ပြိုင်မျဉ်းတစ်စုံ

အခန်း(၁)

Zawgyi

      

     သူ႕ရဲ႕ေခြၽးစီးေတြထြက္ေနသည့္လက္ေတြက ကားစီယာတိုင္ကိုခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္။သူ႕ရဲ႕ေၾကာက္လန႔္စိတ္တပိုင္းတစကို ေဒါသစိတ္၊ခံျပင္းစိတ္ေတြကအလုံးစုံဖုံးလႊမ္းအနိုင္ယူသြားသည္။သူ႕မ်က္စိေရွ႕တြင္ရွိေနသည့္ကုန္တင္ကားႀကီးကလည္းအရွိန္ျဖင့္သူ႕အနားသို႔တျဖည္းျဖည္းတိုး၍ေရာက္လာေလသည္။တစ္ကိုယ္လုံးမွာရွိေနသည့္အားကိုေျခေထာက္ကိုစုကာ ဘရိတ္ကိုနင္းေပမယ့္လည္းအရင္ကတည္းကႀကိဳတင္ႀကံစည္ကာဘရိတ္ႀကိဳးကိုျဖတ္ထားခံခဲ့ရဟန္တူသည့္ကားက သူ႕စိတ္အလိုကိုမလိုက္နိုင္။

      "ေတာက္"

      "ေတာက္"တစ္ခ်က္ကိုခပ္ျပင္းျပင္းခတ္ကာအေရွ႕တည့္တည့္သို႔သာဦးတည္သြားေနသည့္ကားကိုေဒါသတႀကီးက်ိန္ဆဲလိုက္မိသည္။ေသခ်ာတာေပါ့....  သူ႕ကိုဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့တဲ့သူေတြကိုလည္းက်ိန္ဆဲဖို႔သူဘယ္ေမ့ပါလိမ့္မလဲ။

     သူ႕ကိုဒီလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့တဲ့သူေတြက အခုအခ်ိန္မွာကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြအမ်ားႀကီးလုပ္ေနသင့္သည္။သူသာအသက္ရွင္လ်က္ႏွင့္ဒီေနရာကေနျပန္လာနိုင္လွ်င္ ထိုလူေတြ၏ေနာင္ေရးကမေသခ်ာသည္မို႔သူတို႔အေနႏွင့္အခုအခ်ိန္မွာဘုရားတရားကိုသာအာ႐ုံစိုက္လုပ္ေနသင့္သည္။

      ထိုသို႔ေသာလက္စားေခ်မည့္အေတြးမ်ိဳးကိုေတြးမိသည္ႏွင့္ေနဝန္းနီ၏ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေလးကေက်ာခ်မ္းဖြယ္ေကာင္းေအာင္ေကာ့တက္သြားေလသည္။သူ႕ရဲ႕ေဒါသေၾကာင့္စူးရွေနသည့္မ်က္လုံးတို႔ကမီးေတာက္မီးလွ်ံတို႔ထြက္လာမတတ္ပူျပင္းမႈကိုေပးစြမ္းေနသည္။အခုခ်ိန္မွာသာ သူ႕အနားမွာလူတစ္ေယာက္ရွိေနမည္ဆိုလွ်င္ အခုသူ႕ရဲ႕ပုံစံကိုၾကည့္ၿပီး ႏွစ္လမ္းသြားလမ္းက်ဥ္းေလးေပၚမွာဘရိတ္ပ်က္ေနသည့္ကားကိုေမာင္းႏွင္ၿပီးေရွ႕တည့္တည့္တြင္ဆယ္ဘီးကားတစ္စီးႏွင့္ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ကာအသက္အႏၲရာယ္ႀကဳံေနရသည့္သူဟုထင္လိမ့္မည္မထင္။

      "တီ...တီ...တီ...တီ..."

     ေနဝန္းနီတစ္ေယာက္ မိုက္႐ူးရဲဆန္စြာျဖင့္ေရွ႕တည့္တည့္မွသူ႕ဆီကိုတန္းတန္းမတ္ေရာက္ေအာင္ေမာင္းႏွင္လာသည့္ကားကိုရင္ဆိုင္ရန္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္သူ႕အေနာက္နားဆီမွ႐ုတ္တရတ္ထြက္ေပၚလာသည့္ကားဟြန္းသံေၾကာင့္သူ႕စိတ္တို႔အနည္းငယ္ေဝဝါးသြားရသည္။ကားေနာက္ၾကည့္မွန္မွတစ္ဆင့္ ေနာက္မွဟြန္းအဆက္မျပတ္တီးေနသည့္ကားကိုၾကည့္မိေတာ့ ထိုကားကသူရင္းႏွီးသည့္ကားမဟုတ္။