အခန်း(၃၁)

4.6K 510 22
                                    

Zawgyi

        

           "ဘယ္လိုလဲ.....မင္းဘက္ကငါ့အေပၚဒီေလာက္ေတာင္ခံစားခ်က္ရွိေနမွေတာ့ ငါတို႔တစ္ခါေလာက္တြဲၾကည့္ၾကမလား"

         ပ်က္ယြင္းသြားသည့္မိုးသားရိပ္၏မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီးေနဝန္းနီအေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္ေနမိသည္။ဘယ္ေတာ့မဆိုမ်က္ႏွာေသႏွင့္ ဘာကိုမွမမႈသလိုဟန္ေဆာင္တတ္သည့္ မိုးသားရိပ္ကိုအခုလိုခံျပင္းေဒါသထြက္ေအာင္လုပ္ရသည္ကိုသူႏွစ္သက္သည္။

         "တြဲၾကမယ္ေလ"

          "ဘာ.."

         မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးမည္းေမွာင္ေနရာမွာ ႐ုတ္တရတ္ႀကီးညစ္တစ္တစ္အၿပဳံးမ်က္ႏွာသို႔ကူးေျပာင္းသြားသည့္ မိုးသားရိပ္ကိုၾကည့္ၿပီးေနဝန္းနီနားမလည္နိုင္ျဖစ္ရသည္။သူ႕ကိုယ္သူအေျပာင္းအလဲျမန္တတ္သူဟုထင္ထားေပမယ့္အခုေတာ့ မိုးသားရိပ္ကသူ႕ထက္ပင္ပို၍အေျပာင္းအလဲျမန္ေနပုံပင္။

         ၿပီးေတာ့ မိုးသားရိပ္ႏႈတ္ဖ်ားမွထြက္က်လာသည့္စကား။ထိုစကားကသူ႕စိတ္ကို ကေယာက္ကယက္ျဖစ္ေစနိုင္သည္။

         "မင္းဘာေျပာတာလဲ"

          "ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္တြဲၾကမယ္လို႔ ေျပာတာေလ"

           ပခုံးတစ္ခ်က္တြန႔္ကာေျပာလာသည့္မိုးသားရိပ္က သူေျပာေနသည့္စကားေတြအေပၚမွာအေလးအနက္ရွိပုံမရ။

         အမွန္အတိုင္ေျပာရလွ်င္မိုးသားရိပ္ဘက္မွဒီလိုမ်ိဳးတုံ႕ျပန္လာလိမ့္မည္ဟုသူေတြးထင္ထားဖူးျခင္းမရွိခဲ့။သူ႕ဘက္ကစတင္ကမ္းလွမ္းခဲ့ျခင္းကလည္း မိုးသားရိပ္ကို အနိုင္ရလိုစိတ္တစ္ခုတည္းျဖင့္သာ။

           "ဘယ္လိုလဲ.....တြဲၾကည့္ၾကမလား၊အကယ္၍.......မင္းမွာသတၱိရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ေပါ့"
       
           သူကမိုးသားရိပ္ကိုအရွက္ရ ခံျပင္းၿပီးေဒါသထြက္ေစရန္ရည္႐ြယ္၍ထိုကမ္းလွမ္းခ်က္ကိုစတင္ခဲ့သူျဖစ္ေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာေတာ့သူ႕စကားႏွင့္သူျပန္၍ခံျပင္းေဒါသျဖစ္ေနရသည္။သူ႕ကိုခပ္ရိရိအၿပဳံးျဖင့္စိုက္ၾကည့္ေနသည့္မိုးသားရိပ္က သူ႕ႏႈတ္မွထြက္က်လာမည့္အေျဖစကားအတြက္ေလွာင္ေျပာင္ရန္အဆင္သင့္ရွိေနသည့္ဟန္။သူ႕ထံတြင္ၿမဲၿမံစြာရွိေနသည့္ မိုးသားရိပ္၏မ်က္လုံးေတြထဲမွာေတာ့ စိန္ေခၚလိုမႈေတြျဖင့္ျပည့္ႏွက္လို႔ေနေလသည္။

ပြိုင်မျဉ်းတစ်စုံWhere stories live. Discover now