12.

45 6 2
                                    

Gece güzel geçmişti.Gördüğüm kabusların süresi kısalıyordu. Tabi bu kabuslardan kimsenin haberi yoktu.Gece ağlamalarımı kimse duymuyordu.Dediğim gibi Efe ve Gülün uykusu çok ağırdı.
Sadece bir kere uykudan uyanmıştım gece.Benim için çok güzel bir sabahtı.Telefonuma mesaj geldi.Telefonumu elime aldım.
"Günaydın bücür.Kahvaltı hazır.Gül'ü uyandır kahvaltınızı yapın ve o lavuk da randevuyu almış.Saat 10da.Haberin ola.Dikkat et bücür."
Gülümsetti.
"Sana da günaydın abiciiim.Her şey için teşekkür ederim❤️"
Sonra da Gülün kafasına yastık fırlattım.Tabi onu uyandırmak için bayağı yastık fırlattım sadece ayağımın altındaki yastık kalmıştı.Sonra uyandı
"N'oluyo kızım.İnsan arkadaşını böyle mi uyandırır ?"
"Hadi kaldır beni.Daha kahvaltı yapıcam.Sonra da hazırlanmama yardım et."
"Peki Canım.Zaten ilk dersim boş .Güzelce kahvaltımı yapalım sonra seni Tunaya emanet edip gidebilirim."
İmalı imalı güldü.
"Güüüülll"
O da kocaman güldü.Gözlerimi devirip 'Komik mi cidden 'der gibi baktım.Beni kaldırdı ve lavaboya bıraktı işlerimi halledip salona geçtim.Sonra
Bir güzel kahvaltı yaptık.
Kahvaltı yaparken telefona mesaj geldi.Mesaj Tuna'dandı.Şu aralar her mesajı Tavuktandır diye sevinerek bakıyordum.Ama sevincim çok uzun sürmüyordu.
"Aden,istediğin zaman gidebiliriz.Hazır olduğunda haber ver."
Kahvaltıdan sonra giyindim ve saçımı da balık sırtı olarak ördüm.Beyaz bir kazak giydim.Altıma da siyah bir pantolon gitmiştim.
O sırada Gül içeri girdi.
"Çok güzel olmuşsunnn."
"Asıl sen çok güzelsin."
"Ay teşekkürler kuzum.Ama bu güzel kız okula gitmeli artık."
O çıkınca Tunaya mesaj attım.
"Hazırım ben"
Hemen çevrimiçi oldu.
"Tamamdır😊"Mavi montumu giydim ve sırt çantamı da yanıma aldım ki kapı çaldı.Seke seke kapıyı açtım tam kapıyı açtığım sırada dengemi kaybettim.Bir anda kolumdan tutuverdi.Endişeli gözlerle bana baktı.
"İyisin di mi?"
"İyiyim."
"Hazırsan çıkalım."
"Olur."
Tuna siyah bir kazak giymişti.Deri bir ceket ile de kombinini tamamlamıştı.
Kolumdan tutarak merdivenden indik.2.kattaki Ayten teyze kapıya çıkmıştı
"Tuna oğlum bu fındık kıza ne oldu?"
"Fındık kız sekerken yaralanmış Ayten teyzecim."
"Tamam ben sizi tutmayayım.Dikkat et kızım sen de."
Bir iki basamak atmıştık kiAyten teyze bize seslendi.
"Tuna oğlum.Bi de benim bacaklarım tekrar ağrımaya başladı.Bir ara gelsen baksan olur mu?"
"Olur tabi Aytenim teyzem."
"Deli çocuk hadi fındık kıza dikkat et.Sana emanet."
"O iş bende Aytenim teyzem." Deyip bir gözünü kırptı.
"Hadi sağ salim gidin de gelin."
Biz de aşağı indik.Sonra beni beyaz bir arabaya bindirdi.Lüks bir arabaydı.Kapıyı açtı ve dikkatlice binmeme yardım etti.Sonra da kemerimi taktı.
"Emniyet önemli fındık kız."
Arabaya bindikten sonra radyodan bir müzik seçti.
~Hasan Azze:İşler Güçler
Sessiz sessiz müziğe eşlik etti.Sonra bana dönüp
"İstersen şarkıyı değiştirebilirim.Beğenmediysen..."
"Hayır çok beğendim.Çok sevdiğim şarkılardan biri."
"İşte buna sevindim.💙"Sonra ben de şarkıya eşlik etmeye başladım.
~Tuna
Şu an yaşadıklarıma inanamıyorum.Aden ile birlikte çok sevdiğim şarkılardan birini birlikte söylüyorduk.Hastaneye geldiğimde arabayı park edip hastaneye yürümeye başladık.Hastane camlı bir binaydı ve ikimizin yansımasını gördüm.İkimiz çok güzeldik.çok uyumluyduk.
