The Blood Above The Roses (Completed)

Epilogue

End

"Bitawan mo ko Aldois! Ano ba?! Kailangan kong bumalik doon! Bakit mo iniwan si Feitan?!"

"Shut up! Just sit your damn ass on the boat and cool yourself down!" Inis na wika ni Aldois. Isang araw na ang inabot ng pagbabangka nila ngunit hindi parin sila nakakarating sa Eastland. Pero malapit na. Malapit narin silang makarating.

At nung nakarating sila ay isang nakakabagabag na balita ang nabasa nila sa dyaryo. Ito ay ang balita ng pagkamatay ng Hari at ang paghahari ng isang bata na tinatawag ang sarili na King Javier Zenoir.

Gumuho ang mundo ni Roseanne. Wala itong nagawa kundi sumigaw sa sakit habang nasa mga bisig ni Aldois. Isang buwan ang lumipas matapos nitong makarating sa Eastland. Pinakilala siya ni Aldois kay King Oliver bilang ang asawa ng yumaong hari na si King Feitan. Ang walang pakealam na Hari ay hinayaan lamang si Aldois na gawin ang gusto nito.

Kaya nagkaroon siya ng sariling bahay at dun din nila nalaman na siya ay nagdadalang tao.

"F-feitan.." naiiyak na wika ni Roseanne matapos malaman na nagdadalang tao ito. Sobrang sakit parin ng puso nito at pakiramdam nito ay hindi na ito kailanman maghihilum pa. Masaya siya nung nalaman na siya ay nagdadalang tao. At mas naging masaya siya nung dumating ang kaniyang kaarawan.

"Maligayang kaarawan, Roseanne." Nakangiting wika ni Aldois saka inabot ang dalawamg piraso ng larawan. Nung nakuha ito ni Aldois ay basag basag na ito at puno ng dugo kaya umabot pa ng dalawang buwan upang mailagay ito sa maayos na kondisyon.

"Salamat, Aldois! Salamat!" Masayang wika ni Roseanne. Inayos niya ito sakaniya kwarto at ito ang palaging tinitignan at kinakausap nito.

Hanggang dumating ito sa panahon ng paglilihi. At dito tuluyang nahirapan ang kawawang si Aldois.

"Aldois! Gusto ko ng mais!"

"Aldois! Aldois! Aldois!"

"Aldois gusto ko ng isda at prutas! Iluto mo ng pareho!

"Aldois!"

Hanggang sa dumating ang araw ng kaniyang panganganak.

July 19.

Saktong pagsikat ng araw noong Hulyo 19 ay lumabas ang bunso sa kambal na magkapatid. Hindi man lang ito umiyak pagkalabas kaya napagkamalan pa itong walang buhay ngunit natutulog lang pala siya. Ang kaniyang buhok ay nababalot ng blonde na buhok gaya ng buhok ni Roseanne. At ang kaniyang balat ay sing putla gaya ng kay Feitan at ang pinakakapansin pansin ay ang parehong parehong itsura nila ni Feitan.

"Your name will be Aslan Fate Zenoir. You are the Lion." Nakangiting wika ni Roseanne habang pinagmamasdan ang kaniyang bunsong anak.

"Uh.. babae siya, Blessing." Akward na wika ni Aldois kaya agad na nanlaki ang mata ni Roseanne. Pinangalanan nito ng pangalang panlalaki ang kaniyang babaeng anak at napapamura nalamang ito sa sobrang katangahan ngunit may pumasok sa isip nito.

"Then i will call her Asla. Then her kuya will be the conqueror. Vincent Rose Zenoir, the Conqueror and Aslan Fate Zenoir, the Lion. They are the Son and Daughter of my King." Nakangiting wika ni Roseanne saka niyakap ang dalawa. Napangiti nalamang si Aldois habang pinagmamasdan ang tatlo.

"Roseanne, the king loves you so much." Sa huli ay nasabi na ito ni Aldois. Nilingon ito ni Roseanne ng may napakalaking ngiti sa mga labi.

"I know." Giit nito saka ibinalik ang tingin sa mumunti nitong mga anghel.

"Hope you're looking at them right now, your highness." Mahinang bulong nito saka pasimpleng pinunasan ang luha.

•••

(Timeline of the Prologue)

Epilogue 2
I am Roseanne of this lifetime

"I am.. Roseanne.. the king's lover." Tila nakagat ko ang dila matapos maalala ang lahat ng nangyari sa past life ko. Hindi ako naniniwala sa past life and such but fuck i am Roseanne.

My legs are shaking and getting weaker i stare longer at Feitan's portrait. It's despicable how fate seriously played with our lives. How it took Feitan away from me, and now i have been given a second chance to live my life together with him!

And i'm never throwing my life again!

Yes, i was dumbfounded after seeing the swarm of memories from my afterlife and realizing everything after. I am Roseanne but at the same time i am not her. I am her second version and this time i'm never letting the fate take away my king this time!

I'll never be like her. I will be strong enough to fight fate for the life i want.

And i will begin my own story.. my own journey.. in finding him. In finding my own king in my life.

Because i am the Roseanne of this lifetime and it is my duty to find you, Feitan. Just wait, i'll be coming for you and together we will continue our own story in our own way without anyone stopping us anymore.

■■■
Phesyne
■■■

All rights reserved