အခန်း(၃၅)

4.6K 490 63
                                    

Zawgyi

        

        "ဘယ္သူေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲမုန္းမုန္း သူတို႔က မင္းရဲ႕ရွိုင္းစစ္လိုေတာ့ ငါ့ကိုသတ္ဖို႔ႀကံမွာမဟုတ္ဘူး"

        သူ႕ဘက္သို႔လွည့္မၾကည့္ဘဲေျပာလာသည့္ေနဝန္းနီ၏အသံကမေက်လည္မႈေတြျပည့္ႏွက္ေနသည္။ရွိုင္းစစ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး တစ္ခါမွ ေကာင္းသည္၊ဆိုးသည္မေျပာဖူးသူ၏စိတ္ထဲတြင္ မုန္းတီးမႈေတြကေတာ့အျပည့္ရွိေနပုံပင္။ေအးေလ.....ရွိုင္းစစ္က သူ႕ကိုသတ္ဖို႔ေတာင္ႀကံခဲ့တာပဲ။သူမုန္းတာကဆန္းလွသည္ေတာ့မဟုတ္ေပ။

        "ဒါေပမယ့္ ငါကေတာ့ဒီကိစၥက သူနဲ႕ဆိုင္လိမ့္မယ္လို႔မထင္ဘူး"

      "မင္းက ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေတာင္ေသခ်ာေနတာလဲ"

         တြန႔္ကုပ္ေနသည့္ ေနဝန္းနီ၏မ်က္ခုံးေတြကိုၾကည့္ၿပီးသူ႕မွာဘာမွမေျပာနိုင္ျဖစ္ရသည္။ရွိုင္းစစ္ကို သူအျပည့္အဝမယုံၾကည္ေပမယ့္ ဒီကိစၥမွာရွိုင္းစစ္တစ္ေယာက္ပါဝင္ပတ္သက္ျခင္းမရွိဘူးဆိုတာကိုေတာ့ သူ႕စိတ္ထဲကအလိုလိုသိေနသည္။ၿပီးေတာ့ ရွိုင္းစစ္ေျပာသည့္စကားေတြကလည္းတကယ့္အစစ္အမွန္ေတြလို႔သူခံစားရသည္။ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔၏ပ်က္စီးရာပ်က္စီးေၾကာင္းကိုလိုလားေနသည့္လူက တျခားတစ္ေယာက္ရွိေသးပုံပင္။

          "ခါးပတ္ေသခ်ာပတ္ထားတယ္မလား"

         သူ႕ကိုလွည့္မၾကည့္ဘဲ မ်က္ေမွာင္တို႔တြန႔္ခ်ိဳးကာေျပာလာသည့္ ေနဝန္းနီေၾကာင့္ တစ္ခုခုေတာ့မူမမွန္ေတာ့မွန္းသူနားလည္လိုက္သည္။

       "ေရွ႕ကကားက ပုံမွန္မဟုတ္ဘူး"

      ေနဝန္းနီေျပာမွ သူအေရွ႕ဘက္သို႔ေသခ်ာၾကည့္မိသည္။သူတို႔၏ေရွ႕တည့္တည့္တြင္လာေနသည့္ (ကုန္တင္ကားတစ္စီးျဖစ္ဟန္တူသည့္)ကားက လမ္းေျပာင္းျပန္အေနအထားႏွင့္ေမာင္းလို႔လာေလသည္။လမ္းေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနသည့္အျပင္ ျပင္းလြန္းလွသည့္အရွိန္ကလည္းအႏၲရာယ္မ်ားလွသည္။

         ထိုကားကိုျမင္သည္ႏွင့္ မိုးသားရိပ္၏ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြက ေအးစက္လာသည္။ဒီအေျခအေနက လြန္ခဲ့သည့္လမ်ားစီကသူႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရသည့္ေၾကာက္စရာအျဖစ္အပ်က္ႀကီးႏွင့္ တူညီေနသည္။ထိုအခ်ိန္ကအရွိန္ျပင္းစြာ၊အထိန္းအကြပ္မဲ့စြာျဖင့္သူ႕ဆီသို႔ကားတစ္စီးက တိုးဝင္လာခဲ့သလို အခုခ်ိန္မွာလည္း ထိုနည္းတူပင္။

ပြိုင်မျဉ်းတစ်စုံWhere stories live. Discover now