11.

41 7 8
                                    


#15 yıl önce#
"Hey çocuklar,beni de oyuna alsanıza.Ben de istiyoruuumm."
"Olmaz Sedef sen kızsın.Git evcilik oyna."Sedef arkadaşlarının onu istememelerine karşılık koşarak sokağın köşesine gidip ağlamaya başlamıştı.Sonra Tuna gelip Sedef ile konuşup mutlu etmeye çalışmıştı.Tuna Sedefin bu durumuna çok üzülmüştü.Sohbetlerinden sonra onu oyuna almayan oyunlarının takım kaptanını dövmüştü.Öbür gün Sedefi de çağıracaklarına söz verdiler.Sedef o gün Halime Teyzesi yani Tunanın annesi ile kalmak istemişti.Tabi ki Halime teyzesini çok seviyordu ama asıl amacı Tuna ile atari oynamaktı.
Sedefin annesi akşam onu almaya gelince Sedef ağlamış ve tutturmuştu.
"Olmaz.Ben Tuna ile uyuyacam.O benim tek arkadaşım.💙Ben gitmem."Kimse Sedefin inadına karşı gelmedi.
Sabah ise birlikte kahvaltı yaptılar ve kapı çaldı.Dün Sedefi istemeyen çocuklar bugün gelmişler Sedefi futbola çağırmışlardı.
"Tuna da gelicek "dedi Sedef.Dediği de oldu.Böylelikle ikisi futbol düşkünü iki kardeş oldu.
~Tuna
Sedef çoktan gitmişti.Ders çıkışında Koşar gibi hızlıca sınıftan çıktım.Arabaya binip hızlıca eve gittim.Üzerimi değiştirdim ve güzelce hazırlanıp üst katın yolunu tuttum.Sargı için malzeme de getirmişti.Kapıyı çaldığımda Efe açtı.
"Kimsin sen?"
"Ben alt komşunuzun şu tıp okuyan.Dün..."
O sırada Aden bağırdı.
"Kim gelmişşşş?"Galiba dünkü olayı anlatamamı istemiyordu.

Adenin sesini duyunca ona döndüm.Odasının kapısı aralıktı.Efe de kenara çekildi ve Adenin odasına geçtim.Geldiğime çok sevinmişti.Galiba tüm gün sıkılmıştı.Bileğinin sargısını açtım ve konuşmaya başladım.
"Nasıl geçti günün?"Çok meraklı değilmişim gibi söyledim ama tüm gün onu merak etmiştim.
"Kitap falan okudum. Ders çalıştım biraz da."
"Güzel❤️"
O sırada Efe bizi izliyordu.
"Rapor alman lazım."
"Peki."O sırada Efe'ye dönüp
"Yarın da izin alabilir misin abi?"
"Alamam bücür.Yarın toplantı var ve bulunmam gerekiyor.Ama istersen bu akşam götürebilirim."
"Bileğim her harekette çok acıyor ama."
Haklı olmalıydı.Çünkü bileği 'ben acıyorum 'diye bağırıyordu.
"Ben yarın bırakabilirim.Hem de öğretmenlerimden biri ortopedide.Hemen girer çıkarız."
"Olur" dedi ve sonra Efe'ye döndü.Onun iznini almak istiyordu belli ki.Değer veriyor olmalıydı.Efe ise başını salladı ve onaylar gözlerle baktı Aden'e.Sonra bana baktı ve Adene baktığı gibi değildi.'Ayağını denk al koçum 'der gibiydi.
Pansumanı yaptım ve odadan çıkacakken
"Bana ders anlatacaktın?Ne zaman uygunsan fizik anlatsan olur mu?"
Arkamı dönük olduğumdan yüzümdeki sevinci görmemişti.Efe de odadan çıktığı için o da görmemişti.Arkamı dönüp
"Olur,istersen bu akşam gelebilirim."
Sevindi.Gözlerinin içi parladı.Kehribar gözleri ışıl ışıl olmuştu.Kehribarın artık en sevdiğim renk olduğunu söylemişmiydim?
Odadan çıkınca kapıyı hafifçe kapattım ve bir kol beni kenera çekti.Bu kişi sinirli sarıya çalan gözleriyle Efe'ydi.O sarı gözler hiç güzel şeyler olacağını söylemiyordu.
"Teşekkürler.Aden için.Ama davranışlarına dikkat et.O kırılırsa..."gözleri doldu."O kırılırsa kemiklerini kırılmış bil."
"Emin olabilirsin.Ona yardımcı olmak istiyorum."
"Sen yine de dikkat et.Gözüm çok tutmadı seni."Efe ile konuştuktan sonra aşağı indim.Sevmiştim bu çocuğu açık sözlülerden zarar gelmezdi.
~Aden
Tuna gittikten sonra Efe yanıma geldi ve birlikte bir şeyler izledik.Sonra canım abim bana bir şeyler hazırladı.Dizi izledik.Ders çalışmaya başlayınca kapı çaldı.Gül gelmişti.Biraz okul dedikodusu yaptık.Ben çoğu kişiyi tanımıyordum ama o Galiba tüm okulu tanıyordu.Adını bile bilmediğim insanların dedikodusunu dinliyordum.O sırada tanıdığım birinin ismini duyunca şaşırdım.Barış..."Barış seni çok merak etti."Merakı batsın.
"Aden,cidden çok üzülmüştü."
O sırada kapı çaldı.Efe kapıya baktı ve bize doğru seslendi.
"Adeeen bu lavuk sana ders anlatacakmış.Peki bundan benim niye haberim yok?"
"Canım abiiiimm, hani benim sınav dönemim ya.Okula da gidemiyorum.Bırak anlatsın nolur."
"Olur prenses.Peki Gül?"
"Abicim benim fiziğim mükemmel.Anlatamıyorum ama yapabiliyorum."
"Tamam o zaman ben de izlerim sizi Salona geç bakalım sen.Ben de Adeni getireyim."
Efe'nin bu şartı beni gülümsetmişti.Bana çok değer veriyordu.Galiba daha çok kalbime değer veriyordu.Kırılmasını istemiyordu kalbimin.
Efe'nin koluna girdim.Bana bakıp
"Dikkatli ol bücür."Hem mecazen hem de gerçek anlamda dikkatli olmamı istemişti.
Efe salona  getirdi beni ve yemek masasındaki sandalyelerden birine oturttu.Yanımda Tuna vardı.Bir ayağımı da masanın altından karşımdaki sandalyeye yerleştirdim.
Tuna bir ayağıma baktı bir de bana
"Aferin 💙"
Sonra Efe aramıza girip "Ders başlasın o zaman."
İkimiz de güldük.Ama Efe gülmemiz için dememişti bunu.O bal gözler biraz sinirliydi.
Dersi anlatmaya başladı.Ve cidden iyi anlatıyordu.Konunun çoğunluğunu tam olarak anlamıştım.Biraz da test çözdük.
Sonra Gül bize kahve yaptı.Tuna karşıma geçti.Galiba rahatsız olabileceğimi düşünmüştü.Düşünceliydi.
  Kahveyi içerken sohbet ettik.Okulundan bahsetti.Mesleğinden bahsetti.Bunu yaparken gözlerinin içi parlıyordu.Bu içimi ısıtmıştı.Ben de ona hayallerimden bahsettim.Arada şakalar yapıyordu.Efenin de yanımızda olduğunu söylememe gerek yoktu.Tunayı da uğurladıktan sonra yarmaya hazırlandım.Mesaj gelmişti
"Selam Aden ben Tuna.Yapamadığın soru olur,anlamadığın konu olur ben bir alt kattayım unutma.Ayrıca mesaj atmaktan da çekinme.😊"
Bu emoji onu anımsattı.Çok gülüyordu ve mutluydu.Çok gülenler çok şey yaşamıştır derdi annem.Umarım sen kötü şeyler yaşamamışsındır yeşil göz.💚Çünkü sevdiğim insanlar üzülmemeli.Onlar hep gülmeli.
♥️Umarım beğenirsiniz♥️
🖤Görüşleriniz tahminlerinizi merak ediyorum🖤

Tavuk♥️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin