Kafamı kollarımın arasına almıştım.Uzun bir süre öyle kaldım Daha sonra yanıma biri oturdu.Kafamı kaldırdığımda kostümlü birini görmeyi beklemiyordum.Tüylü bir kostüm giymişti ve yüzü gözükmüyordu kostümden .Benim kafamı kaldırdı ve tekrardan beni k...
Tazecik bölümünüz elinde✨ Başlamadan yıldızı renklendirelim❣️ Aden~ Okul çıkışı Gül ile okul bahçesindeyken Doğu'yu gördüm.Bir arkadaşıyla konuşuyordu.Gül'ü yalnız bırakarak koşarak yanına gittim.Yanında beni görünce sevindi.Konuşmaları bitene kadar yanında durdum.Arkadaşı gidince kolunu omzuma attı. "Ne oldu Aden?"O sırada okuldan çıkmak için ilerlemeye başladık. "Ama bu haksızlık." Kaşları çatıldı. "Ben iki arkadaşı küs diye o sıkıcı yolu sensiz gidemem."Galiba mızmızlansam iyi oluyordu.Çünkü benim canım Doğu'm anca böyle gülebiliyordu. "Yaşama garantisi veriyor musun?Uyuz arkadaşın saldırmaz değil mi?" Ona baktım ve fısıldar şekilde "Benim Aslan kardeşim senin yanında kedi oluyor yalnız." Güldü. "O kedi pençeleriyle beni parçalayacak gibi hissediyorum." Onsuz gitmek istemiyorum ben ama. "Gül huysuzdur ama biri ile küsken çok sessiz olur.Galiba çok kafaya takıyor." Doğunun yüzünde gülümsemesi yavaş yavaş büyüdü. "Tamam o zaman.Bana evinize kadar eşlik eder misiniz?"elini uzattı. Ben de tek ayağımı kaldırıp uzattığı eli tuttum. Biz bu konuşmayı yaparken Gül beni bir bankta bekliyordu.Ona doğru yürürken Doğu bana doğru fısıldadı. "Şu Gülün küs hali güzelmiş.Daha doğrusu kafasını meşgul etmem hoşuma gitti."deyip güldü. * Tuna~ Değişik bir sabahtı bugün.Mesela Ekinin kafama attığı yastıkla uyandırılmadım.Annemin öpmesiyle uyandım.Galiba bu huzura alışabilirim. Kahvaltıdan sonra babamla spor gazetesi okuduk kahve eşliğinde. Okula gidip geldim ve gelince de biraz ders çalıştıktan sonra evin bahçesine çıktım.Özlemişim bu bahçeyi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bu da Tuna beylerin bahçesi😍) Doğu mesaj attı. "Nerdesin?Annem bizim oralarda olduğunu söyledi." "Evet.Bizimkilerle kalacağım biraz." "O zaman çaya geliyorum😁." Doğu eski komşumuzdu.Ama taşındığımız yer de çok uzak değildi.Bir iki sokak gerideydi. Annem komşularından ayrılmak istemediği için yakınlarda bir ev almıştık. Doğunun mesajı üzerine çayı ocağa koydum.Bahçeye geri dönüp telefonla uğraşmaya başladım. Ekin mesaj attı. "Ayça gitti sabah." Güzel bir olaydı.Çünkü arkadaşlarında kalkacaktı ve araları düzelmişti demek ki. "Bu arada Melek mızmızlanıyormuş.Aramadın mı ne zamandır?" Hasss.Ben meleğimi unutmuştum. "Hemen arıyorum." Görüntülü aradım. Kamera açılmasıyla Melek hanımın telefonu tutuş stilinden sadece burnunu görüyordum. Burak abi düzeltmiş olacak ki.Yüzünü görebildim. Melek önce beni görünce sevindi. Sonra bana sinirlendiğini hatırlamış olarak ki kaşlarını çattı. "Tunacığım unuttun mu beni sennn?" Güldüm. "Yok artık meleğim.Seni kim unutturabilir bana?Kimmn?" Eliyle ağzını kapatıp kıkırdamaya başladı. "Ne zaman bize geleceksin?Babam diyor ki maça bize gelsin." Sonra Mete lafa karıştı. "Siz kanaryaları ezicez."deyip saçını çekti.Melek durur mu o da Mete'nin kulağını çekti.Burak abi araya girip ikisinin de arasına oturdu. Burak abi bizi maça davet etti.Sonra aklıma Aden geldi.Maça bize gelmelerini söyledim.Hem Adeni görürdüm.Burak abi de programı onayladı.Melek büyük sevinçle koltukta zıplamaya başladı.O sırada Mete de zıplamaya başladı ve kafalarını tokuşturdular.Burak abi de benle vedalaşıp çocuklarını ayırmaya gitti. Telefonu kapatıp çayın ikinci demine koydum.Tam bahçeye geçecekken kapı çaldı. Kapıyı açtığımda zorla gülümseyen bir Doğu vardı karşımda. Birlikte bahçeye geçtik. "Ne oldu anlat bakalım?" "Ya bak sen bilirsin bu işleri..."deyip derin bir nefes aldı. "Gül."dedi sadece.Kendimi zor tutsam da kahkahama engel olamadım. "Ne gülüyorsun abicim ya! Gönül işi işte." "Tam adamına gelmişsin.Baştan anlat bakalım." Doğu ile akşama kadar sohbet ettik.Çaydanlığı boşaltana kadar. Saate bakınca gitmesi gerektiğini fark edip ayaklandı. "Yemeğe de kalsaydın." "Yok abiciğim.Bzimkiler de beni bekler.Halime teyze ve Sedat Amcaya selamlar." "Burada olup yemeğe kalmadığın için üzülecekler." "Ben onların gönlünü alırım"deyip göz kırptı. "Cihan'a söyle de yanımıza uğrasın bir ara."Kafasını salladı.Yavaş yavaş kapıya doğru ilerlerken annem geldi eve. Doğuyu görünce sevindi ve haliyle gitmesine izin vermedi. "Ben Oya ve Selim'i ararım.Onlar da akşam gelir."diyerek bizi geri bahçeye gönderdi ve mutfağa geçti. Babam da gelince yemeğe geçtik.Yemekte Doğu ve benim çocukluk anılarım havada uçuyordu. Bu anılarda Sedef ve Arda'nın da olduğunu söylememe gerek yok değil mi?Tüm olayda biz üç bacaksız vardık.Doğu tam olarak çocukluk arkadaşım değildi.Aslında Cihan ile arkadaştık ama o da bizimleydi hep.Onunla da arkadaşız ama Cihan sayesinde.
