SENİ BANA AYIRDIM

bölüm; yirmi altı

Cemre: pizzacıların amk(17.47)

Buğra: Noldu kız

Cemre: of sus

Cemre: sana sinirliyim zaten

Buğra: Bana sinirli olmana rağmen bana yazıyorsun?

Cemre: yazmayayım mı?

Buğra: Yaz tabii

Buğra: İstediğin zaman yaz

Cemre: yazarsam kötü olur bak

Buğra: Yaz yaz, sıkıntı olmaz

Cemre: bak sonra ağlama

Buğra: Ya ağlamam

Cemre: arayabilir miyim peki?

Buğra: Tabii ki

Cemre: sen kaşındın

Çevrimdışı

∞

Ertesi Gün
Saat: 04.13

Cemre'den

Buğra kişisi aranıyor...

Keyifle gülümseyip ayracımı önümdeki kitabın kaldığım sayfasına yerleştirdim. Onu kenara koyarken karşı tarafın telefonu açmasını bekliyordum.

Üçüncü çalış sonunda telefon açıldı. Sessiz bir küfür duydum.

"Ne bok var da beni arıyorsun bu saatte?" diye sinirle sorduğunda bir süre sessiz kaldım. Şokun etkisinden çıkabildiğimde şaşkınca "Efendim?" diye mırıldandım.

Tekrar küfür etti ve yatağından doğrulduğunu anladığım bir ses geldi.

"Cemre, sen miydin," dedi uyku mahmuru bir şekilde. "Kusura bakma ya. Bir arkadaş arıyor sandım, o yüzden öyle dedim. Bir şey mi oldu?"

Asıl konuya gelebildiğinde dudağımdaki gülümseme tekrar kendini belli etti.

"Yoo," dedim rahat bir şekilde. "Sen her zaman arayabileceğimi söyleyince, e beni de uyku tutmayınca
arayayım dedim."

Birkaç dakika sustu.

"Şaka mı?"

"I-ıh."

Derin bir nefes verdi ve tahminimce yatağa tekrar uzandı.

"Ne tür bir psikopatsın kızım sen," dediğinde dudağımı büzdüm. "Bu saatte aranır mı?"

"Neyse ne," diye devam etti. "Madem beni uyandırdın, şimdi geri uyutman lazım." Dudaklarım aralandı.

"İyi de, bunu nasıl yapacağım?"

"Bilmem," dedi. "Masal falan anlatabilirsin."

"Ben masal bilmiyorum." diye mırıldandım ben de yatağıma uzanarak.

"Herhangi bir şey anlat o zaman." dediğinde bir süre susup ne anlatacağımı düşündüm. En sonunda aklıma gelen ve canımı bir hayli sıkan konuyu açmaya karar verdim.

"Geçen günkü sınavdan kaldım ya." diye mırıldandım.

"Kaç aldın?"

"Beş." Bir süre sustu.

"Nasıl yani," dedi şaşkınca. "Bildiğimiz beş. Sıfır beş, öyle mi?"

"Hı hı," dedim utanarak. "Çıkmaz dediğim her şey çıktı. Dört soru vardı. İkisini biliyordum, yaptım. Pislik adam, en ufak bir yanlışta direkt çizmiş üzerini. Bir de diyor ki 'Az kalsın verecek puan bulamayıp ismini yazdığın için puan verecektim.' Çok komik. Baya güldüm o an. Ama götümle."

Derin bir nefes verip konuşmaya devam ettim. "Zaten birbirimizi sevmiyorduk. Sonra geçen gün bir kızla kavga ettim. Sözlü kavgaydı gerçi. Bana küfür etti. Sonra neymiş,  Cemre kızın, amcasının karısının, teyze oğluna küfür etti. Eder tabii!"

Bir süre cevap vermesini bekledim ama derin nefes alış verişler dışında hiçbir ses duymadım.

"Buğra?"

Yine ses gelmedi.

"Uyudun mu," Tekrar ses gelmediğinde derin bir nefes verdim. "Kapatıyorum o zaman."

Uyuduğu için -mantıklı olarak- ses vermediğinde telefonu kapatmayıp bir süre daha bekledim.

Nefes alış verişlerini dinlemek güzeldi.

"Oha," dedim sonradan aklıma gelen şeyle. "Bana yazıyor lan, kapat kapat."

Telefonu hemen kapatıp öküzlüğüme göz devirdim ve yatağıma iyice yerleştim. Sırf onu bu saatte arayıp rahatsız etmek için uyumamıştım ve yarın erkenden dersim vardı.

Olan yine bana olmuştu anasını satayım.

∞

Cemre annem sen nasıl bir psikopatsın xnhdkwpdkwxd

Buğra'nın yerinde olsan sinirden kuduruyor olurdum herhalde bdhxkhspsxd

Peki sizi Cemre'nin yaptığı şeyle ilgili düşünceleriniz neler?

Sizi seviyor,

Hepinizi öpüyorum.❤