Tavuk♥️

5.

Uçaktan inince İzmir'in güzel havası yüzüme vurmaya başladı.Efenin arkadaşı karşıladı bizi.Onun evinde kalmamızı istedi ama Efe kabul etmedi.Hemen ev aramaya başladık biz de.Okulun yakınlarına baktık önce.Küçük mavi bir apartman vardı.İstemsizce apartmanı görünce elim boynumdaki kolyeye sarıldı. Bu kutu gibi apartmanda kiralık bir ev bulduk.Evren sanki güzel işaretler gönderiyordu.Ev 2+1di.Gül ile aynı odada kalacaktık.Hep tek çocuk olduğumdan odada kendimi yalnız hissederdim.Artık yalnız olmayacaktım asla.Eve hemen ihtiyacımız olduğunu söylediğimizde ev sahibi de kabul etti.Ev zaten eşyalıydı.Hemen yerleşmeye başladık.Efe iş için görüşmeye gitti.Çok kısa süreceğini be kendimize dikkat etmemiz gerektiğini defalarca tembihleyip gitti.Ben ise temizlik maddesi almaya bakkala gittim.Bakkal da yakındı.İşte bu çok iyiydi.
Birkaç atıştırmalık ve temizlik malzemesi alıp eve vardım.Kapıyı açıp seslenmeye başladım.
"Ben geldiiimm."
"Hoşgeldiiiinn."
Evde iki tane genç vardı.Bir de Gül.
"Merhaba."
Kumral çocuk selam verdi.Saçlarında sarılar da vardı.Hoş bir çocuktu.
"Merhaba ben Ekin"
Gül araya girdi.
"Aden bak bu komşularımız.Alt komşularımız Ekin ve.."
Esmer çocuk da araya girip "Arda."diyerek kendini tanıttı.
Şimdi içim rahatlamıştı.Gül'e kaş göz işareti yapıp mutfağa çağırıdım.
"Kızım bunlar kim ,hemen kaynaşmışsınız."
"Bir şeyler getirdiler yemek için.Üniversite okuyorlarmış.Hatta aşçılık okuyorlarmış"
"Banane kızım.Hatta bizene saçma salak şeyler yapma.Bak Gül kaptırma kendini."
Gül beni iterek geri salona getirdi.Çocuklarla biraz oturduk.Bir şeyler ikram ettik.Aslında 3 kişilermiş.Biri de tıp okuyormuş.Ama bu aralar memleketindeymiş.Düşündüm de benim bir memleketim yoktu.Bence benim memleketim İzmir olmalı.💙
Üniversitelerinin 2.yıllarındaymışlar.İkisinin de hayali bir restaurant açmakmış.
Onları yolcu ettikten sonra temizliğe başladık. Abim de arayıp işinin uzayacağını evraklarını tamamlaması gerektiğini söyledi.Temizlik akşama kadar sürdü.O kadar yorulduk ki .Odamızda uyuyakalmışız.Kapı zili çalınca uyandık.Abim gelmişti.Kapıyı açınca şaşkın suratını gördüm. Hiç kapının açılmasını beklemediği her halinden belliydi.
"Hoşgeldin."
"Şaşırdım kapının açılmasına.Gül hiç açmaz.Üşengeçliği engel oluyor sanırım ."deyip güldü.
Düşündüm de kapıları genelde açardım aileme.Onlar açmazdı bana kapıları görevlilere açtırırdı.Gözlerim doldu.Efe de anlamış olacak ki hemen sarıldı bana.
"Ama artık alışmam lazım diğer kardeşim abisine baya düşkün."deyip saçımı karıştırdı.
Gülümsedim.
"Oturalım mı biraz bücür?"
"Nescafe yapayım ben bize hemen gelelim."
Kahveyi yapıp hemen yanına geldim. Oturmuş telefona bakıyordu Efe.Mutlu olduğu her halinden belliydi.
"İyi misin bücür?"
"İyiyim."
" Bu arada okul işini hallettim.Yarın sabah gidebilirsiniz"
"İyi ki varsınız."
"Asıl sen iyi ki varsın.Senin sayende güneş görüyoruz dünya gözüyle."
Gülümsedim.Şu aralar zaten sadece gülümsüyordum bu insanlar sayesinde.
Biraz sohbet ettik abimle.Yeni komşuları falan konuştuk.Biraz uyarı içerikli konuştu abim de.
"Dikkat edin .Başıma bela aldırmayın bana olur mu?"
"Senin işin nasıl geçti?"
" Öyle sıkıntı olmadı.Aynı şeyler işte insanlara araba tanıt, ikna et.Çenemle para kazanıyorum daha ne isteyeyim?"
"Peki hiç araba almayı düşünmedin mi?"
"Gül mezun olmadan almam.Onun eğitimini ben üstlendim.Aileme bir katkı olsun istiyorum."
"Çok iyi bir abisin.Gül çok şanslı."
"Sen de çok şanslısın bücür."
Umarım bu şansı asla kaybetmem.🧡O sırada uykulu bir adet Gül geldi.Yanımıza kıvrıldı.
"Kıskandııım."
"Sen abini kıskanır mıydın ?"Sonra da saçını karıştırdı.Çok güzellerdi.O sırada Gül benim saçımı da eline aldı.Saçma salak boğuştuk.
*
Birlikte akşam yemeği hazırladık.Yan komşular baya yemek getirmişti.Biz de salata yaptık.Yemek yedikten sonra birlikte televizyondan bir şeyler izledik.
"Sabah erken kalkmanız lazım.Hadi uyuyun hadi.Yarın çok yorucu olacak."
Gül gülerek bana baktı.
"Hayır yarın yorucu değil çok güzel olacak."Efe ikimizin de yanağından öptü.
"Evet çok güzel olacak yarın.Hele bir olmasın elimden çekeceği var o günün."
Sonra odalarımıza geçtik.Gülün telefonunun şarjı yoktu şarja daha yeni takıyordu ve telefona bakarken kaşları çatıldı.
Sonra bana döndü.
"Annen ve baban mesaj atmış."
Telefonu bana verdi.
"Kızım,
Her şey için özür dileriz.Senin iyiliğini hep düşündük.Ama senin isteğin her şeyden önemli.Bu mesajı Güle atıyorum.Telefonuna ulaşamaıyoruz.Bu arada okul işini hallettim.Eminim mutlu olursun.Seni çok üzdük özür dileriz."
"Saçma..."
"Yanlış anlama ama hiç samimi değiller."
Cidden samimi değillerdi.Sanki kızı değil de iş ortağına mesaj atar gibi atmışlardı.Her neyse peşimi bırakmışlardı.Mutlu olabilirdim.
Yatmak için uğraşırken Gül kafamı şişiriyordu.Neymiş bu bizim yeni evimizdeki ilk geceymiş.Rüyamızda gelecekteki eşimizi görecekmişiz.Saçma...
Gül de bir şekilde yoruldu ve uyuduk.Çok uyuyamadım.Bir ara uyuyakalmışım.

*Bembeyaz bir yerdeydim ve üzerimde siyah bir elbise vardı.Balo salonu gibi bir yerdeydim.Ama salon çok boştu.Bir ara bir ses duydum.Duyduğuma inanamıyordum.Bu... Bu tavuk sesiydi!!Kahve renkli bir tavuktu.Önüme geldi ve
oturdu.Ben de eğilmek istedim.*

"Adennn..."
"Hay ağzını seveyim Gül ya."
"Üff salak kalk işte.Daha hazırlanacağız.Hadiii okula"
"Tamammm"
♥️Umarım beğenirsiniz♥️
{Görüşlerinizi bekliyoruuumm.🖤}