Zawgyi
"မင္းက ခုထိမျပန္ရေသးတာလား"
ခုခ်ိန္ထိ ေသြးစတို႔စြန္းထင္းေနသည့္အကၤ်ီကိုဝတ္ထားသည့္ ေနဝန္းနီကဒီအခ်ိန္အေတာအတြင္းအိမ္သို႔မျပန္ရေသးပုံပင္။
"မျပန္ေတာ့ဘူး၊တစ္ခုခုစားမလား၊သြားဝယ္ေပးမယ္"
ထူးထူးျခားျခားသေဘာေတြေကာင္းျပေနသည့္ ေနဝန္းနီကို မိုးသားရိပ္မေနနိုင္စြာဘဲမ်က္ခုံးပင့္ၾကည့္မိသည္။တကယ္ေတာ့ သူလည္းဗိုက္ဆာေနတာေတာ့အမွန္ပင္။မနက္ကတည္းကေဆး႐ုံသို႔ေရာက္ေနခဲ့သည့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးဟာ အခုညခုနစ္နာရီထိုးသည္အထိဘာမွမစားရေသး။
"ဘာျဖစ္ျဖစ္....အဆင္ေျပတာသာဝယ္ခဲ့"
"ဟုတ္ၿပီ....ဆန္ျပဳတ္ေသာက္မလား"
ဆန္ျပဳတ္ဆိုသည့္အသံၾကားသည္ႏွင့္ မိုးသားရိပ္ဟာေခါင္းကိုအစြမ္းကုန္ခါထုတ္သည္။
"လူမမာနံ႕နံတယ္၊မစားခ်င္ဘူး"
"ဒါဆို ၾကာဆံျပဳတ္ေသာက္မလား"
"ဟင့္အင္း....ၾကာဇံမႀကိဳက္ဘူး"
ေနဝန္းနီ၏မ်က္ခုံးေတြဟာ တျဖည္းျဖည္း တြန႔္ေကြးလို႔လာသည္။
"ဒါဆို ထမင္းပဲစားမလား"
"ဆိုင္ကထမင္းေတြ မစားခ်င္ဘူး"
ဒါကေတာ့သူလည္းသတိထားမိသည္။မိုးသားရိပ္ဟာ ဆိုင္ထမင္း၊ဆိုင္ဟင္းထက္ အိမ္ခ်က္လက္ရာကိုသာ ပိုႏွစ္သက္တတ္သည္။
"ဒါဆို မင္းကဘာစားမွာလဲ"
"ရတယ္.....ဘာျဖစ္ျဖစ္၊အဆင္ေျပတာသာ ဝယ္ခဲ့"
ေနဝန္းနီ; "........."
ေနဝန္းနီ၏စိတ္ရွည္မႈဟာအခ်ိန္ၾကာျမင့္မႈမရွိခဲ့။တစ္စတစ္စထြက္လာသည့္ သူ႕ရဲ႕ေဒါသေတြက ကုတင္ေပၚမွာလဲေလ်ာင္းေနသည့္မိုးသားရိပ္၏ ဒဏ္ရာကင္းစင္သည့္ဝမ္းဗိုက္ျပင္ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ဒုကၡေပးျပန္ေလသည္။
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေနခဲ့"
ဆူပုပ္ပုပ္ျဖင့္ေျပာကာထြက္သြားသည့္ေနဝန္းနီကိုၾကည့္ၿပီး အခန္းထဲမွာမိုးသားရိပ္တစ္ေယာက္တည္းသာက်န္ခဲ့သည္။အခုလိုတစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့ရျခင္းက အခန္းက်ဥ္းေလးကို႐ုတ္တရတ္တိတ္ဆိတ္သြားေစသည္။သူဟာအရင္ကတည္းက အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္တည္းေနသားက်ေနက်လဴပင္။ဒါေပမယ့္အခုလို ေနဝန္းနီႏွင့္တစတစနီးစပ္လာခ်ိန္မွာေတာ့ သူဟာထိုလူမရွိသည့္အခ်ိန္ခဏကိုပင္ အထီးက်န္ဆန္သည္ဟုခံစားေနရသည္။သူဟာတကယ္ကို အက်င့္ပ်က္ေနေလၿပီ။
YOU ARE READING
ပြိုင်မျဉ်းတစ်စုံ
Romance- မျဉ်းပြိုင်နှစ်ကြောင်းကဆုံချင်ရင် ဘာလုပ်ရမလဲသိလား???? သေချာတာပေါ့။သူတို့ထဲကတစ်ကြောင်းမဟုတ် တစ်ကြောင်းကတော့ကွေးပေးရမှာပေါ့😎 - မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းကဆုံခ်င္ရင္ ဘာလုပ္ရမလဲသိလား???? ေသခ်ာတာေပါ့။သူတို႔ထဲကတစ္ေၾကာင္းမဟုတ္ တစ္ေၾကာင္းက...
