Tavuk♥️

2.

Okuduklarım doğru olamazdı değil mi?Ben...Ben şimdi evlatlık mıyım?Gözlerimden akan yaşlar mektubu ıslattı.Neymiş?Ailem beni çok seviyormuş.Bana bu mektubu okutuyorlarmış .Şaşıracaksınız ama beni bebekken terk eden annem de beni seviyormuş.Beni annelik sevgisinden mahrum bırakan kadın.Annem.Annem anlatıyor bunları.
Dediklerine göre herkes beni çok seviyormuş.Ne şanslıymışım ben .Hayatım koca bir yalanmış.
    Annem benim hep en iyi olamamı istedi.En Çalışkan,en temiz,en güzel,en sessiz...Kimse benim istediklerimi sormadı.
Ben fizik derslerinden nefret ederim. Babam fiziği çok sever.Her hafta fizik belgeseli izler.Benimle izlemeyi daha da bir sever.Ama hiç bir zaman sen ister misin diye sormaz.Ben hiç istemedim.Ben hep istemediğim şeyler yaptım.Kimler için?Beni hayatlarına bir eşya gibi dahil eden anne ve babam için.Her zaman anne ve babama layık olmaya çalıştım.Beni daha çok sevsinler dedim.Onlar bana sevgi nedir göstermeseler ve öğretmeseler de sevgi nedir bilmeyen bu kız onları en saf haliyle sevdi.
Şu an ise dediğim gibi bir bankta oturmuş ağlıyorum.Bir insanın her şeyi yalan olabilir mi?Hayatımdaki herkes bu yalanın dahilinde mi gerçekten? Sonra aklıma Gül geldi.Gül benim çocukluk arkadaşımdı.Banktan ona olan sevgim ve inancımın verdiği güçle kalkabildim.Onun evine doğru yürümeye başladım.
Gül gilin evine gelince kapıyı Efe açtı.Gül ile Efe kardeştiler.Aralarında beş yaş vardı.Efe büyüktü Gül'den.Kapıyı açınca açık kahve gözbebeklerimi kırmızı halkalar içinde görünce kaşları çatıldı.Bayılmak üzereydim.Efe kolumdan tuttu.Beni salona oturttu.
Sesim güçlükle çıktı.
"Gül nerede?"
"Markete kadar gitti."deyip biraz duraksadı.
"Sen iyisin değil mi?"
"Değilim "deyip Efe abiye sarıldım ve ağlamaya devam ettim.Gül ile ne kadar yakınsam Efe ile de öyle yakındım.
Bir süre sarıldıktan sonra Efe'ye dönüp "Ben yatsam iyi olur "dedim.Gül'ün odasına yürümeye başladım.Gülün odası benim ve Gülün birlikte olan fotoğrafları ile doluydu.Herkese bu odanın ikimizin ortak odası olduğuna ikna edebilirdik.Yatağına girdim ve uyumaya çalıştım.Ağlarken uyuya kaldım.O kadar kötüydüm ki.
  O üzgünlükle sabaha kadar uyumuşum.Sabah Gülün şen sesiyle uyandım.
"Günaydın prensesim."deyip yanağımı öperek uyandırdı beni.
Efe ,ben ve Gül kahvaltı yaptık.Efe ise işine gitti.Bir araba galerisinde pazarlama görevlisiydi.
Efe abi evden çıkınca Gül yanıma geldi.
"Aden,bence bugün okula gitme."
"Fizik ödevim var onu da yapmadım daha biraz geç giderim okula onu yapıp okula gitmem gerek."
"Onu ben hallettim."Gül ile aynı sınıftaydık o yüzden ödevden haberi vardı.
"Nasıl?"
"Gece sen uyuyunca uyku tutmadı beni. Ödevini yaptım ben de.Fizik çalışmış oldum işte.Hem bizim okuldaki Nil var ya.Ona verdim fizikçiye verecek ödevi.Bu arada annen aradı.Açmadım.Önce senle konuşayım dedim. Konuştuktan sonra da arayalım birlikte.Sonra Eve gidince azar işitme.Merak etmiştir kadın."O kadar normal anlatıyordu ki yaptıklarını.
"Gül..."
"Efendim canım."
" Sen melek misin?"
" Of deli ya ben de önemli bir şey diyecek diye bekliyorum."
" Ben o evde kalmak istemiyorum."
"Olanları anlatmak ister misin?"
Bu sorusuna kafamı aşağı yukarı sallayarak cevap verdim.Olanları anlatırken en az benim kadar ağladı.
"İstememekte haklısın canım.Ne yapmayı düşünüyorsun?Kapım hep açık sana biliyorsun.Sakın bana sınava hazırlanmayacağım deme."
" Yok ya. Bu sene çok önemli."
"O zaman bizde kalıyorsun."
"Gül ben buralarda kalmak istemiyorum.İstanbul'dan gidicem yani.Kimsem yok.Ama buralarda kalmak istemiyorum.İki gün sonra doğum günüm.18e giriyorum.Yani gidicem buralardan."
"Sen nasıl istersen öyle olsun."
Biraz sessizlik oldu.
"Eee nereye gidiyoruz?"
"Ayy çok heyecanlı. Böyle güzel bir yere gidelim."
" Peki abin?"
"Onun çalıştığı yerlerin şubeleri çok.Ona göre ayarlarız."
Sonra Gül dışarı çıktı.Bir telefon görüşmesi yaptı.Sonra gülümseyerek içeri girdi.
"Abim kabul etti ama bir şartı var."
Şu an sevinçten bir balon misali patlayabilir ya da uçan balon olup kendimi gökyüzüne emanet edip ta yükseklere çıkabilirdim.Bu iki insan benim canımdı.Ve insan canından sonsuza dek vazgeçemezdi.♥️
"Sıcak bir yer olsun diyo."
Kahkahayı basmıştım.Dünden beridir ilk defa gülmüştüm.
Kahvaltıyı topladık ve bulaşıkları yıkadık.Daha sonra evde oturduk biraz lise araştırmaları yaptık.En iyisi İzmirdi.Hem güzel liseleri vardı.Bu benim için önemliydi.Hem büyük bir şehirdi.Bu da Gül için önemliydi.Ayrıca sıcaktı.Bu da Abim için önemliydi.Evet Efe abi artık benim de abim.❤️Ev kiralarına okullara falan baktık.Birkaç yerle görüştük.İnanabiliyor musunuz her şey benim için yapılıyordu.Gül ailesini bile benim için ikna etmişti.Gül gilin ailesi Isparta'da bir köyde yaşıyordu.Babasının hastalığı nedeniyle
temiz havada yaşaması daha iyiydi.
Bu telaş ile gün sonuna geldik.
♥️Umarım beğenirsiniz.♥️
{Düşünceleriniz benim için çok önemli.Düşüncelerinizi benden esirgemeyin olur mu?}