MOIRA メ Taehyung ✓

18.Bölüm|Korkular ve Sevgi

[Hyerin]
Onu, Taehyung'u sevdiğimi biliyordum ama bunun derecesini tahmin edemiyordum.
~~~
1 Gün Önce
Jimin sinirle soluyarak eve adım attığında SeoYeon korkuyla onu izliyordu. Her zaman neşeli olan bu çocuğa ne olmuştu da bir anda bu hale gelmişti?
Sonra bir anda hatırladı...
Hyerin...
Jimin en son Hyerin'i eve geri getirmek için çıkmış ve sinirli bir şekilde geri dönmüştü.

"Jimin?"
"Sonra konuşalım."

Siniri geçmek bilmezken içindeki kaybetme korkusu daha da dayanılmaz oluyordu. Annesinin ona söylediği her şeye rağmen hep bir yanı bunların yalan olduğunu bağırıyordu ama bugün ilk defa olanların gerçek olma ihtimaliyle karşı karşıya gelmişti. O çocuk orada onun elini sıkıca tutarken kendisi sadece sinirlenmekle kalmıştı. Üstelik... Hyerin'i de kırmış ve belki de korkutmuştu.

"Jimin..."

Kolunu kavrayan parmaklar düşüncelerinden sıyrılmasını sağlarken durdu ve kendisine yöneltilmiş endişeli bakışlara odaklandı.

"Sana sonra demiştim."
"Biliyorum ama.."

Jimin daha fazla devam edemeyeceğini farkederek bedenindeki tüm siniri karşısındaki kıza yöneltti.

"Sıkılmadın mı?"

Narin parmaklar arasındaki kolunu kurtarmış ve bu sefer karşısındakini sıkıca tutan o olmuştu.

"Seni sevmeyen birisini beklemekten sıkılmadın mı?"
"Jimin..."

Bu sefer genç kızın konuşmasına izin vermeyen kendisiydi çünkü böyle olmalıydı.

"Ben sıkıldım. Ne yaparsam yapayım görmezden gelmenden ve seni sevmemi beklemenden yoruldum."

Genç kız gitmeliydi... Eğer kalırsa karşılık bulamayacağı bu ilişkide daha çok acı çekerdi.

"Peki ya sen Jimin? Hiç mi sıkılmadın, hiç mi yorulmadın?"

Jimin artık kabullenmişti. Hyerin onu sevmese bile o sevmeye devam edebilirdi. Ama o anda hiç beklemediği o kelimeleri duydu.

"Körsün Park Jimin! Hem Hyerin'in sana olan sevgisini hem de benim aşkımı göremeyecek kadar kör."
~~~
Kalbim korkuyla ve tereddütle çarparken karşımdaki gözleri umutla benimkilere kenetliydi.
'Sana çok güzel bakıyordu.' SooYun'un sözleri zihnimde yankılanmaya devam ederken en büyük korkumu düşündüm ve bir de Taehyung geldikten sonrasını...

"Taehyung?"

Mırıldanmış ve üzerimdeki bakışlarını çekmeden devam etmemi beklemişti.

"En büyük korkun ne?"

Bana bakan gözlerinden ufak bir titreme geçti ve yüzüne yerleştirdiği hüzünlü bir tebessümle konuşmayı denedi.

"Kaybolmak."
"Kaybolmak mı?"

Başıyla beni onayladıktan sonra tereddütle masanın üzerindeki ellerime uzandı ve usulca parmakları bulunduğu yeri okşamaya başladı.

"Kaldıramayacağım acılar arasında kaybolmaktan çok korkuyorum çünkü biliyorum ki tekrar aynı şeyler olursa bu sefer yolumu bulamam."

Kalbimdeki acı giderek büyürken elleri arasındaki elimi çektim ve önümdeki pürüzsüz tene doğru ilerledim.

"Biliyor musun... Artık o kadar korkmuyorum."

Dudaklarından dökülen kelimelerin etkisiyle yüzünde dolanan parmaklarım bir anlık durduğunda kapanmış göz kapakları ardındaki gözlerini görmek istedim. Üzerimdeki şaşkınlığı ve aslında sormak isteyip de soramadığım o soruyu hissetmiş gibi bu sefer yüzüne gerçek bir gülümseme yerleştirdi ve o derin bakışları beni buldu.

"Çünkü artık sen varsın."

'Artık sen varsın.' Bu kelimeler kalbimin hızla çarpmasına neden olurken yıllardır düşlediğim o sevgi tarafından sarmalandığımı hissediyordum. O anda farkettiğim bir başka gerçeklikse şimdiye kadarki en büyük korkumun sahip olduğum tek sevgi olan Jimin'in sevgisini kaybetmek, asla onun aşkına sahip olamamak olduğuydu.

"Taehyung..."

Jimin'in sevgisi daima benimleydi ama aşkı sahip olamamaktan korktuğum en büyük şeydi. Şimdiyse karşımda Taehyung varken aşka ihtiyacım olmadığını hissediyordum çünkü onun saf sevgisi benimleydi.

"Deneyelim."

Bakışlarında gizleyemediği bir şaşkınlık yer alırken ciddi olup olmadığımı anlamaya çalışıyordu.

"Sen bana aşkı öğret ve ben de yağmurla ansızın gelen kaderimi şekillendirebileyim. Olmaz mı?"

Gözlerindeki duygu yoğunluğu her bir kelimemle giderek daha fazla artarken ellerimi sıkıca kavradı.

"Moira..."
"Moira..."

Ben yağmurla gelen kaderimi kabullenmiş ve aynı bu kelimedeki gibi onu şekillendirmek istemiştim ama tek bir farkla...
Ben onu saf sevgiyle şekillendirecektim.