Bekleme salonunda Adeni bir amcanın yanına oturttum.Ve tekerlekli sandalye almaya gittim.
~Aden
Bir amcanın yanına oturtmuştu Tuna beni.Amca bir anda ağlamaya başladı.
"Amcacığım,ne oldu?"
"Kızım....Kızıma çok benziyorsun.Büyüseydi senin gibi güzel bir kız olurdu eminim."
Gözlerim doldu.Bir insanı üzmüştüm.Kendimi çok kötü hissettim.Ne diyeceğimi bilemedim.
"Amcacığım adın ne?"
"Mehmet"
"Mehmet amca benim kimsem yok.Biz birbirimizin olalım mı?"
Gözlerinin içi güldü.
"Sahiden mi?Nasıl olacakmış?"
Ona kocaman sarıldım.Baba şefkati dedikleri bu olsa gerekti.Babanın yanında oluşan huzur bu olsa gerekti.Sonra Mehmet amcaya dönüp
"Sevdiğini kaybetmiş olabilirsin.Ama bu ona olan sevgini kaybettiğini göstermez.Kızın senin sevgin var olduğu sürece var olmaya devam edecek.Hatta ben artık senin kızına olan sevgini öğrendim ya.Senin kızın ben nefes aldığım sürece de devam edecek.Sevgi denen bu sonsuz güzellik sevdiğin kişinin var olmasını yaşamasını sağlayacak.❤️"
~Tuna
Adene tekerlekli sandalye almaya gittiğimde bir baktım ki Aden yanına koyduğum amca ile sarılıyordu.Bu kızın kalbi çok güzeldi.
Yanlarına gittim.
"Merhaba."
"Merhaba oğlum."Çok iyi birine benziyordu.Gözlerinde hüzün vardı.Randevu saatimize kadar sohbet ettik.Kızını yakın bir zamanda kaybetmişti.Bunu anlatırken ben dahil hepimizin gözleri dolu dolu oldu.Adeni manevi kızı olarak görmeye başlamıştı.Bu kız insanların kalbine çok çabuk sarılıyordu.Fındık Kız,umarım benim kalbime de sarılırsın .Ve umarım o iki kalp hiç ayrılmaz.Galiba kalbim kalbine aşık oldu.
Randevu sırası gelince Mehmet amcanın yanından ayrıldık.Bizim ikimizi Bir gün evine davet etti.Sonra Mehmet amca Aden çantası ile uğraşırken bana yaklaşıp
"Bu kızın peşini bırakma."dedi.
Ben de"Emin ol onun kalbi benim kalbim artık."
Mehmet amcadan ayrılıp doktorun yanına gittik.Çok tutmadı bizi.Raporu aldık ve onun aç olabileceğini düşünüp
"Kahvaltı yapalım mı?"dedim.
"Ben kahvaltı yaptım aslında ama bir şeyler içebiliriz."
Sahilde bir cafeye geldik.Hava çok güzeldi.Yüzümüze ılık ılık rüzgarlar esiyordu.Siparişi verdikten Sonra çabucak geldi siparişler.Çay istemişti.Ve iki tane şeker atmıştı.İçerken farkettim ki onun için bu şeker azdı.İçerken yüzü ekşiyordu .Ben de onun çay bardağına bir küp şekerimi attım.Çayı şekersiz sevmezdim.Ama Adenle çay içmek her şeye değerdi.
"Ne zamandan beri Ekin ve Arda ile arkadaşsın?"
"Arda ile ilkokuldayken tanıştım.Benim çok yakın bir arkadaşımı seviyordu.Peşimizden ayrılmıyordu o zaman.Tabi ben tersliyorum ama yok.İlle de Sedefle oynayacağım falan.Sedef de hiç yok demezdi.Çıldırırdım bu duruma .Sedef bir tek benle arkadaştı çocukken o yüzden Arda da arkadaşımız oldu bir şekilde.Ekin ile de Arda aynı bölümdeler.Bir gün ben çok büyük zor zamanlar geçirdim.Bana çok büyük fedakarlıklar yaptı."deyip böbreğimin birini gösterdim.
Şaşkın gözlerle beni izliyordu.
"Ama çok tanımıyormuşsunuz birbirinizi."
"Hastanede tanıştık.Ben böbrek yetmezliği için geliyordum.Onu meselesini o sana anlatır.Öyle tanıştık.Donör olduğunu bana söylememişti bile.Ameliyat günü öğrendim."
♥️Umarım beğenirsiniz ♥️

Tavuk♥️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin