Anthea's Love.

1.6K 127 32
                                    

yıllar sonra gelen ek bölüm...


Bunu nasıl yapacağımı bilmiyordum. Ellerim sürekli olarak terlediği için onları elbiseme silmek zorunda hissediyordum. Gerginliğimi hisseden Agusto, istiyorsam gidebileceğimizi söylesede bunu yapmakta kararlı olduğumu biliyordum.

"Sen beni burada bekle." arabadan inmeden önce söyledim. Nefesimi toplamış, uzun bir yolculuğun izlerini taşıyan gözaltı torbalarımı kapamak adına gözlüğümü takmıştım.

Yavaş adımlarla ulaştığım demir kapıyı açıp içeri girdim, ayaklarım geri geri gitmeden önce aradığım yeri buldum ve son kez derin bir nefes aldım.

İşte oradaydı.
Anthea Cadence adına yapılan anıt mezarı az ileride, başında duran melek figürlü heykelle bana selam veriyordu. Melek kanatlarını açmış, neredeyse anıt mezarının üzerini kapatmıştı.
Titreyen parmaklarımı soğuk mermer taşa zorla sürükleyip, yazının üzerinde gezdirdim.
""tout a été créé pour se compléter." "Her şey, birbirini tamamlayacak şekilde yaratılmıştır."

Anthea ve ben, bilinçli bir şekilde hiç karşılaşmamıştık. O sürekli derslerine gider, sonrasında sevgilisi ile bütün gün parkta oturarak sohbet ederdi. Ben ise hayatım değişmeden önce kendimi eğlenceye adamış bir gençtim. Anthea olmak bana sakinlik vermişti. Anthea olmak bana gerçek aşkı, gerçek dostluğu kazandırmıştı. Biz farkında olmadan, birbirimizi tamamlamıştık.

"Antheia sensin demek," arkamdan gelen ses üzerine gözyaşlarımı çabucak sildim.
Bir seksen boylarında, kavruk tenli bir çocuk elinde tuttuğu papatya demetiyle birlikte gülümseyerek bana bakıyordu. Eğer hafızam yine bana oyun oynamıyorsa onu gerçekten tanımıyordum ve daha önce hiçbir yerde görmemiştim.

Ayağa kalktım, "Ve sen de?"

"Jamie Capaldi. Anthea'nın erkek arkadaşıyım."

Boğazımdan geçen hava bir anda onlarca çiviye dönüştü. Yutkunamadım. Buraya gelirken içimde onlarca tilkinin dolaştığını biliyordum. Ayaklarım sürekli geri adım atmıştı çünkü kendimi Anthea'a karşı hem borçlu hem de suçlu hissediyordum. Şimdi de onun aşık olduğu adamın karşımda dikilmesi beni olduğumdan daha beter bir ruh haline sürüklüyordu.

"Adını çok duydum," Papatyaları mezarın üzerine bıraktıktan sonra taşı sakince öptü. Bu, dakikalardır tuttuğu gözyaşlarımın firar etmesine neden olmuştu. "Ancak karşılaşacağımızı düşünmüyordum."

"Ben-"

"Bir şey söylemene gerek yok, Antheia." isim benzerliğimize gülümsedi. "Senin hiçbir suçun yok."

"Belki o gün orada olmasaydım ben,"

"Ne değişecekti ki? Samuel çoktan onu gözden çıkarmıştı."
Anthea'nın yanına oturdu. Ona doğru döndüğümde, melek figürünün üzerinde emily ve benim adımın yazılı olduğunu gördüm.
"Bazen o gitmeseydi nasıl olurdu, diye düşünüyorum. Muhtemelen şehrin en iyi psikologlarından biri haline gelirdi ve sıkıcı hayatlarımızı birleştirmek için evlenmiş olurduk." Gözyaşları arasında gülümsedi. Ona sarılmak, omuzlarını sıvazlayıp Anthea'nın huzur içinde yattığını söylemek istiyordum. Fakat öyle olmadığını ikimizde biliyorduk. O, yaşayamadığı gençliğiyle birlikte buradan göçmüş ve ben onun ruhunu devralarak yarım bıraktığı şeyleri devam ettirmiştim.

"Onu tanımanı isterdim, Antheia. O çok iyi biriydi."

"Onu tanıyorum," zor da olsa yutkundum. Sesim fazla titriyordu. "Her şey, birbirini tamamlayacak şekilde yaratılmıştır, Jamie. Biz onunla birbirimizi tamamladık."

"Antheia,"
Arkamızdan gelen bir diğer sese doğru baktığımda, Bill'in hızlı adımlarla bana doğru geldiğini gördüm. "Sen iyi misin, bebeğim?" Elleriyle saçlarımı yüzümden uzaklaştırarak, yanaklarımı birkaç defa öptü. Kokusu burnuma geldiği ilk an sanki huzurla dolmuştum. "Senden haber alamayınca çok korktum."

"Jamie ile tanış," ellerini yanağımdan çekip, onu mezarın olduğu yöne doğru çevirdim. Jamie ellerini çenesine koymuş, dolu gözleriyle gülümseyerek bizi izliyordu.

"Bazı mutsuzluklar böyle harika şeyler yaratabiliyor demek... Antheia," bana doğru adımladı. Kulağıma eğilip, "Biliyor musun?Bence Anthea huzurla uyuyor." diye fısıldadı ve Bill'e başıyla kısa bir selam verdikten sonra çıkışa doğru ilerledi.

O, Anthea'nın aşkıydı. Bir gün kavuşacaklardı ancak o güne kadar büyük bir sınav vermesi gerekiyordu.
Özlem sınavı.

"Seni çok seviyorum, Antheia."

"Ben de seni çok seviyorum, Bill."

thin.|Bill Skarsgard.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin