KARANLIK #wattys2020

-16-

Bölüm şarkısı: Ay tenli kadın- Batuhan Kordel (Cover)🐥

Güzelleriiiim! Sonunda yeni bölümle geldim.
Çok uzun bir zaman sonra attığım için uzun yazmaya çalıştım. Bu arada kitap texting formatından çıktı. Saldım çayıra mevlam kayıra misali ağwlsğwösğwlsğelşd.

Neyse keyifli okumalar büyük ihtimalle unutmuşsunuzdur önceki bölüme bir koşu bakıp gelenler şuraya bir emoji bıraksın selpslwğsöeğdöşdöd özür dilerim😢 bölümlerin çok geç geldiğinin farkındayım ama bu kitabın kötü olmasını istemiyorum bu nedenle elimden geldiğince hızlı yazmaya çalışıyorum.

Sizde yorum ve votelerinizle destek olursanız çok sevinirim tekrardan keyifli okumalar güzelleriiiim💝

•
•

Küçük kız iki yanında örülü kahverengi uzun saçlarını eliyle okşayıp "Sizi çok seviyorum. Annemi hatırlatıyorsunuz bana." Sağ tarafındaki örgüyü tutup burnuna yaklaştırıp kokladı.

"Aynı annem gibi kokuyor." Deyip gülümsedi. Özlüyordu. Her gece annesinin kıyafetlerini üzerine örtü diye örtüp onun üstüne yorganını örtüyordu.

Erzurum'da kış hoyrat geçiyordu bu nedenle ısınmak ve hayatta kalmak zordu ama bu Doğalar'ın konağı için geçerli değildi.

Küçük kız yatağına doğru ilerleyip her gece yaptığı gibi annesinin tişörtünü aldı.

Önce burnuna götürdü.

Derin bir nefes çekti.

Dolan gözlerini gizlemek adına başını eğip tişörte sarıldı. Papatya gibi kokuyordu. Annesi hep mis gibi papatya kokardı zaten.

"Güzel kızım," kapısının açıldığını duyunca ona seslenen babaannesine baktı.

"Uyumadın mı sen hala?"

Küçük kız başını iki yana sallayıp yeşil gözlerini babaannesine çevirdi.

"Babaanne, sana bir şey sorabilir miyim?"

"He kuzum sor." Babaannesi beyaz eşarpını düzeltip torununun yanına yatağa oturdu.

"Babaanne, annem olsaydı beni severdi değil mi?"

Babaannesi çakır gözlerini yere çevirdi. Torununun günden güne gerçek hayatla bağlantısının koptuğunu hissediyordu. Bu her ne kadar onu üzse de atlatacağını düşünüp görmezden geliyordu.

"Tabii ki severdi. Annen zaten seni çok seviyordu."

"Abim, annem olmadığı için mi beni sevmiyor?"

Babaannesi dolan gözlerini saklamak adına torununa sarıldı.

"Abin, kimseyi sevmiyor yavrum."

"Hayır." Dedi küçük kız ellerini önünde birleştirip abisinin Doruklarla oyun oynadığı kendisini dışarı attırdığı günü anımsayarak.

"Ben kötü birisi miyim babaanne? Kötü birisi olduğum için mi beni sevmiyor?"

Babaannesi saklamaya çalıştığı dolu çakır gözlerini Doğa'nın ellerine çevirdi.

Ve eliyle kızın aralarında kızıllıklar olan kahverengi saçlarını okşamaya başladı.

"Hiç olur mu öyle şey annem, senin koca yüreğin kimde var?"