playing Mr. Popular's Game [BOOK 2]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon